This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
Fins demà!
Un programa cuinazpar
Paul Dittler
Adriano Calero
Liegan Moreno
A Radio Dasberg
Un tipo que camina como un alma en pena
Deambula, solo, triste, pasmado
El tiempo le ha dado y el tiempo le ha quitado
La inocencia, el amor, la amistad, la felicidad
Un tipo feliz que ya no lo es tanto
Ahora es solo un individuo
Un individuo solo
Ya no forma una pareja, ni un tándem
Ni mucho menos un equipo
Ahora es solo un buen tipo
Que se jacta de ser amable
Y que espera con ello una respuesta igual de agradable
Pero la respuesta es la vida
Que si es vida, es porque se acaba
Como la inocencia, el amor y la amistad
Aunque hay veces que nos aferramos a creer lo contrario
Aunque nos empeñemos en forzar la eternidad
Pues es cierto
Que hay historias que parecen no tener final
Ni para bien ni para mal
Compañeros de viaje
Que se han propuesto caminar de la mano
Hasta que la muerte los separe
Camaradas aparentemente indisociables
Unidos en la fiesta
Y en la pandemia
En el trabajo
Y en la cháchara del bar
A veces también en la excelencia
Pero mucho más en la mediocridad
Amantes, socios
O hermanos
Y empanados
Conexiones que penden de un pacto
No verbalizado
Personas que encuentra en el otro
Un espejo en el que mirarse
Y que un día
Así
De repente
Ya no tienen donde verse reflejados
Así puede terminar cierta amistad
Con silencio
Distancia
O con mucha toxicidad
Y así resta
Más que aporta
Cuando deriva en un gran conflicto
O cuando simplemente
Deja de ser compartida
Como esta empanada
Que si Edgar no puede
Que está trabajando
Y no es sobre un escenario
Marcos comprando vinilos
Que no era su turno
Pero había otros tipos
Joder
Y ya no sé ni dónde están
Así que Paul
No me dejes
Que esto pinta muy mal
En fin
Volvamos a la amistad
Que toca reflexionar
¿Qué eres preferible?
¿Aceptar la soledad?
¿O seguir inventando relaciones
A pesar de que algún día
Nos tocará volver a empezar?
La respuesta es la vida
Que si es vida
Es porque se acaba
Como la inocencia
El amor
La amistad
Y como esta editorial
Esperemos eso aquí
Eso sí
Que la empanada
Dure una temporada más
Con el jazz
Es un jazz popero
Es un jazz popero
Es un editorial
Una mica bizarrap
Has volcat
Toda mi mierda
Musicalmente casi
Todas las frustraciones
De amigos
Amigs, parents, coneguts
Seguramente dicen lo mismo
De nosotros al otro lado
Está claro que
Si nos fijamos en la empanada
Oye
No está ni tan mal
Esto de tener una mesa
Amplia
Para dos personas
Justo antes
Que le dieras al play
Comentábamos esto
Muy poquitas veces
¿No?
Sí
Yo creo
Es que de fet
Yo de empanada
Diría que he fallado
Un programa
Que después
Le he dit igual
Creo
Pero creo que he fallado
Un programa
Como el dos
Pero el Ferran
Que es el histórico
Que sabe todos los programas
De empanada
Incluso ahora que no está
Ahora nos escribirá
Seguramente
Exacto
Pero es verdad
Que solo hemos estado
Juntos aquí
Creo
Lidiando con un programa
A dos manos
Con dos secciones
Lo que comentábamos
Dos veces
Uno o dos cops
Sí, sí
Al caso no se ha fet mai
Empanada
Es individual
Eso no
Que a tú te encantaría
¿Quién sabe?
¿Quién sabe algún día?
Viendo que las amistades
No responden
Que los colegas
Tienen otras realidades
Aquí evidentemente
Siempre tocando el humor
Y siempre
Con pequeñas pullitas
Pero está claro
Que la realidad
Que vivimos en el siglo XXI
Va muy rápido
Y genera
Mucha necesidad
De mirar a veces
Exclusivamente el ombligo
Más que todo
Porque estamos obligados a ello
Bueno, a llenarlo, ¿no?
A llenarlo
El ombligo
Exacto
Entonces
El curro es el curro
Tú lo has dicho
Tú lo has dicho
Bueno
Doncs avui
¿Qué toca?
Has tocat bastantes temes
Però obviamente
És el tema amistad
El tema toxicitat
El tema vagar
De forma penosa
Sin rumbo
Las almas en pena
Claro, lo de ahí
Lo de alma en pena
Al final alma en pena
Como una suerte de espíritu
Que vagas
Sin rumbo fijo
Así estamos un poco todos
Yo creo
En esta vida
Y claro
De tanto que estamos perdidos
A veces
Nuestras amistades
Acaban chocando
Y acaban adquiriendo
Cierta toxicidad
¿No?
Es un poco el tema de hoy
¿No?
Esa amistad tóxica
Que provoca
Individuos solitarios
O individuos que quieren
Volver a estar en paz
Con la vida
Y se vuelven a arriesgar
En proyectos
Amistades
Está claro
Que hay que seguir
¿No?
Hay que seguir
Picando piedra
¿Es un programa
Depre?
Sí, sí
Estamos perdidos
Ah, vale, vale
Venim del terrorisme
Venim del...
Sí, claro
Hemos fet les fases del dol
Estamos en ello
Estamos en ello
Doncs alegrem una mica el personal
No només escoltant les xarxes
Sinó aquesta gran música
Que és el menú del dia
Que rompa
You got that people
Ens podreu trobar a
Facebook
Empanada Cultural
Twitter
Empanada Cultura
Sense L
Instagram
Empanada Cultural
Tots els podcasts
A Spotify
I els videocasts
A YouTube
Menú del dia
Y estamos un altre cop
Hola amigos
Es el circo
De la empanada cultural
Pasamos de ahí abajo
A ahí arriba
No está claro
Que realmente
Este programa
No está hecho
Paralmente
No, no, no
Els picos
Els picos
Sí, sí
Esta es una montaña rusa
Rollercoaster
Off-emotions
Que és el que us porto avui
Justament començarem amb un còmic
Començarem amb un autor
Molt underground
Que de fet
A mi m'encanta
I vaig pensar
Quan pensàvem
El tema d'avui
Del programa
Que no l'havia portat mai
És que ni tan sols
Crec que l'havíem comentat
Com és Simon Hanselman
Que ja veureu
Que és un autor
Molt underground
Molt excèntric
En tot el que fa
Però un tio
Que durant anys
Ja ens ha mantingut
En un estil
I sobretot
En uns personatges
Que és una cosa
Difícil de veure a vegades
A no ser que sigui
Celibáñez
És difícil
Que durant els anys
Traspassin uns personatges
En volums
I volums
I volums
I veurem
Qui són aquests
¿Siempre los mismos personajes?
Principalment sí
Perquè te tires
A part
D'aquests personatges
Però principalment
És com la seva gran saga
Dividida en el temps
I ja veurem
I òbviament
On el nexe amb el programa
És que
Aquests personatges
Que són tots amics
Són no només
Ànimes amb penes
Sinó que són
Probablement
És el més tòxic
Que he llegit mai
I ja us dic
Passat en el temps
En els anys
Tires que va dibuixant
I va escrivint
Simon Hanselman
Es va reflexat
No se corrige
Esa naturaleza tóxica
Es molt actual
I ja veurem
Molt, molt, molt actual
De hecho
He empezado ya a meter ahí
La pezuña
Porque estabas comentando
Esto del tema
Aquí está claro
Son personajes
Dentro de un cómic
Pero en el fondo
El director que hoy traemos
A través de la película esta
De Almas en pena
De Inishing
Parece que
Nos ha robado el título
Del programa
Sí
En el fondo
No sé quién ha propuesto
El contratítulo
Pero está claro que
Martin McDonough
El director de cine
Sobre todo muy conocido
También como director
De teatro
Que ahora acaba de irrumpir
En nuestras salas
Con Almas en pena
De Inishing
O The Banshees
Of Inishing
Es realmente un tío
Que también recurre mucho
No a los mismos personajes
Pero así a los mismos actores
Que acaban dotando
A sus personajes
De cierta
De cierta tendencia
Compartida también
No tanto a la toxicidad
Sería una toxicidad
Como cómica
Sí
Es como verse reflejado
En pantalla
Penosa
Penosa
Patética
Sí
El patos ahí
Está claro
Así que vamos
Con cómic
Sí
Y después qué pasillo
Con película
En serio
Sí, qué fuerte
Ya está
Faré maixenda
Faré tartulia
Uri, Uri
Vete preparando algo
Vete para acá
Calienta que sales
Doncs venga
Nos anem cap a poc cómic
Dale
Còmics
Els amics
Són part de penxar-te
I n'has d'una empenta
Quan cal
Els amics
Poden ajudar-te
Tocar del meu
Sona això Adriana
Els amics
Hòstia, aquesta veu
Aquesta veu és TV3 total
Sí, sí, sí
És un doblatge català
De fet aquesta veu
Sortia el Goku, tio
Aquesta veu
Era la cançó
Era la cançó de fons de Dragon Ball
Era la cançó de fons de Dragon Ball
Vull dir
No, no
La seva veu
Ah, sí
Sí, sí, sí
I diria que ella també
Però no
En aquest cas
Jo crec que hi ha un star system català
No, no, no
Però aquí el que està sonant és
Ja ho has dit, sí
Ara sonarà
Puja, puja, Uri
Sempre estaran
Amb tu
Doncs en aquest cas
No estaran per nosaltres els amics
Perquè aquesta és la intro del Garfield
Típica, mítica
Garfield i els seus amics
Que es va traduir aquí a TV3
Però avui justament el que estem parlant
No són
Bueno, estem parlant d'amistats
Però absolutament i demencialment tòxiques
D'acord?
Estem parlant d'això que comentàvem abans
Avui portem aquestes ànimes amb pena
Barra amistats tòxiques
I no se'n passa ningú millor pel cap
Que aquest autor que portem avui
Un autor absolutament underground
Molt barbàric
En la seva execució
De personatges
De historietes
I com diu ell mateix a l'autor
Ja que parlàvem de cartoons
Típics
De Leyer i Deloitte
El mateix autor
S'autodenomena
Que el que fa és
Com el Simpson
Però amb més drogues
A més m'encanta és
El més drogues
No és amb drogues
Perquè ja estava drogado
Lo de Simpson queda claro
I una frase
Que aquesta és més difícil de traduir
Però que m'agrada molt en anglès
Que la crítica parla d'ell com
El que va posar el il
A illustration
O sigui
Qui va posar lo malaltis
A il·lustració
Llavors estem parlant de
Simon Hanselman
Que per fi el portem
He portat un reguitzell
De còmics
Doncs mira
Aprofitaré per fotre-li una ullada
Perquè m'has parlat molt en actiu
Perquè té uns quants
I el que trobaràs
Que ja hem comentat abans
Però el que trobaràs
És que sempre són
Els mateixos personatges compartits
A vegades n'entren uns
A vegades altres
Però sempre s'han mantingut
Aquests personatges
Absolutament demens
Histriònics
Asocials
Drogadictes
Bueno
Però també presentats visualment
Com amb un tipus de
Com dir-ho
També de patatisme
Sí, sí, sí
És el patatisme
És un patatisme absolut
O sigui
El que ha sabut fer
Un autor de l'Underground
Com ell
És un univers
Que és una cosa
Que és molt difícil de fer
Normalment
L'autor
A més aquest autor
Que hem parlat molts cops
Molt Marc Espanya també
Que és aquest autor
Que alhora és guionista
Alhora és il·lustrador
Alhora en tinta
I a vegades inclús
A lhora autoedita
En el seu cas
Ha creat tot un univers
Un món
On hi ha diversos personatges
Hi ha una mena
Que se'n diu
La saga
Mec, Moc i Buo
Que són els tres personatges principals
I temàticament
Sempre repeteixen els mateixos temes
Drogues dures
Alcohol
Molt tabac
Molt de sexe
Depressió
Té un to molt allò
Millennial
No tant potser autodefensa
Tot i que també
Allò que vam comentar
A la sèrie
Molt nihilista
Exacte
La gran paraula
Jo crec que és
Molt nihilista
I sobretot
Temàticament
També s'entra molt
En aquesta depressió
Dels personatges
I sobretot
Aquest bloqueig
Que suposa la depressió
És a dir
Està absolutament sempre
En el mateix nivell
No, no, clar
Aniràs llegint
I aniràs mirant
Que és
És una bogeria absoluta
És que tu
Amb els anys
Que s'han anat publicant
Tots aquests volums
Veus que els personatges
No avancen
O sigui
Sempre es queden
En aquest pou
De viure
En la infàmia
A límite una mica
Sí, sí, sí
A límite
Sense futur
Són clarament uns
No way
Aquesta penya
No future
No future
Del punk aquest
D'on ve tot això
Sobretot d'on ve ell
Però d'on ve
Aquestes temàtiques
Ell ve de Tasmania
Jo crec que és el primer cop
Que portem algú
De tan lluny
Per dir-ho així
El Simon Hanselman
És de Tasmania
I ell defineix
No està Marcos
I no és de música
Ja, ja, ja
Perquè crec que tiràvem
De nosaltres
Ja, és veritat
Ell defineix Tasmania
Amb tres paraules
Que és
Metamfetamina
Racisme
I follagossos
Això
Lo ideal
Para poner en una postal
Venit a Tasmania
Venit, venit
No, ell va fugir
Allà, òbviament
Perquè a més explica
Ell, podeu trobar
Moltes entrevistes
A internet
Us ho recomano
Però, vamos
O sigui, us ho passareu
Superbé
Perquè ell
És un tio que
Òbviament
Hi ha un punt de demència
Però és un punt de demència
Que ell
Durant els anys
Ja ho hem comentat
Molts cops
Qualsevol forma artística
Permet ser terapèutica
Llavors
Ell a moltes entrevistes
Explica justament
Que va tenir
Una infància
Espantosa
O sigui
Sobretot respecte
Que per notícia
Que l'havia podido
Volcar sobre el còmic
Exacte
Sí, això està bé
No teniu una metralleta
De fet
En una
Incluso amb això que dius
En una entrevista
Comentava que
Que ell
Durant un temps
Es va mudar
A Estats Units
I que patia
Perquè és com
Aquí la gent
No només està pirada
Són que tenen accés a armes
O sigui
Això sí que no m'imagino
A Tasmania
Hi ha metafotamina
Com deia
Però a Tasmania
El que hem dit això
Però alhora
Ell
Justament la zona
On vivia
Era la zona
Amb més índex
De criminalitat
De tot el país
O sigui
Perquè veieu
A l'ambient
No només aquesta infància
Sinó a nivell
De portes en fora
De la seva casa
Sinó de portes en dins
També tenia un panorama
Important
Com per
Redactar
I il·lustrar
Tot el que
Tot el que veurem
En pantalla
Una infància
D'aquestes
Poc convencionals
Com per exemple
Una mare
Molt addicta a les drogues
Però ja
A nivell d'avui dia
Que encara s'hi parla
Amb la mare i això
Fan conya
De oi pues amaga
Los pollos
De la heroïna
I per telèfon
Constantment explica
Que sempre té una relació
Molt sana
Barra insana
Amb la mare
Perquè estan en contacte
Constantment
I molt bé
Madre i hija
Siguen compartint
La anfetamina
O no
Esto ya solo
Por conversaciones
Tecnológicas
I després
El pare
M'agrada
El concepte
De motero dudoso
O sigui
Ell ho explica
Com un hell angel
D'aquests moteros
Que està absolutament
Posat dins del món criminal
Hòstia
No s'acaba de romper
En los esquemas
Este tío
Sobre al menos
La imagen
Que yo tenía
Desde mi ignorancia
Sobre Tazmania
¿No?
Realmente
Ahora a raíz de esto
No solo me quiero leer los libros
Sino que quiero ver un documental
De Tazmania
¿Qué barrio vivías?
Ella es el auténtico
Demonio Tazmania
Bueno la seva vida
Oye y tiene
En el fondo
Tiene una pinta así
De rockero
Pero de rockero
Simpático
¿Eh?
¿No?
Es Simon
Ah amigo
Amigo
No no no
Amigo
Ah no no
De fet Simon Hanselman
Tiene pura pinta de lío
El que veuràs
És que ell
També sí
S'ho identifica
Com dress coder
O sigui
Ell té dona
I fills
Però
Ell en moltes entrevistes
El veureu
Bueno
Vestit
Amb una perruca
Amb pits
És així
Sí
Ell el personatge
El personatge principal
Un dels personatges
Que és la Mec
Que és aquesta bruixa verda
És el seu personatge
Totalment mirall
No?
Sí
El del Spotify
El así
El así
Quiere decir
La portada de melancolía
Donde además aparece
De nuevo
Esta triada de personajes
Mec, Mock
Amb Hugo
Sí
Y melancolía
De Simon Hanselman
Donde tenemos un diseño
De esa suerte de proyección
Que hace de sí mismo
Sí, sí, sí
I aquest personatge
Després els analitzarem
Però de moment us dic
Una infància desastrosa
Està claríssim
De fet hi ha un moment
També que explica
Com
Ella de nen
Va anar de viatge familiar
Amb sa mare
Entre moltes cometes
Perquè era quan anava a pillar
Llavors ell
Doncs surtint de casa
Anem a passejar
Agafem el carrito
Anem a comprar
I de pas
Anem a comprar
Entre moltes cometes
Ella explica també
Doncs molts moments
Delirants
Ell tenia una banda de música
Un dels
Crec que era el baixista
O el guitarra
Va morir de sobredosi
Sí, perquè veieu l'ambient
Que hi havia allà a Tasmania
Va morir
Però hi va dir
No
Tu no ens abandones
I com que havien gravat maquetes
El posàvem de fons
En un iPod
Esto me suena
Alguien que se resiste a aceptar
Sí, sí, sí
No, no, no
Tu seguiràs el grup
Som una merda de grup
Però seguiràs
Llavors
Amb tot això
Òbviament
El que dèiem
Un viatge terapèutic
Que fa durant els anys
Simon Hanselman
Amb un humor supernegre
Trilladíssim
Però sobretot
Amb una anàlisi
De la personalitat humana
De com ens desenvolupem
En societat
I com estem
Nosaltres mateixos
Com a individus
I jo crec que
Aquesta saga de còmics
És brutal
Comença dibuixant
Amb vuit anys
Os imagineu també
El que havia
El poc que havia viscut
I ja el que
El que podia volcar
Això és el 99
Amb vuit anys
Però és
Sobretot aquí a Espanya
El 2010-2015
Comencen els seus bombazos
Ja dins de l'Underground
I això el comença a conèixer
A Espanya
Tenim la gran sort
Que l'editorial
Fulgentio Pimentel
Que hem portat alguns cops aquí
Però
Ha publicat tot el que fa
Tot el que ha fet
Simon Hanselman
A nivell espanyol
Ens ha arribat
Gràcies a aquesta editorial
Íntegrament
O sigui
A més que és una editorial
Que cuida moltíssim
Les edicions
O sigui
A mi realment
M'encanta
Com imprimeixen
Com maqueten
Estamos hablando
De Albert Serra
Encant
Sí
Sí
Sí
Però aquí se l'estima bastant
Ah també
Perquè Albert Serra
A vegades se'l deixa bastant de banda
Però sí, sí
Exacte
Llavors estem parlant
Que hi ha totes unes publicacions
O sigui
Estem parlant
Del que arriba
Com a tomo único
És a dir
No vinyetes
Saltejades
Perquè ell publica molt per Instagram
Sinó el 2015
A partir del 2015
Ens comencen a arribar
Tots els volums dels còmics
I són recopilacions
Exacte
Són tires
Són tires
Separades
Echizo Total
Bahia de San Buo
Meg i Moc
Hail Satan
Melancolia
El Mal Camino
I aquest últim
Que el va treure l'any passat
El 2022
Que és una recopilació
Que es diu
Zona Crítica
Que hi ha
La portada ja estriposa
Puro delirio
Súper delirant
De fet sembla una portada
D'aquestes
Indies de triple R
Totalmente
Con el fuego
Explosions
Cares
Patiments
Que parece que el fuego
Se coma el objetivo
Realmente
La portada es engañosa
Porque pensaba que era mucho más caótico
Con un trazo más sucio
Y después estaba ojeando
La imagen
El cómic
Està molt bé que ho diguis
Perquè no estem parlant del típic
Entre moltes cometes
Però el típic cómic underground
Fancinero
Brut
Sinó
És brut en contingut
Dona forma
És a dir
La forma és una cosa molt cartoon
És a dir
Si veieu les imatges
Són
Són un naif
Sí
Són bastant
Els personatges sempre són
De palo
No palo
Però vull dir
Que són personatges que
Rarament els veurà
Sempre estaran o drets o seguts
Poca perspectiva
Sí, exacte
És una cosa molt simple
Però jo crec que això també
Li dona la gràcia
De l'absurditat
És a dir
L'absurd que deies tu
I el patos
El patatisme
També són en el propi dibuix
Que també és una cosa
Que jo crec que
I amb els anys
Ja ha perfilat molt
El seu estil
I crec que
Ja només amb el joc de colors
Identifiques perfectament
Com és cada personatge
L'amec
Verda
De cara a verda
Després hi ha un trans
Que és un personatge
Que sembla que tingui
Bueno, li diuen moco
Perquè sembla que tingui mocs
Enganxats al cap
No?
O sigui
El Welwolf Jones
No?
Que és aquest personatge
Absolutament
Infava
És el personatge
Més xungo
I en aquest còmic
És on s'explota més
A zona crítica
Per què?
Perquè zona crítica
És el còmic
Que va estar publicant
Amb tires a Instagram
Però és un dels pocs còmics
Que té que són lineals
És a dir
Que no són tires còmiques
Apartades
Com per exemple
El que has dit abans
De Melancòlia
Que són com
Ministorietes
De dues pàgines
O així
Aquí no
Aquí de pe a pa
És una història
Que s'embogeix
Però sobretot
El punt de partida
És la pandèmia
És a dir
Ell aprofitant el confinament
Va començar a dir
I si els meus personatges
Que han sobreviscut
No viscut
Han sobreviscut tots aquests anys
A la meva ploma
La palma a la pandèmia
No
Com reaccionaria
Aquesta penya
Tancada
Perquè són amics
Però cadascú viu
La mec i moc
Que són la bruixa
I un gat
Que això no ho hem dit
Però és un gat
Bueno
Sempre amb el bong a la boca
Fumant non-stop
Un gat que li encanta
El sexe anal
D'art i recibir
Vull dir
Parlem de personatges
Absolutament trencats
Però aquests dos
Que sempre viuen junts
En una casa
Que òbviament es cau a trossos
Però
Que arran del confinament
Comencen a juntar-se tots
A la mateixa casa
I allà
Clar
Es produeix
Ja el gran xou
I no només dic xou
Metafòricament
Sinó literal
Perquè aprofita
Tot el que ha anat passant
A la pandèmia
Que quan veus un remember
Tu l'anaves llegint
I dius
Sincerament
I crec que hi ha una crítica
Aquí al darrere
El llom
Del còmic
Que diu
De les vinyetes
Hi ha un boom
Hi ha un micro
Però a totes
O sigui
I inclús parlen
Amb els sonidistes
Deixant entrar la realitat
En aquesta ficció
És molt bo
Dues coses que estava pensant
Una
On sempre té piques
Amb el nòvio
Que és el gat
Sí, sí
A més
A més
És nòvio barra familiar
És una cosa una mica rara
Després hi ha aquest
Que us comentava
El Werewolf
Werewolf Jones
Que és un home llop
Per dir-ho així
Perquè tu veus
Que és com un llop
Que camina
Per dir-ho així
Que té dos fills
Els dos fills
Òbviament
Bueno
Això
Allò
Assistents socials
Estarien
Horroritzats
Amb tot el que passa
Allà
Després està
El Mussol
Bueno
El Buo
Però que és un Mussol
Perquè aquest és el que intenta sempre
Estar
Amb els peus a terra
El que va amb corbata sempre
El que intenta
Corrar
El que intenta
Fer bé la vida
El que endreça la casa
Que els hi feu bronca a tots
Deixeu de ser uns merdes
I uns inútils
Fem alguna cosa amb la vida
Però a l'hora
Però a l'hora
És el que rep més
I us dic una cosa
El nivell d'agradació
Que té aquest personatge
De veritat
Que hi ha moments
Que et rius
Per no plorar
O sigui, l'únic que es podia salvar
Que era com la veu de la responsabilitat
Teus art temporal
És la tortura constant
Aquest personatge
I el bo
És que sempre
S'engloben
En un gueto australià
Com no podia ser
D'una altra forma
I a més un gueto
En una casa
Que sempre és un niu de drogues
Un niu de tot
Però ja us dic
És un còmic
Que en aquest context
Han trillat
De la mateixa manera
Que el Boja Horsman
El bo del Boja Horsman
És
Que és una vella glòria
És a dir
És una persona
Que en algun moment
Va estar al més alt
I va ser aclamat
Aquí no
Aquí sempre és
Aquí tothom parteix
D'un pou
I quan intenta algú sortir-ne
Els altres l'agafen ràpid
Per això et deia
Allò de les amistats tòxiques
Ràpidament
S'alternen en portabaix
I no només això
Sinó que
Aquí també
El propi Simon
Fa molts cops
Una crítica
De tot el
De com
De com tracta
Per exemple
Les institucions
Els governs
Ell parla de la Tasmania
Concretament
Però
De com aquests personatges
Realment viuen
A partir d'ajudes de l'Estat
Però per què?
Perquè a més
A partir de la minusvalia
Depressió
O sigui
Al final hi ha un grau
Molt demencial de depressió
En aquest còmic
Però això també es tradueix
En com vivia ell
Oye, les drogues no tenen nada que ver
Quiero decir
No, clar
Esto es suma y baja
No, i a més
Clar
La majoria de pasta que entra
Surt ràpid
A pillar
Llavors sempre és
Fent trapis
Però
No ens centrem en
No us penseu que és
El que dèiem
El típic fancine
De drogues
Gratuïto
No, no, no
Hi ha una profunditat
I trobo que
On la cima total
Que ha arribat
Simon Hanselman
És en aquest últim
En zona crítica
Perquè sincerament
No només fa un repàs
Molt, molt xulo
Del tema del confinament
Bé, del propi Covid
Però també de
De temes com
Les xarxes socials
Temes com
Bé, no només amistats
Sinó també
El tracte, per exemple
De la policia
El tracte
Amb els familiars
O sigui
És un bon totxo
Que la veritat
Feia temps que no
Estava llegint
I dic que no s'acabi
O sigui
Jo vull seguir llegint
Històries d'aquesta gent
I imagino que això és el que va passar
Que quan ell va acabar
De dibuixar
Penseu que anava
Traient cada X dies
Tires a Instagram
I clar, la gent
O per Twitter
I la gent anava rebent
I en un moment
Que es van acabar
Òbviament
I llavors va fer
Aquest
O per dir
De manera gratuïta
Això també ho volia dir abans
Collons, lo de la pandèmia
Sortint tantes vegades
Aquí realment
Sembla que aquesta pandèmia
Entre altres coses
Ha vingut
Ha vingut
O va vindre
Perquè també molts artistes
Tinguessin una miqueta més de temps
I creessin molt més
La gent que
Després de la pandèmia
Doncs això
Un putxaco
Que en el fons vaig llegir
Que era realment
Algo que ell no plantejava
És a dir
Té llibres
O còmics
Com els altres
Que directament
Ja estaven plantejats
Entenc
Per poder sortir
Finalment
De manera comercial
Això era més com un dietari
Era com un lloc
Sí, perquè
Per exemple
Tiger King va sortir
Jo me'n recordo
Quan vam fer el programa
Tiger King
En confinament
Tiger King va sortir
Durant aquella època
I ell va dir
Vale, doncs
Giraré la meva història
Cap aquí
I la història segueix
Però hi ha el format
The Office
Per dir-ho així
És a dir
Hi ha un format
D'un equip de rodatge
Va a la seva casa a rodar
Vale
I hi ha
Pel mitjant incendis
Mort gent
Bé, és que hi ha mil personatges
Però tu veus això
Aquesta idea
Perquè de vegades passa això
Que tu
Si no tens clar
Des del bon principi
Que tindrà un enfoc argumental
Tancat
En un discurs
Molt
Molt concret
Sí
Què pot passar?
Que després
El discurs sigui una mica caòtic
O una mica episodic
Però això no passa
Aquí no
Aquí
Jo crec que és dels primers
Que jo recordi
Que no passa a ser tan episodic
És a dir
És lineal
De la primera
A l'última pàgina
És una història
De fet hi ha un remate final
Molt interessant també
Perquè al final
No deixen de
Quasi
Per dir-ho així
Haver sigut exposats mundialment
O sigui
Han anat Netflix
Com qui va a les Kardashian
No?
Sí, sí
Han sigut la família
La mala família
Que ha vist tot el món
No?
Llavors al final també
Són uns personatges
Que si després d'aquest
Jo què sé
El 2023-2024
Acaba traient una nova
Un nou volum
D'aquests personatges
Hauria de seguir
Aquesta línia
De com han quedat
De malmesos
Perquè clar
Ara de cop
Han passat de ser
El Pou
A ser
Un Pou
Públic
No?
Llavors
Tota la gent
Com els tracta
Això també és molt interessant
12 personatges
Estic veient aquí
Sí, sí, sí
I més
I més perquè
A nivell
Sí, sí
Aquí ja tenim
Bueno, de fet
Un dels personatges
Observador omnisciente
Que ets tu
Que el dotzer personatge
ets tu
Diguéssim
Que bien esto
És un gran detall
Doncs per acabar
Dues coses
A part que els còmics
Els podeu trobar
A molts llocs
Però jo
Prefereixo
Recomanar-vos
El Fat Bottom
Que és un dels grans
Ja hem comentat
Alguns cops
Però és un dels grans centres
Que està allà
Al Raval
De còmic
I fan fina
Independent
Sí, carrer
Lluna
Lluna
Lluna
Lluna
Lluna
Sí, sí, sí
I si us animeu
Podeu anar
A cancara ara
A l'exposició
Del CCCB
Que és de
De fet
És nova autoria
En clau femenina
Del còmic underground
Sobretot a nivell català
Però hi ha una sala
Pràcticament dedicada
A Simon Hasselman
Amb una pantalla
Amb unes entrevistes
En bucle d'ell
Que la veritat
És una passada
O sigui
Jo recomano
Llegir algun còmic
Anar al CCCB
A veure l'exposició
Que a més està superbé
Algún dia la portarem
I acabar ja
De la seva
Fiburació
I tirar d'Instagram
I tirar d'Instagram
I tirar d'Instagram
Sí, sí, sí
Perquè a més
Està molt xulo
Perquè hi ha cops que veureu
Que penja
Alguns d'aquests
D'aquests còmics
Els narra ell
Els narra verbalment
Y és una passada
Y no és como Pablo Neruda
O sigui, sabe narrar
Su propia obra, no?
Oye, de hecho
Lo hemos pasado por alto
Pero és que és enorme
Perquè a parte
De lo de Observador Omnisciente
Tienes el reparto
Mec, bruja en paro
Sí, ah, mira
Mook o Mook
Mook, como la discoteca de aquí
Novia penoso
No, novio penoso de mierda
Sí
Ah, no, no
De Mec, perdona
De mierda
Total, total
Se confirma en este cómic
Hubo gente de bien
Werewolf
El que has presentado algo
Werewolf Jones
ID intenso
És super intenso
Diesel y Jackson
Niños despreciables
Moco
Hombre del saco trans
Mike
Mago pasivo
Ian
Oso apestoso
Drácula Jr
Filósofo de baratillo
Amelie
Drogadicta madura
Y Valeria
Mujer europea
Ah, mira
Mujer europea
Sí, aquest personatge
Aquest
Surmés al davant
¿Lo europeo es un insulto o qué?
Porque creo que todo
Todo se movía un poco en esa dirección
Hi ha moments que diuen coses sobre els europeus
Sí, sí, sí
Però és acollonant
Jo, de veritat que us ho recomano molt
Y veo que todo sin color
Salvo uno que he visto al principio
Sí, n'hi ha alguns que encara eren tires més passades
Fa mescles
Fa mescles
Hi ha comis que els veureu que és més una tinta molt simple sense massa color
Hi ha que últimament
Exacte
Això que
Sí, sí, sí
Aquest és japonès, tio
Sí, la portada
Sí, és una d'aquestes que us he comentat
Hi Satan
Hi Satan
Hi Satan
Això em recorda a algú també que vas portar, eh?
Home, i tant
Home
Doncs Simon Hanselman
Sí, i ara què?
Ens anem cap a l'altra banda
Cap uns altres bojos però no tant
No tant passat per drogues
Sí, exacte
Cinema
Ai, esa musiquita
Seguimos, seguimos, seguimos con cine
Y empezamos esta sección
Segunda del programa
Y última, sorprendente
Que parece hecha a medida
Ya lo decíamos en la presentación inicial
Que está claro que es al revés, ¿no?
Que hemos amoldado de algún modo
El programa a esta gran película
Que además ofrece temas
Como...
Empanada
Como para llevárselo a Hanselman
A Tasmania
Estem de remolc, teu
Vinga, vinga
Ves a la merda
Ves a la merda
¿Cuántas vegades no escullo un programa a la contra?
Yo, sense fer spoilers
Però jo
Llevarà un moment
Que passarà com a la peli que portes
Que jo diré
No, que cabronazo
Hasta aquí
Me quieren abandonar
Ya lo he dicho
Ya lo he dicho en la agenda
Me quieren abandonar
En la editorial
Me quieren abandonar
En fin
Vamos a centrarnos en esta película
Que como decíamos
Es claramente una película
Que es que le va de lujo a esta empanada
Porque hay amistad tóxica
¿No?
Aún no nos hemos puesto de acuerdo
Si va a ser amistad tóxica
O alma en pena
O almas en pena
La temática de este programa
Pero es que las dos conjugan muy bien
Y tanto amistad tóxica
Como almas en pena
Son dos elementos
O dos realidades
Que aparecen
Y de hecho
Sobran en la película
Hasta, ¿no?
Hasta la enésima potencia
Pero es que también hay
Una mirada
Muy, muy admirable
¿No?
Sobre esta Irlanda insular
Al menos para mí
Era muy desconocida
¿No?
Y rural
Sobre todo
Una Irlanda rural
Y ya si dejamos volar
La imaginación
Y si leemos
Algunos de los detalles
De las películas
De la película
Casi una alegoría
A la guerra civil irlandesa
Pero a mí
Lo que realmente me ha impresionado
No sé si tanto a ti y Paul
Es la manera en la que al final
Retratan nuestra fragilidad humana
¿No?
La película
Aparentemente con un argumento
Súper nimio
Tontísimo
Hay después un retrato
De la fragilidad humana
Que sobre todo
Alcanza la maestría
Cuando esa fragilidad humana
Se entiende
Como resultado
De una fragilidad social
¿No?
O sea
Al final
Dependemos
Aunque no queramos
Y paradójicamente
De este teatro
De lo social
En el que vivimos
Y como ese teatro
De lo social
En el que vivimos
Muchas veces
¿No?
Va a determinar
Nuestra propia identidad
Y esto yo creo que es
Suena muy profundo
Pero es claramente
Lo que
Lo que
Lo que nos queda
El pozo que realmente
Deja la película
Aparte de unas cuantas risas
Porque para mí
Si no lo he dicho aún
Peliculón
¿Eh?
Peliculón
Estoy hablando
De Almas en pena
De Inishering
O como he dicho antes
También
De Banshees of Inishering
La última película
De Martin McDonough
Un director
Que de hecho
Es un tío súper conocido
Como director
Pero solo tiene cuatro pelis
Cuando lo piensas
Ah sí
McDonough ya la llegó
Entropetando
De hecho claro
Es un director
De teatro muy conocido
Pero es que todas
O sea todas sus películas
Que después
Si hay tiempo
Las comentaremos
Todas sus películas
Han dado mucho que hablar
¿No?
Y ahora llega con esta cuarta
Cuarto largometraje
Que bueno
Si volvemos un poquitito
Al título ¿No?
Porque ya volveremos
Sobre el director
¿Qué nos está contando?
¿No?
Almas en pena
Vale pero
Realmente lo que tenemos
Son personajes de carne y hueso
¿No?
No hay ningún espíritu
Que se pierda por ahí
Bueno
Aunque hay un personaje
Que parece más
Del más allá
Pero está claro
Que estas almas en penas
Pues viven en Inishering
¿No?
Que no deja de ser
Una isla irlandesa
Como ya he apuntado antes
El título
Original
Ya deja más dudas
¿No?
Que es esto
De Banshees
De Banshees of Inishering
Aquí
Mira
Hay que justificar
La libertad creativa
De los dobladores
Y traductores españoles
Porque no era fácil
Meterse en el folclore irlandés
Y salir bien
Y de hecho
Yo creo que lo han conseguido
¿No?
Porque al final
Os cuento que es una Banshe
¿No?
No deja de ser
Parte de este folclore irlandés
Es un espíritu femenino
Que según una leyenda
¿No?
Se aparece a las personas
A los locales
De la isla
Para anunciar
Con llantos
Con gritos
¿No?
De una manera muy dramática
La muerte de un pariente cercano
¿Y hay algo?
¿Y hay algo?
Bueno
Está claro
Sí, sí
No vamos a descubrir más
No hagamos spoils
Pero está claro
Que ahí hay una idea también
De una presencia mortuoria
¿No?
Que tiene que llegar
O que quizás nos sorprende
Y llega
Y que potser
T'has d'amagada
Aquest personatge
Cuando el veus
Totalmente
Totalmente
El tema
Es que
Ya sea de Banshees
O sea
Almas en pena
Como decía
Es una película
Que ofrece una mirada
Acojonante
De la realidad irlandesa
Pero ya os digo
Que para construir
Esa idea de teatralidad
¿No?
Para que en ningún momento
Perdamos
¿No?
Sobre
La mirada
Sobre una realidad
Que sí
Que es ficcional
Y que en el fondo
Es muy teatral
De la cual se puede obtener
Una gran verdad
Es el hecho que
Para poder narrarlo
Pues ya directamente
Te crea una isla de ficción
Y no existe
¿No?
Lo que pasa
Que Inisheren
Sí que la imaginó
Y la perfiló
De una manera brillantísima
Martin McDonough
Porque para empezar
¿No?
Tira de islas
Que sí que existen
En Irlanda
La imaginó él
Eso sí
Inisheren
En la costa oeste
De Irlanda
Y para ello
Tiró de dos islas
Muy conocidas
Inishmore
O Inishmore
¿No?
Como sería en gaélico
Y
Que es la mayor
De las islas de Arán
Y Akil
O Achil
¿No?
Que es la isla
Más grande de Irlanda
En el fondo
Entre estas dos islas
Tienes unos 150 kilómetros de distancia
Y mientras que Inishmore
Donde se han rodado bastantes películas
De hecho
En Inishmore
Ya se rodó
Hombres de Arán
Que es un documental
Súper conocido
Uno de los primeros documentales
De estos documentales pioneros
De Flaherty
¿Ah?
De Flaherty
Que se llama
Hombres de Arán
Del año 1934
Pero bueno
Inishmore
Aunque haya dado fruto
A otras películas
Y documentales
En el fondo
Es una isla
No sé
O sea
Es como 31 kilómetros cuadrados
De isla
Cubierta de piedra caliza
Y sí
Mucho monumento
Y sitios históricos
Pero no deja de ser
Un espacio
Como relativamente árido
¿No?
En cambio
Akil
Es un terreno
Montañoso
Rodeado de imponentes
Acantilados
¿No?
Hay 128 kilómetros
Mucho mayor
La isla
Y 128 kilómetros
De costa
Y ahí sí que hay
Clalas
Protegidas por rocas
Y son posas extensiones
De arena
Es mucho más rica
¿No?
Y esta doble realidad
Geográfica
Lo que le permite
A Martin McDonough
Es construir
Una realidad única
Para la isla
De Inishering
Pero que conjuga
Muy bien
Con los saltos emocionales
Y los cambios constantes
De nuestros personajes
¿No?
Porque al final
Queda clarísimo
La isla es en sí
Una proyección
De las emociones
De estos tíos
Y estos tíos
Son como son
Debido a que viven
En una isla apartada
Del mundanal ruido
¿No?
Así que yo creo
Que este diálogo
Un diálogo metafórico
Que hay entre
El espacio
Y los personajes
Es otra de las grandes
Aciertos de McDonough
De hecho McDonough
Siempre hace esto
Sí
A més es l'aillament
Una isla
Una isla es
Estar rodejada
De la nada
Aislado
Aislado
Exacto
Pero sí
Sí
Sí
Ho fa molts cops
De fet
Jo que recordo
De les seves pel·lícules
Es una cosa
Es una cosa
Que podien traduir
A una teatralitat
Es uns personatges
En un context
A partir d'aquí
Es desenvolupa
Se nota
Que es un director
De teatro
Es un dramaturgo
Que en el fondo
Ha hecho carrera
Principalmente
Como dramaturgo
Y que evidentemente
Ya en el cine
Como guionista
También y director
Acaba
Hay un diálogo
Muy claro
De hecho
El otro día leía
Que esta película
En el fondo
No conjugaría
Como trilogía
Con ninguno
De sus largometrajes
Pero sí
Con dos obras
De teatro
Que tiene
Sí
De hecho
Creo que
Inishering
Es un recurso
Que él tiene
Y que aparece
Mira si las estoy buscando
Tiene dos
Una que se llama
The Cripple of Inishering
Que fue una obra
De 1996
Y el otro
El lugarteniente
De Inishmore
En este caso
Sí que tira
De la isla
Una de las islas
Originales
De las que parte
Que esta ya es
Del nuevo milenio
En el fondo
Sí
Podríamos concebir
Esta almas en pena
De Inishering
Como la trilogía
Pero claro
En este caso
En el cine
En el cine
A mí Martin McDonagh
Me alucina
Y aquí
Realmente
Yo considero
Que ha ido a más
Es decir
Si las tres películas
Anteriores
Eran películas
A tener en cuenta
Almas en pena
O sea
Cuesta
No decir
En el siglo XXI
Cuando hablas
De tu presente
Es una obra maestra
Necesitas tiempo
Necesitas perspectiva
Y entonces
Por lo tanto
Yo soy
Es decir
Me flipa
Me alucina la película
Pero digo
Bueno
Vamos a ver
En retrospectiva
Como la recuerdo
Pero a mí es curioso
Porque justamente
Aquesta película
Es la
No voy a decir
Més petita
Pero es la
Més simplista
Cuando ha contingut
Totalmente cierto
Porque es verdad
Es como un
Es como
Es muy buena
Pero a la hora
Es muy simple
Sí
Yo también te digo
Es muy simple el punto
De partida argumental
Que no su maestría
Yo de momento
De momento
Em quedo
En tres anuncios
L'anterior
Porque sí que me va agradar
Pero aquesta
Yo creo que
Cada día que pasa
O semana que pasa
Vaig trobando cosas
De dir
Hostia
Mira
A ver si te descubro
Alguna cosa más
Porque es lo que tú dices
Parte de un argumento
Muy sencillo
De hecho
De qué narices va la película
Que el espacio
Ya lo tenemos muy claro
Y los conflictos
Que se puedan generar
En ese espacio
Los empezamos a imaginar
Pero de qué narices va
Porque como comenta Paul
Es realmente parte de la nada
Aquí tenemos dos personajes
Dos personajes protagonistas
Que viven en esta isla
Y que lo hacen además
A principios del siglo XX
Tienen el
Como de hecho 1920
Tienen de telón de fondo
La guerra civil irlandesa
E imaginar
Si están aislados del mundo
Que esa guerra civil
La ven
O la escuchan
A través de bombardeos
Que nunca llegan
A su propia isla
Es decir
Están hasta fuera
De la propia guerra
Que la guerra te pilla
Donde te pilla
No nos vamos a engañar
Y es la relación
De estos dos amigos
Que se da a entender
Tal como empieza la película
Que tienen una gran amistad
Llevan toda la vida
Siendo amigos
Uno más mayor que el otro
O más mayor
Y por lo tanto
Más profundo
Más sensible
Otro más simplón
Incluso a veces
Parece que se presente
Como un tipo un poco estúpido
Pero no
Es simplemente ese buen tipo
Del que hablábamos
Un poco en la editorial
Y estos dos amigos
Que suelen tener
Sus jornadas laborales
Y se encuentran siempre
En el bar de la isla
Un bar que nadie se lo imagine
Como una tabela irlandesa
A la usanza
Sino que nos viene
Como una casa de piedra
Que de hecho
Han construido
Todo lo que vemos
En la isla
A nivel de espacios interiores
Han sido construidos
En esas islas
Que os he nombrado
Han sido construidos
Y evidentemente
Con unos permisos
Que han costado muchísimo
Y que estaba tan claro
Que iban a construir
Como a destruir
No podían marcharse
De la isla
Sin dejarla tal cual
La encontraron
Que pasa
Ha habido una investigación
Muy potente
Y hay una veresimilitud
En todos los espacios
Que vemos
Es decir
Nos llegamos a creer
Que realmente
Uno de los personajes
Vive frente al mar
En esta casita
El bar es evidentemente
Una estructura de piedra
Donde se hartan
A beber Guinness
Y de tanto en cuanto
Sacan los violines
Y empiezan con la música
Folclórica
Pero realmente
Estía
McDonald's ha sabido dotar
De verosimilitud
A un espacio
Que parte de la nada
Que parte de la nada
Pero volvemos al argumento
Estos dos amigos
Tan amigos
De repente
Dejan de serlo
Pero dejan de serlo
Por voluntad de uno
Por voluntad de uno
Que ha decidido
El mayor
Bueno sí
Udechan
Udechan porque
Es una cosa de dos
Como una pareja
Si lo deja uno
Tiene mucho
De relación emocional
De relación de pareja
Sí
Porque hay mucha relación
Para ella
De hecho es
Eso
Lo que ha dicho tú
De un día para el otro
Uno llega y le dice
No no le digo
No no
A principio no le dice
Pero al final
Se lo tiene que acabar diciendo
Porque el otro
Es el ghosting
No existes para mí
No te respondo
Al mensaje
Que me has mandado
Por whatsapp
Pero en este caso
No te respondo
Al día en el que
Picas a mi puerta
Como siempre
Para ir a la taberna
Directamente sudo
De responder
Y evidentemente
Como tú dices
Al final el otro
Que no entiende
Que narices pasa
Lo interpela
De manera más agresiva
Y el otro
Le acaba reconociendo
I don't like you anymore
Ya no me gustas
Ya no
No me agradas
Claro
Es sorprendente
Esto sí que se puede
Incluso entender más
En una relación
De amor
Que en una relación
De amistad
Pero así es
Y claro
A partir de aquí
Con este argumento
Tan estúpido
Empieza la gran batalla
¿La batalla por qué?
Porque uno tiene muy claro
Que no quiere seguir
Lidiando con esa amistad
Mientras el otro
No entiende
Y no quiere aceptar
Y esto evidentemente
Conecta mucho
Con cualquier relación
De pareja
¿No?
Uno
Le amenaza incluso
Le amenaza incluso
Precisamente
Para conseguir
Que se largue
Con el hecho
De cortarse
Uno a uno
Los dedos de la mano
Es decir
Tiene que tomar
Decisiones muy drásticas
Para que en este caso
El que es más
El protagonista
El que ha sido dejado
Entienda
Que no hay marcha atrás
Amb la graujan
De que es violinista
Exacto
Muy importante
Que hagas este matiz
Que no voy a dir
Que bueno
Si estalla
A ver
No pasa nada
Pero es que es violinista
No es que sea un unanista
De práctica diaria
Y vaya a quedarse jodido
No, no
Es que encima es un músico
De hecho
Si quiere más tiempo
Si quiere romper la amistad
Es porque quiere dedicarse
Al mundo
De la profundidad
De la reflexión
Del arte
En este caso
De la música
Tocando su violín
Que de hecho
Lo hace
Y mucho
En el bar
Mientras el que ha sido dejado
Mira desde la distancia
Con tristeza
Es que claro
El abandonado
Es que aquí también
Entra el patatismo
Els dos són
O sigui
Tothom que surt a la pel·lícula
En més o menys greu
Són patètics
Però
Són humanos
Són humanos
El protagonista
No sé si ho has dit
Que és el Colin Farrell
Però
El protagonista
Estava ahí
Quería dejarlo
Per dir-ho així
Per dir-ho així
El tontito
Per dir-ho molt
El joven simplón
El joven simplón
Òbviament és el més
És el més perjudicat
Que és el Colin Farrell
Sí
Quan a
No només a la decisió
Òbviament
Però també
Amb aquesta
Amb aquesta forma
De ser i de fer
Tan
No sé si naïf
Però tan
Idiotitzada
Am I'm a nice guy
Am I'm a nice guy
Paul, vamos a dar paso
Al tràiler
Que ve
Ya has comentado
Es Colin Farrell
Y Brendan Glesson
Que seguro que lo reconocéis
De otra película
De Martin McDonough
Que en este caso
Es Perdidos en Brujas
Pero vamos a ponerles
No solo su rostro
Sino su espacio
En iniciaring
Y sus conflictos
Colin Sonny Larry
Didn't you
And he used to be
The best of friends
We're still the best of friends
No you're not
Who says we're not
Sit somewhere else
Now if I've done something to you
Just tell me what I've done to you
When you didn't do
What happened to me
I just don't like you no more
You didn't like me yesterday
Why does he not want to be friends
With you no more
Why is he 12
What the hell's going on
With you and me feckin' brother
He's done Siobhan
But he's always been done
The other night
Two hours
You spent talking to me
About the things you found
In your little donkey shite
That day
Well it wasn't me
Little donkey shite
It was me pony shite
Which shows how much
You were listening
If you don't stop talking to me
Colin
And if you don't stop bothering me
I have a set of shearers at home
And each time you bother me
From this day on
I'll take those shears
And I'll take one of my fingers
Off with them
And I'll give that finger to you
Until I have no fingers left
Does this make things clearer to you
Not really no
Starting from now
But shush like, Pony
You know, shush like
Yeah, I shush like
Brutal
O sea
A ver
Hay muchas cosas a comentar al respecto
Por un lado
Por lo general
Suele ser el abandonado
El que pone chantajes emocionales
De por medio
Y con cierta agresividad
Si me dejas me mato
Si me dejas tal
Si me dejas
Aquí es al revés
Si no me dejas tranquilo
Me cortaré los dedos
Als anys 20
A la Irlanda profunda
Les hordes d'allunyament
Eran dits llans
Pero trobo
No había visto el trailer
Y trobo que s'explica molt
Massa
Massa
Bueno, a ver
El punto de partida
Estaba fera yo
Ay, ay, ay
Que no sé si explica
No, pero francamente
Por el punto de partida
Están nimio que lo sé
Creadores de trailer
Se ven obligados
A tener que contar un poco más
Pero aún así
A pesar de tener
Esta sensación de crónica
De una muerte anunciada
Que un poco ya viene
Apuntado
Por ese título
De Banshees
En el fondo
Y por ese personaje
Que hemos escuchado
Al principio del trailer
Que es maravilloso
Que tiene este punto
Casi de realidad
Shakespeareana
Me recuerda un poco
A las brujas de Hamlet
Lo comentábamos con Carlas
Precisamente
Que él
O el que más
Macbeth
Porque en el fondo
El personaje adulto
Bueno, adulto
El más mayor de los dos
El que ha decidido
Romper la relación
Que es Brendan Glesson
Él tiene un triple nombre
Se llama
Columson y Larry
Parece que esté hablando
De una
De una triple realidad
De una triple realidad
Que esto apela mucho
A la parte Shakespeareana
Aunque paradójicamente
Ya hemos nombrado
A Martin McDonough
Como director de teatro
Pero que quede claro
Que él siempre ha dicho
Que tanto Shakespeare
Como Chekhov
Le parecían
Directores
Dramaturgos
Aburridos
Y que él
Se había inspirado más
En un tipo de teatro
De lo real
Del presente
E incluso hablaba
De tipos como Tarantino
Que realmente
Le habían influenciado muchísimo
Y algo entiendes
Porque, hostia
Seven Psicópates
Psicópatas
Que es su segunda película
Tiene algo
De Tarantino
No, no, ya no
I també
I en aquesta
Sobretot
Aquesta última película
Hi ha molt de
També
Incluso
De teatre
De l'absurd
Perquè hi ha
Molts diàlegs
Que són sonadíssims
O sigui
Hi ha bromes
Absurdes
Directament
O sigui
Él ha sido muy criticado
Siempre por sus
Diálogos
Es decir
Por esta
Está claro que
Insisto
Él nunca pretende hacer
Es decir
La isla es muy verosímil
En su puesta en escena
Pero sus historias
Nunca pretenden
Ser historias realistas
Que podían
Perfectamente encajar
En un documental
Al uso
No, todo lo contrario
Pero él siempre defendía
Sus diálogos
Como una herramienta realista
Como una manera
Reducida
Y totalmente resumida
De captar
La intensidad
Y las emociones
De muchos de nuestros
Diálogos corrientes
Evidentemente
Hombiando el diálogo
Más funcional
Y yendo allí
A la herida
Y hostia
A mí la película
Me entra muy bien
Me entra tan bien
Como si estuviera
Continuamente
Viendo algo
Con lo que puedo empatizar
Todo y el delirio
Porque claramente
Es un viaje
Desde la paz
A paz aparente
Algo también
Que me parece
Un acierto de la peli
Es que él
Parte ya
Con una amistad
Que se va a romper
No nos pone en antecedentes
Porque donde nos hubiera
Puesto en antecedentes
Y si hubiéramos vivido
Esa amistad
Nuestra perspectiva
Ya sería muy distinta
Nosotros entramos
Un poco como el propio
Colin Farrell
Como el propio protagonista
Al cual
Lo abandonan
En los primeros minutos
De película
Y en
¿Qué ha pasado?
Exacto
Y su incredulidad
Navega continuamente
Hasta ir alcanzando
Realidades
Iracundas
Que ya te das cuenta
Que no hay marcha atrás
Y un poco
Nosotros estamos
En las mismas
Porque el guión
Y la puesta en escena
Es abismal
O sea
Es acojonante
Pero porque Colin Farrell
Cada vez más
Es un tío
A tener en cuenta
Bueno
Siempre lo ha sido
Pero sobre todo
Con estos personajes
En una edad más madura
Que es que la aborda
Colin Farrell
De hecho
Ha ganado la Copa Volpi
En la Mostra de Venecia
Por su papel
En Almas en Pena
Ha ganado
El Globo de Oro
Y mucha gente
Apuesta por él
Como los Oscars
Pero claro
Está el de la ballena
Está el de Wade
Que todos los cambios físicos
Ya saben que siempre
Son muy aplaudidos
En los Oscars
¿No?
Brendan Fraser
Sí, sí, sí
Vale
Que ahora no recordaba
Exactamente su nombre
Sí, sí
El de la ballena
El director es
El de Pee
¿No?
El de Wrecking for the Dream
Y...
Aronofsky
Aronofsky, sí, sí
Exacto
Bueno, es que de hecho
Mira, ahora que estamos
Hablando un poquitito de premios
Hay nueve nominaciones
A los Oscars
De esta película
Incluyendo no solo
El posible premio
Colin Farrell
Como mejor actor
Sino mejor película
Mejor dirección
Y mejor guión original
Se llevó cuatro Bafta
También la mejor película británica
Tres Globos de Oro
Se ha llevado ya
Película, comedia
Y actor
¿No?
Actor de comedia
Y guión
Y...
Y en el Festival de Benicio
Como ya he dicho
Actor
Pero también guión
Y esto es algo que a mí me...
Es decir, no voy a decir
Que el guión no me parezca alucinante
Pero si algo me parece
Magistral en la película
Es la dirección
Es como partiendo
De una realidad tan mínima
Tú vas construyendo
A fuego lento
Algo
¿No?
Que va encrechendo
Y que es esa sensación
De incomodidad
Por mucho que continuamente
El...
¿No?
Estemos abocados
A ese paisaje
¿No?
Con tanta expresión
Ni con tanta belleza
Pero es que ahí está
El contrapunto
Realmente
Es un muy buen director
Sí
O sea, es nota
Que es el propio texto
Y que él
Fa y desfá
Totalmente
Pero sí que es verdad
Que en una otra dirección
Hagué sido muy aburrit
Porque es una historia
Sinceramente
Muy aburrida
No tendrías historia
No tendrías película
O sea, el punto de partida
Tú sí
Ya llegeces el guión
Seguramente
Et pot agradar o no
Pero
Hostia
Es...
Bueno, es a vegades
Como estas obras de teatro
Que pasan todas en un único espacio
Y el que pasa es que aquí
Pues aquí hay el bar
Y hay la casa d'un
Y la casa d'altre
Y poco más
Es muy teatral
Sí, pero qué magia
En cada espacio
En cada esquina
Sí, pero por eso
Que yo creo que esta
La magia
Es la de la dirección
Esa bifurcación de caminos
Que leí
Que también era una creación
Porque el camino
Que ellos crearon
Crearon un camino
Que iba directamente
A un acantilado
Y que no existía
Pero para hablar
De una bifurcación
De una ruptura de caminos
Es decir, al final
Son detalles
Que pasan totalmente
Desapercibidos
Sí, una bifurcación
Pero hay una carga emocional
Y una carga de significado
En todas las decisiones
Que él va tomando
Y de hecho
¿Por qué es tan potente?
Porque te pasas un buen rato
Y te diviertes
Con el delirio
De dos tipos
Que no saben parar
Hay algo también
De un retrato
De la masculinidad
Muy potente
Sin necesidad
Sí, hay un personaje femenino
Que es ejemplar
Pero que no
Tampoco no es una película
Que necesite
De nuevo incidir
En los topicazos del momento
En los tópicos
Que tenemos en el siglo XXI
Bueno, en este momento
Del siglo XXI
No, sabe
Volver a discursar
Sobre el género
Simplemente
Con la descripción
Y el retrato
Que hace
De una masculinidad
Que no solo es
Una amistad tóxica
También hay cierta
Masculinidad tóxica
Porque los recursos
Que se toman
Para hacer entender
Al otro
Las decisiones
Que se han tomado
Pues no pasan
Por un consenso
Y yo la tengo más
Yo la tengo más gorda
Pero ¿Por qué es tan potente?
Pues por como os decía
Y vamos a ir acabando
Hosti
Hay una alegoría
Claramente a la guerra
De hecho
Por si no ha quedado claro
Con los bombardeos
Que se ven siempre
Al otro lado
Del océano
Siempre
Que estamos continuamente viviendo
Hay un momento
Donde ya directamente
Un policía
Lo verbaliza
Y dice
Hostia
Antes era más fácil
Contra los ingleses
Ahora ya no me aclaro
Porque está hablando
De la guerra civil
Irlandesa
Que acabó derivando
En esta gran ruptura
Que existe
En la isla
En la isla principal
Teniendo un norte
De Irlanda
Que forma parte
Del Reino Unido
Mientras que Irlanda
Es un país aparte
Esto daría para otro programa
Nos iríamos al IRA
De hecho
Es momento de ira
Es momento de ira
De ira
En ambos significados
Es decir
Hay un retrato
Sobre nuestra propia historia
Pero en este caso
La suya
Hay también
Una suerte de espejo
Para el espectador
Donde tú
A ti mismo
Te analizas
Como ser humano
Y como hombre
En este caso
E intentas entender
Hasta que punto
Serías capaz
De aceptar decisiones
Tan drásticas
Por parte de otros
Y tú mateix
Com a espectador
Fluctues
En personatges
Es decir
Hay momentos
Que le darías
Una bufetada
Al protagonista
Pero después
Dius
Ostras
El que está pasando aquí
Per lo que está pasando
Y te centras en un otro
Como el doler
No el doler
Pero aquí no salva ningú
Pero alhora
En todos los personajes
T'identifiques mínimamente
Es muy interesante
No hay un humano
Que se salve
No, no, no
Está bien estos pequeños matices
Que hace sobre la idea
De como utilizamos
Nuestro tiempo
Algo que aprendimos
De nuevo
A pensar
Y a entender
A través de la pandemia
Pero que era algo
Evidentemente
Implícito
En una realidad
Insular
Bueno
I conceptes
Com no només
Felicitat
O sigui
Arribar a la felicitat
Sinó
Arribar
Que no vol dir el mateix
Arribar
A estar ple
És a dir
A ser algú
A voler ser algú
A voler fer coses
Que no sempre vol dir
Ser feliz
Si no és
Intantar
Deixar
Empremta
Esto es tal cual
Y esto es un discurso
Que te lo llevas al siglo XXI
De hecho es un discurso
Del siglo XXI
Aunque enmarcado en esta isla
A principios del siglo XX
Pero es brutal
Lo que acabas de decir
Porque es así
Hay una idea de
Principal
Que es
Yo soy un tío feliz
Dentro de un contexto
De cierta ignorancia
Por eso es una especie
Como un tío simplón
Y de repente
Hay un crack
En mi vida
De alguna manera
También es la mirada ajena
Que provoca ese crack
Porque yo me venía reflejando
En esta amistad
Y como esta amistad
Funcionaba
Pues yo era un tipo feliz
De repente hay una decisión
Al otro lado
Que de alguna manera
Rompe mi realidad
Y yo
Empiezo a perderme
Y esto
Lo hemos vivido
O sea
Podemos traer películas
Más que comedias
Dramas románticos
Que girarán
En torno a esto
Pero hay algo mágico
Y es
Que podemos hacer eso mismo
Descojonándonos
Es decir
Es muy interesante
Pero
Me gusta la idea
De que me río
De algo
Con lo que a la vez
Empatizo
Es decir
Me estoy riendo de algo
Pero no soy
De otro mundo
Por mucho que sea
Irlanda
Y que sean los años 20
No
Del siglo pasado
No
Realmente
Sabemos que ese delirio
Es un delirio que compartimos
Que ese patetismo
Es un patetismo
Que compartimos
Todos
No se hacen
Es como
Cuando se tradueix
Cosas en sátira
Que es al final
Una identificación
De la realidad
A partir de l'humor
Pero sobretot
Y es también
Como se está identificando
Como se está van
En esta película
Que es en parte
Humor negre
Humor negre
Que ho hem comentat
Molts cops
Que es aquesta forma
D'identificar problemes actuals
Pero enfotentnos
Clar
A vegades
Después fa mal
Pero yo creo que
Un poco
A mí lo que has traído
Con Simon Hanselman
En el fondo
Un poco con eso
Pero sí
Oye
I per acabar
Dos anécdotes
Así ràpides
Una
Que estando en un entorno
Tan rural
Y trabajando
Con tantos animales
Porque eso es otra
De las cuestiones mágicas
Los animales
La importancia
De los animales
En el desenlace
Del argumento
De la propia historia
Pero hay anécdotas
Tipo que
Al Colin Farrell
Parece que no
Él convive
En su propia
Masía
¿No?
Diríamos que es como
Una masía
Con una burra
Un perro
Un caballo
Que continuamente
Pero es que pilló
Por todos
O sea
Si la burra
Le dio una patada
Es decir
Se merece el Oscar
Se merece el Oscar
Como si fuera
Tom Cruise
En Misión Imposible
Este tío
Ha estado lidiando
Con niveles
De riesgo
Máximo
Y otra cosa
Muy interesante
Es saber
Que estos dos tipos
En la vida real
El Brendan Gleeson
Y el Colin Farrell
Que entiendo
Que se conocen
A través de la primera película
Largometraje
De Martin McDonnell
Ya lo hemos comentado
Perdidos en Brujas
Es una peli de culto
Estos tipos
Tienen una amistad
Alucinante
Se aman con locura
Les he visto
Cuando Colin Farrell
Recibió
Ahora no recuerdo
Cuál de los dos premios
Que he mencionado
Se lo dedicó
A Brendan Gleeson
Están continuamente
Si ponéis en Youtube
Sus nombres
Han hecho 800
Tropecientas mil entrevistas
Se les ve muy a gusto
Entonces
Partimos de una realidad
Que es verídica
Ellos son muy amigos
Entiendo
Que les sirvió también
Esta película
Para reflexionar
Sobre una posible ruptura
Pero esa verdad
Se cuela en la pantalla
Y ya para acabar
Acabamos con el director
Se está seco
Que dios para acabar
No, he dicho dos anécdotas
Ahora ya no es anécdota
Ahora acabamos de verdad
Ahora acabamos de verdad
Con Martin McDonnell
Que yo no lo sabía esto
¿Sabes que este tío
Realmente se quedó
Con su hermano mayor
En Londres
Él es de
De origen
Irlandés
Pero él es nacido
Y crecido en Inglaterra
Y parece ser que sus padres
Decidieron volver a su tierra
Cuando él aún tenía 16 años
Y según cuentan
Eso como que le obligó
Un poco a tener que lidiar
Con su propia vida
Ya como un adulto
No acabó los estudios
Y él también vivía de ayudas
Pero no las utilizaba
Para drogarse
Como en los personajes
De tu cómic
Parece ser que ya
Intentaba hacer pequeños pinitos
En la cuestión creativa
Su hermano
Es guionista
Es guionista
Y también ha dirigido
Alguna peli
Pero con un poquito menos
De éxito
Que el propio Martin
Y el día empieza
En los 90
Y es donde la peta
A escribir
Para teatro
Y eso es lo que le permitió
Evidentemente
Pasar después al cine
Que de hecho
Repite mucho
Los actores también
Un poco como lo que comentábamos
En relación al cómic
Y es que con Brenda Angles
Nace el primer cortometraje
Cortometraje
Que se llevó el Oscar
Su primer corto
Se lleva un Oscar
Su segunda película
Es Perdidos en Bruja
Que puede que al principio
No la petara tanto en taquilla
Pero es claramente
Una peli de culto
Donde vuelve a repetir
Con Glesson
Y mete a Colin Farrell
El segundo largometraje
Siete psicópatas
Repite con Colin Farrell
Y ya mete a Sam Rockwell
Y a Woody Harrelson
Después
Tres anuncios en las afueras
La gran película
Que es donde él ya la peta
Porque gana a Oscar
Y gana ella también
Y ella francés
Ella va a guanyar
Dos cops seguits
Que era amb aquesta
Y Nomadland
Exacto
Que también comentamos
Nomadland
Y después de tres anuncios
En las afueras
Pues ya puede hacer
Lo que le dé la gana
Y se permite el lujo
Ahora sí
De ir a su tierra
Entre comillas
Que en este canto
Es Irlanda
Y tira en algún momento
Casi de gaélico
Va mezclando los dos idiomas
Pero
Si queréis ver una peli en gaélico
Vamos a esperarnos
A la agenda
Dime el día
Todo híbrido
Muy bien
Y comentamos alguna película más
Pero sobre todo
Ir a ver esta peli
Es brutal
Sí, sí, sí
Entonces venga
Cap a la agenda
¿Qué es cou?
Bueno, aquest cou
Hola
Amigo
Hola
¿Qué tal?
¿Qué tal?
¿Cómo estamos aquí?
No, mira
Hay una película que he visto
Que se llama
Alma sin pena
Bueno, ¿qué dices, tío?
Tenemos que comentarla
No va, venga
Bueno
Mira, como por descansar la gola
Si vols dir algo
Pues mira, comencem
Com hem començat el programa
Que has parlat de còmic
Amb un dels grans esdeveniments
A nivell centralista
Centralista
A Barcelona
No, no, no
Ah, no, local
Local
Sí, sí, sí
Estem parlant del 4
I el 5 de març
Tenim data
O sigui, reserveu
Encercleu
El calendari
Que tenim el Graf
Que és una de les grans
Fires
D'edició
Auto-edició
De còmic
Còmic underground
Còmic una mica de tot
Però és una de les grans dates
Per qui li agradi la novel·la gràfica
I saps com es fa?
El nostre estimat
Fabricots
Oh
Que estaremos firmando
Que estaremos firmando
El que queráis
Papeles de salida
Lo que queráis
Dedos
Dedos
Que podremos tirar
A las puertas
De nuestros amigos
Molt recomanable
I ara
Què?
Cinema?
Bueno
Si hay más chichilla
No, no, digues
Digues
Que estàs buscant
No, no, no
Porque son muchas las películas que he visto
Y hostia
No sé si recomendar
Rumbia Terapia
O Rumba Terapia
O Asuntos Familiares
Dos bodrios
No, no
Películas interesantes
Ya que veníamos con el tirón irlandés
He de reconocer
Bueno, he de matizar
La película es producción inglesa
¿No?
Del Reino Unido
En el fondo
La película que hemos traído hoy
Almas en Pena
La que sí es irlandesa
Y va también a los Oscars
Pero como mejor película internacional
Es The Quiet Girl
Ah
The Quiet Girl
Que me pareció
Un auténtico peliculón
Ópera Prima
De Colm
En este caso
También como el prota
Como uno de los protas
De Almas en Pena
De Colm Barrett
Y
Ópera Prima
Que también aborda
La Irlanda Rural
Pero en este caso
Los años 80
Y mientras
Hostia
Almas en Pena
De Martin McDonough
Es una peli que
Te enseña a relativizar
Pero también
De alguna manera
También a asumir
Nuestras miserias
Y no generar un odio
Pero sí un poco
Generar un cierto conflicto
Sobre nuestra propia realidad
The Quiet Girl
Es todo lo contrario
Hay un drama latente
Continuo
Pero es una peli
Que enseña a amar
Que enseña claramente a amar
Me pareció un película
Que enseña a amar
Es de que estas frases
De Cartel
Sí, sí, sí
Carta de amor al cine
Los Fibro Man
Es como
Carta de amor al cine
40 millones de espectadores
En Francia
¿No?
Es como
En serio
Tendría un buen discurso comercial
Pero The Quiet Girl
Ya ves que es una apuesta
Contraria
Porque es una peli
Que está rodada en gaélico
Así que eso ya sabes
Que de comercial
Tiene muy poco
Pero sí es cierto
Bueno, siempre
Tenimos al Carras
Como ejemplo
Y puede que
Conforme vaya avanzando
El tiempo
Cada vez tengamos más
Este tipo de productos
Pero está claro que
The Quiet Girl
Sí, como tú dices
¿Y en pelis en Esperanto?
Supongo que sí, ¿no?
Eso, Orienda
Fue un programa un día
Ese idioma
Que triunfó
Vi una peli
En galés
Hace no tanto
Que también me pareció curioso
Y en gallego
Hay dos peliculones
En la Berlinale
Que parece que están dando
Mucho que hablar también
The Quiet Girl
Y Irati
Irati
Irati
Bueno, pero hostia
De nuevo lo mismo
Una película en Vasco
Oh, no, això sí
Bueno, pero es que
L'urquijol que fa últimament
Ya es en Vasco
Del Medievo, ¿no?
Sí, sí, sí
Sí, sí
Capall Espada
Fantasia
Sí, sí
A ver, realmente
Paul Urquijo
Paul Urquijo
Paul Urquijo
Paul, ah, Paul
Sí, sí
Ell em va al·lucinar
No sé si estarà ja online
Però té un curt metratge
Que es diu Dardar
Que va guanyar Sitges
I realment és una passada
I l'any següent
Va presentar
Irati, no?
L'última edició de Sitges
Va presentar Irati
Que si no recordo malament
Va guanyar el premi al públic
També és veritat
Que se'l va posar
Molt ràpidament a la butxaca
Perquè crec que tu estaves
No, la presentació
Sí
Que van fer el crit aquellà
No, el crit
Com has fet el crit aquest?
O sea, es un tío que realmente
Esto no voy a hacer
Porque me va a salir tipo Pedro
De nuestra querida amiga
Pero no, no
O sea, francamente
Irati
O Paul Urquijo
Es un tío que se ha abierto camino
Claramente
Porque lo que hace
Lo hace muy bien
Y además es el único que lo hace
A menos que sepamos, ¿no?
Bueno, en vez es Sagona, ¿no?
Pelé
Ermentari
Ermentari y esta
Sí, nada que veré
No, no, no
No estaba mal
Pastorets vascos
Pero Irati guay
Oye, ya más adelante
Pero como nosotros no sabemos
Sabemos cuándo venimos
Pero no cuándo volvemos
Exacto
El hijo
De Florian Seller
Sabéis que Florian Seller
También es un dramaturgo
Ha hecho cantidad de obras de teatro
Y con cierto reconocimiento
Y la petó con el padre
Ah
El padre
Que era esta película
Que abordaba el Alzheimer
Sí
Anthony Hopkins
Anthony Hopkins
Que le he dicho que lo ganaron el Oscar
Sí, exacto
Y la Raquel Wales
Ah, ¿sabes?
No, Raquel Wales
¿Sí?
Sí, ¿eh?
No
No, yo creo que sí
Yo creo que no
La mujer, vamos
Es la pareja de otro gran actor
Bueno, ya empezamos a ser de 007
¿Cómo se llama?
Va
Pero no es la que fa de Queen
Bueno, es igual
Ya buscarem
Bueno, que lo busquen los espectadores
Exacto
En los comentarios
Venga, por favor
Guapetones
Bueno, doncs
Proper programa
No sabem exactament
Quan serà
Ni què serà
Ni com serà
Ni qui serà
Perquè això també és important
De saber
Qui vindrà al programa
Si vindràs tu sol
Hòstia puta, tío
Olivia Colman
Olivia Colman
La de Queen
He tenido un
Doncs
Ens veiem en el següent programa
No, no sé
No nos veremos
Nunca más
Segurament
Potser passa com a Almas en pena
I no ens veiem mai més
Però
No os cortéis los dedos, por favor
Exacte
Besito a todos
S AGC
GIL
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESS
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO
ESO