This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
Buscamos el Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky, Funky, Funky, Funky, Funky.
Bona tarda.
Funky, Funky, Funky.
Funky, Funky.
Funky, Funky, Funky.
Si no, no podria fer tant de soroll com feu.
no, som 5, no, som 5, no, som 5 i fem el que puguem.
Fem una mica d'homenatge als que falten. Qui són? A veure...
Cristian, a la guitarra rítmica, Toni a los teclados, Miqui B al bajo y Miqui C a la voz.
Aquesta és la plantilla oficial de Nois Doctors.
I a vegades teniu col·laboracions dalt de l'escenari, pot ser o no?
No, normalment no. La col·laboració és la del Teclista, que és un poc mercenari.
Lo considero un poc col·laborador, sí, para los importantes.
Sois veteranos ja, Nois Doctors, és d'aquell nom que sona, que s'assimila en un grup de Tarragona de tota la vida.
¿Cuánta temps fa que funcioneu?
Pues hace exactamente unos seis años que estamos ya...
Seis años es la tercera vez que participamos en el Doct.
Ah, això també.
Hace la última fase, hace un par de años, por eso.
Que quedamos primeros en la selección de maquetas y ya cuartos en el concurso, por eso.
Pero primero en la selección de maquetas estamos contentos por eso.
De 42 maquetas quedad primeros, aunque sea con poca diferencia, pero siempre es un orgullo.
Hombre, de 42 maquetas la vuestra, ¿cuántas maquetas teniu grabadas?
Pues a ver, en total, desde que comenzamos, en el 98, tenemos grabado una maqueta que hicimos allí en Vendrey,
en el estudio Tivoli, con un amigo nuestro Jesús, que grabamos tres canciones.
Luego al año siguiente grabamos un disco sin editar de diez canciones, que luego se masterizó en otro lugar.
Y luego, pues, otra grabación, otra maqueta que hicimos en Barcelona, a través de un concurso que ganamos...
Bueno, que quedamos segundos, perdón.
¿Qué concurso?
¿Qué concurso?
Un concurso de más nuevo, que quedamos clasificados segundos, cuyo premio era grabar dos temas, ¿no?
Y grabamos dos temas que nunca habíamos grabado, nunca.
Y bueno, como adelanto de nuestro futuro disco, que aún no hemos grabado, pues...
¡Ay!
La grabamos.
Y tenemos un proyecto de grabar, bueno, temario nueva y hacer un nuevo disco, ¿no?
Ui, ui, pues, beca, projectes de futuro en teniu, eh?
Ara parlarem de los futuros nois doctors.
Fem una mirada enrere en el temps, però, amb aquests seis años que fa que funcioneu,
doncs, clar, de veu tenir ja un públic que ho segueix, que es coneix fins i tot les lletres i el que et convingui.
Però en què ha canviat la formació original o la música original que fèieu,
amb el que es trobaran, per exemple, en aquest concert del D.O. Tarragona?
Bueno, es que ha cambiado todo.
O sea, ha cambiado tanto la historia de la música como la formación,
porque ya no tenemos que cantar la misma persona,
el bajista también lo hemos cambiado hace poquito, se marchó por cuestiones personales.
y musicalmente nos hemos enriquecido muchísimo más,
por nivel musical, tanto de los que ya estábamos como los que han entrado ahora, ¿no?
Y musicalmente lo que son las canciones también en el sentido de estructura,
de estilo, han mejorado mucho, han avanzado mucho,
porque antes siempre hemos dicho que hacemos funky rock,
pero yo creo que al principio hacemos un poco más canciones funky o rock,
y creo que sí que ahora hacemos una mezcla bastante perfecta del funky rock, ¿no?
Pues mira, me gusta que os pongáis etiquetas porque muchos grupos dicen
no, y es que no sabemos cómo catalogarnos, pero no, vosotros lo tenéis claro, la funky rock.
Sí, es así, tampoco.
Sí, desde el principio.
Es que es las influencias que escuchamos todos.
Por ejemplo, a ver, a ver, a qué influencias tenéis?
Y supongo que cada uno tiene las seves, ¿no?
Bueno, es que ahora ha cambiado un poco,
desde que tenemos la nueva formación con el nuevo cantante, el nuevo bajista,
las influencias, bueno, han cambiado un poco,
pero para más estilo funky, que es a lo que nos dedicamos más.
Antes, la antigua formación, no sé si se vale la pena contarlo.
Bueno, el antiguo bajista le gustaba la música celta, por ejemplo.
Bueno, yo, que era el antiguo cantante, que soy guitarrista solista.
Pues tipo, sí que he cambiado, ¿eh?
Sí, bueno, sí.
Pero eso en cuestión de cuáles, estos cambios,
¿progresivos o en sé que en un año ha hecho pub?
En un año, prácticamente.
A ver, siempre hemos sido conscientes de Nico,
a ver, como cantante cantaba bien,
pero estaba un poco limitado, porque como guitarrista,
claro, no bailabas bien, Nico, no bailabas bien.
Yo creo que bailar de sobras, porque me hacía un pedazo bailes,
incluso en algunos conciertos me dejé llevar
y emulando a grandes de la música funky, como James Brown,
me dice daño en el escenario.
Yo pensaba en Bisbal, pero Nick no, no.
No, pues el cantante de ahora sí que es lo de Bisbal, ¿eh?
Llegué a romper pantalones con el estilo que llevaba antes.
Lo que ahora tenemos es un nuevo cantante que, bueno,
estuvo en los castings de la Operación Triunfo,
llegó a la tercera fase final.
Bueno, pero se ha integrado perfectamente al estilo de grupo,
funky rock, y lo hace bastante bien.
Senta un poco extraño, ¿no?
Sí, pero no me quedo poco, ¿eh?
Sí, es que claro, supongo que si piensas en Operación Triunfo
te imaginas un tío como del programa, ¿no?
De esta gente y no es así realmente.
Es un tío muy surfero, muy activo, muy...
Bueno, prueba es que no pasó el casting.
Claro, exactamente.
Qué bueno, ¿no?
Quizás sería un punto que deberíamos olvidar, ¿no?
Así en la historia de grupo.
Exacto.
No, le quiero decir que...
Sí, se integró perfectamente y ahora cualquiera diría
que estuvo tan emocionado y haciendo casting de Operación Triunfo.
No, pero que se le ve muy ilusionado y con mucho espíritu funky negro.
Y tú estás 100% integrado en la guitarra.
Es espíritu funky negro, ¿eh?
Sí.
Eso ya determina...
Pues sí que debe haber cambiado, porque yo tenía imágenes de los nois doctor, sí,
como con el puntillo más rock.
Sí, no, no, seguiremos teniendo el punto rock.
Es decir, no es que hayamos perdido eso.
Es que las canciones que hacemos ahora son más exactamente funky rock,
sin perder ni el punto de funky ni el punto de rock.
No, siguen sonando cañeras y potentes,
pero con sus puntos funky y temas más funky que rock, más rock que funky,
pero que siguen siendo... no han perdido su fuerza, digamos.
Ah, y así como, por ejemplo, el cantante,
que es un component más funky, ¿no?
Més James Brown.
Sí.
Vosotros, en cuestión de influencias, ¿qué escoltáis?
Es que...
Pregúntale, ¿eh?
Porque yo es que no tengo nada que ver para la música.
Yo era el antiguo vocalista y a mí me gustaba,
y me sigue gustando, lo que ahora varía un poco.
Yo siempre he escuchado Prince, James Brown, Lenny Kravitz,
toda la música negra así mezcada con funky.
Lo que, claro, con el paso del tiempo ha ido derivando,
y ahora pues soy muy abierto, me gusta mucho el rock,
escucho Metallica, Sepultura, bueno, lo que me echen,
Funky, Tenstrand Darby.
Es que cuando vas evolucionando como músico,
te abres a muchos estilos y tu oído pues hace cada vez más grande.
Quizá los grupos por excelencia,
de un poco en los que nos fijamos musicalmente,
digamos, sería un poco la fundación Tony Manero,
Jamiro Cuey, Lenny Kravitz,
un poco hasta de Anastasia en algún tema, ¿no?
Sí, de todo un poco.
De base de bomba negras y el rollo de las melodías de voz, ¿no?
Y es un poco, en general, la influencia musical que tenemos.
Luego, si miramos individualmente, claro,
a mí no me preguntes porque no te diré...
Dime, dime, tú dime, tú dime.
No puedo, no puedo, pero en general es eso, ¿no?
Un poco, cada uno tiene su influencia, ¿no?
Pero hay que llegar un poco a una unificación musical, ¿no?
De gustos.
Doncs a nivell rítmic y a nivell de música, ya lo sabemos,
i ara em falta saber a nivell de lletres.
De què parlen les vostres lletres?
¿Qui les fa?
Letras, a ver...
Nico, Nico.
A ver, desde que comenzó el grupo,
yo puse bastante parte en la composición del grupo,
que actualmente también lo hago.
Lo que ahora participa bastante el guitarrista rítmico,
que no está aquí, que compone algunos temas también.
Lo que ahora últimamente ya no hago tantas letras,
es una labor que se la dejo más a Christian y a Miki,
a cantante actual, ¿sabes?
Porque, no sé, ya por la filosofía del grupo actual
y eso, pues, digamos que las letras que yo solía hacer,
aparte que la mayoría eran en inglés,
ahora que está el nuevo cantante en castellano,
pues tienen mucho significado.
y mucho valor, ¿no?
Pero tendré que cambiar de nombre, ¿no?, del grupo,
porque, claro...
Es una cosa que tenemos pendiente,
pero no sabemos, no sabemos si...
A ver, ahora estamos trabajando con los productores
que si todo va bien...
A ver, no avanzaremos mucho,
porque no sé si podemos o no,
pero estamos trabajando con los productores
que probablemente tiren para adelante
y haremos con ellos y tal.
Y ya nos propusieron de cambiar,
de pasar el nombre a español,
pero quedó un poco ahí en el aire, ¿no?
Entonces lo estamos mirando,
porque, claro, antes cantábamos todo en inglés.
Es una cuestión que os da igual, ¿no?
O sea, no tenéis una...
Sí, no pasa nada.
También tenemos muchos estribillos en inglés,
estrofas con palabras en inglés,
son un poco spanglish, ¿no?
Muchas canciones.
Entonces, si fuera todo el 100% en español, sí.
Ya seguro que habríamos cambiado el nombre ya.
Pero cuando también hacíamos cosas en inglés,
pues tampoco se me corre tanto.
Este grupo se ha criado con ese nombre,
también desde un principio.
Eso no quiere decir,
no quita el lugar que algún día, pues,
derive y lo pongamos en castellano.
Y también es lo que dices tú,
único que depende de quién vaya a cantar.
A lo mejor tú cantando,
te sientes mejor en inglés y a lo mejor...
Yo me sentí identificado en ese idioma,
pero ahora tenemos un cantante
que es muy latino, muy comercial,
todo se ha dicho.
¡Ay, me fa po, que ching me fa po, mi!
No, es verdad.
Pues personalmente,
tengo una gran admiración al cantante,
porque canta muy bien.
Y tiene una voz comercial y latina
que creo que triunfará bastante.
Y mucho carisma, ¿no?
Porque cuando...
A ver, las dos incorporaciones
que hemos hecho ahora,
el bajista y cantante,
o sea, nosotros no miramos solo como músico
de decir, canta bien o toca bien
o hace las cosas bien,
sino también como persona
que sea un poco de la filosofía del grupo.
Somos un grupo muy divertido, cachondo.
Cuando hacemos un concierto
no miramos solo de que las canciones queden bien,
sino de que el espectáculo esté bien, ¿no?
Que la gente se ría.
Un poco así todo.
Entonces la gente que ha entrado ahora
también es del palo,
de cachondo y divertido y alegre.
Entonces el cantante también lo que tiene, ¿no?
Que aparte que canta bien...
Anima el cotarro.
Sí, anima y tiene la filosofía que tiene el grupo,
que también es súper importante, ¿no?
Pues letras que no me audibras al final de las letras.
Sí, perdona.
Pues letras, como he dicho antes,
bueno, que lo hemos dejado a medias,
que ahora la labor esta,
pues la hace Cristian y Miki.
Ya son los que se encargan prácticamente,
como decía Rubén,
de la filosofía divertida y dinámica
que tenemos ahora en directo.
Un poco amorosas las letras también.
También, es que no lo hemos dicho,
también tenemos nuestra parte dulce,
nuestra parte...
nuestro repertorio baladín, ¿sabes?
Algunas canciones lentas...
¿Repertorio baladín?
Baladín, bonito palabra.
Bonito palabra.
Por decirlo bonito.
Hacemos funky rock,
pero también tenemos canciones lentas y...
Un par o dos solo, por eso.
Un par o dos.
Molt bé.
¿Y versiones?
¿Qué feu versiones a vegades als bolos?
Sí, Play the Funky Music.
No te digo el nombre del grupo,
¿otro lo sabes?
No acuerdo.
Hostia, voy a que me equivoque.
Bueno, esa es la pregunta para la siguiente semana.
¿De qué es la canción Play the Funky Music?
La semana que viene lo sabremos.
Y que Light Cherry no, porque...
Creo que es de aquellas típicas de...
¿Might Cherry?
¿Might Cherry?
Sí, sí.
Muy buena.
Puede que me maten luego.
La banda sonora de la película Evolution.
Bueno, la buscaremos, la buscaremos.
Muy buena, muy buena.
Are you gonna go my weather?
Nick Ravits.
Hombre.
Ahora últimamente hacemos una...
Bueno, últimamente vamos a empezar a hacer una de Killin' Me Knock.
Step Back in Time.
Sí, Step Back in Time, que la hemos trasladado al español.
Que por mucho carisma que tenga este cantante, como Killin' Me Knock, yo creo que...
Bueno, ya lo verás.
A ver, que toda la canción se puede...
Claro, muy buena, muy buena.
Pasará a cualquier sexo.
Doncs parlem concretament del concert que fareu, diem, dia o hora, lloc, Nois Doctors, dins del DO Tarragona.
Miércoles 22, y la hora exacta no te la puedo decir, pero entre la una y las dos.
Vale.
Y además rima, así que queda bien.
Bueno, pues venga, entonces, al Parc de las Granotes.
Sí.
Sí? Venga, això ya lo aporto yo.
¿Com será aquest bolo?
Heu estat assajant ya...
Un bolo muy bonito.
Porque no debut...
Muy dinámico, muy funky.
El cantant ya ha debutat, o sea, las noves incorporaciones del grupo ya están...
Sí, lleva un año y medio ya, cantando y dos, pues, ¿no?
Este hemos hecho 28 bolos.
Hombre, ¿eh?
Sí, está muy bien, está muy bien.
¿Por aquí o...?
Por aquí o por ahí.
Por aquí y por ahí.
Por Cataluña.
Cataluña.
Ay, muy bien.
Pero está bien.
Quiero decir, que el cantante está ya adaptadísimo.
Cuando llegó hace un año no había cantado con ningún grupo ni nada.
Tenía buena voz y tal, pero le faltaba un poco de educación musical, ¿no?
Y ahora ya está completamente crecido.
Que verás, si vienes el miércoles, verás un bolo en el Doctor brutal.
O sea que no es eso que hayáis estado de parón todo el verano y ahora os venga de repente
este bolo, sino que ya es la continua...
Bueno, en verano tampoco es que hayamos hecho demasiados bolos.
Ha sido un poco más repartido entre todo el año.
Pero, por ejemplo, este mes tenemos seis bolos y somos un grupo que tocamos más casi en invierno
que en verano, ¿sabes?
Pero que no paramos de tocar habitualmente.
¿Y cómo será, entonces, el bolo d'aquest dimecres 22?
Es una sorpresa.
Es que es un secreto.
Ay, pero dime algo.
Que no le gusta la sorpresa a Tarragona, claro, hombre.
Pero tenemos que dar información, solo un puntito, al menos para dejarnos con la intriga.
Algo, una palabra.
A ver, yo solo digo que el Doctor no es solo música y por eso es un poco de espectáculo, ¿no?
Y bueno, por un poco por la estética que llevemos, un poco...
Algo que ver con el vestuario, vestuario especial.
Vestuario, claro.
Vale.
No hay doctores, no hay más pistas.
Vale.
No hay más pistas.
Bueno, Déu n'hi do, ya nos han deixat a mal puntet.
Sobre todo muy funky, divertido, muy emotivo.
Sí, que avorri no...
No, no, no s'avorri no a nadie.
La gente asegura, o sea, diversión es garantizada total.
O sea, la gente que va a nuestros conciertos se divierte mucho.
Acaba cantando los estribillos de las canciones, vamos, en todos los conciertos.
Es la energía que transmitimos, intentamos transmitir.
Pues mira, ara que dius això de l'estribillo, digueu-nos una cançó del bolo que fareu dissabte
que sea el punto clave.
Un estribillo, una frase de una canción.
Ey, mamá, ey, mamá.
Muy bueno el obvio, mamá.
La última.
Ey, mamá, ey, mamá.
Serà la última que toque eis?
La última.
Y es una canción que además hasta que no cantan no...
No seguimos.
No acabamos el concierto.
Ahí decía el grupo.
Cuando lo sigo, no.
Por eso siempre acaban cantando.
Sean dos o sean doscientos.
Siempre.
Vale.
En plan de venga va, que si no no arranca esto.
Sí, sí, de verdad.
Serà l'última i us heu de quedar fins al final del bolo, eh?
Sí, sí.
De los nois doctores.
A part d'aquesta cita de dimecres 22 al Parc de les Granotes, teniu alguna altra cita aquests dies?
A mi m'ha sonat com si hi hagués algun altre bolo.
Teníamos varios, hemos dicho que teníamos seis conciertos.
Mañana, 17 en Tortosa.
El 18 en Llorenç, el 22 aquí en Tarragona, el 25 cerca de Manresa y el 1 d'octubre en Reus.
Reus, exacte.
En La Palma.
Es la fiesta mayor.
No sé si en La Palma, me imagino que sí que será en La Palma.
Es la fiesta de la misericordia, ¿puede ser?
Sí, sí, sí, sí.
Sí, sí, sí.
Sí, sí, sí.
Ei, pues escolta'm, aquestes bonas notícies.
Clar, nosaltres dèiem, bueno, entrevista'm els nois doctores perquè toquen dir-se la santa tecla
pel Dia de Tarragona i tot això, però no ens esperàvem tanta, tant de notició ni tan bones, eh?
Está bien, está bien.
Molt bé.
Estamos súper contentos este año.
Pues mira.
Sobre todo con la nueva formación que hemos hecho hace un año.
Doncs tot Tarragona Ràdio toca fusta i creu els dits perquè us vagi tot molt bé
i que ja la pròxima entrevista sigui per presentar aquest treball discográfic
i per veure que tireu endavant.
Esperem que sí.
Rubén Nico, gracias.
De nada.
Hasta la próxima.
Gràcies.