This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
No va!
A ver si este año!
2004!
Fórum de las culturas!
Y disco de mil historias!
Espera!
Y abans de que acabi l'any!
Abans de que acabi l'any!
Si!
Porque estamos ya entrando a l'agost!
Si es verdad!
Agosto!
Vale bueno!
Septiembre!
Octubre!
Novembre!
Dezembre!
Y ya estamos al 2005!
Este año toca disco!
El repte de mil historias!
Abans de que acabi l'any!
Tindrem el disc!
Te imagino?
Pero estamos creando una expectación!
Sería una canya!
Claro que sí!
Pero cuando el disco de mil historias?
Cuando cuando?
Claro!
Este año estaría bien!
Canciones como aquella!
Una canción divertida!
O la de Silvia!
O la de luna de abril!
O si no digo te quiero!
La de Silvia te gusta!
No sé por qué!
No!
Yo tampoco!
Encara que cuando lo he sentido!
Pensaba que era para el otro estilo!
Es un poquito triste!
Mira!
Parlem de!
Vamos a hablar del concierto!
Vale!
He venido a hablar del concierto!
A las 8 de la nit!
Arribaremos ya a Constantí!
Y yo!
O no hay mandana!
A ver!
Una mica abans de las 8 eh!
Es un sitio nuevo eh!
Para la fiesta mayor de ahí del pueblo!
Y los gente del ayuntamiento justo en la calle mayor van a cerrar la calle y van
a plantar un escenario ahí!
Ah!
Muy bien!
Porque siempre hay una orquesta también en la plaza de las escolas que es donde se ha
hecho siempre la fiesta mayor pero este año que ha entrado gente nueva, que ha entrado gente
de Esquerra Republicana, la Juventus de allá de Constantí han querido crear un escenario
alternativo que estuviera en la orquesta de toda la vida para la gente un poquito menos
joven y un escenario de rock que además el jueves tocan también los Brahms y la cover band.
Muy bien!
O sea que esta noche?
Sí!
Esta noche!
Esta noche?
Es que claro!
Están hablando que la semana viene pero no no!
Esta noche!
Esta noche!
Además toca el Narcís!
El batería de mil historias toca con la cover band!
A ver!
A ver!
A ver!
A ver!
A ver!
A ver!
Que sale!
El bolo del ayuntamiento es que está a 300 metros de su casa!
A 300 metros de su casa!
Real!
Es que dieron mamá!
Sí, sí!
O familia!
Estoy aquí!
Y aún llegará tarde!
Seguro!
Es capaz de llegar tarde!
A ver!
Sí, segurísimo!
Ahora que no llegues se podrían ficar en ella!
Pues sí!
La verdad que sí!
¿Aquesta noche los Brahms?
Sí!
Con cover band!
Con cover band!
Sí!
En la plaza de las escolas!
Muy bien!
Porque no hay orquesta!
Ajá!
Pues estaremos nosotros con whiskins y luego hay una orquesta!
Bueno, luego no!
A la vez!
A la misma hora!
Sería recomendable dejar el coche a la entrada de Constantí?
Sí!
Porque además la calle...
Porque debería ser un follón seguramente que a la hora de entrar, no?
Sí!
Y andando es que Constantí es mínimo!
O sea!
Andando son tres minutos!
Sí, sí, sí!
Sí!
O se puede o entrar por donde se entran...
Constantí Sur!
Que dicen que me ha hecho mucha gracia que lo pusieron en el cartel!
Constantí Sud!
Y ahí aparcas donde puedas!
O si no entras como si fueras hacia Reus!
Constantí Nord!
Oye!
Y bueno, aparcas.
Todo está muy cerca!
Sí, porque la calle mayor estará cortada!
Claro!
Y nos trobaremos con eso!
A lo mejor podemos llegar una miqueta tarde para ello de la comunidad de poder aparcar
en el escenario!
No!
En el escenario no se puede aparcar!
No!
Y tener en cuenta que vendrán cinco o seis mil personas!
O más!
Con todos los carteles que hay por Tarragona!
Y ahí cabreo!
Y ahí cabreo!
Sí, sí, sí!
De sobres!
Ah!
Lo digo porque el carrer mayor de Constantí, home, es gran, pero yo no sé si...
con la gente que voleu aplegar y que aplegareu, cabrem todos, eh?
Bueno, hemos tocado la vaquería también!
Ah, bueno, también!
Y también hay más gente de Constantí que la vaquería!
Eso es verdad, eso es verdad!
Explica'm una miqueta com teniu prevista aquest concert!
Bueno...
A las 12 de la nit, el domingo dirá, bona nit, aquí comencem!
Sí, en punto!
Sí?
Sí, sí, sí!
En punto!
Siempre en punto!
A las 12 estaremos ya ahí, o sea que no lleguéis tarde, hay tiempo de cenar de sobras,
que no son las 11 aquí, dices, ostras, tengo que cenar rápido!
Tengo que cenar rápido!
Cenas tranquilamente y a las 12 te plantas ahí en Constantí o cenas en Constantí,
que hay una oferta gastronómica impresionante!
Ahí la pizzería, que está muy bien, además son los primos de mi novia!
Un poquito de por favor, eh!
Un poquito de publicidad!
A ver, ¿eso qué es?
A las 12 empezaremos, estaremos el Narcís a la batería, el Nando al bajo,
Quique a la guitarra y voces y yo!
¿Para qué más?
Ya está!
¿Para qué más?
No necesitas nadie más!
Básicos!
Claro que sí, claro que sí!
Sí, sí!
¿Y qué es el que cantareu?
Porque ya tenemos las ganas de estas, segur, las que he comentado yo abans, segur que
sortirán, pero ¿tenemos otras nuevas?
¿Ana a hacer alguna con otra prueba?
Sí, haremos alguna nueva que ya estrenamos en la vaquería, bueno es nueva pero no es
estreno, la de Quien, que creo que la canté una vez aquí, la es estrenada aquí.
Sí, sí, sí.
Y seguramente cantaremos la canción que grabamos con los jugadores del Nastic.
Ay, ay, ay.
Sí, sí, sí.
¿La cantarás?
Sí, sí, sí.
La primera era cantarla que viniera Felipe y vinieran algunos jugadores, estaba pensado
así, incluso Alfons Muñoz está por confirmar que venga a tocar la guitarra, que toca
la guitarra.
A ver, a ver, a ver, explica'm, explica'm, a ver, a ver, a ver, que això s'està
enredant, eh?
O sigui, que teníeu, aquestes són, podríem dir, alguna de les sorpreses que teníeu o que
teníeu previstes de cara a demà a la nit.
Sí, sí, sí.
O sigui, que puguem veure a mí a sobre de la escena era un crualtre jugador del Nastic.
No, al final no va poder ser.
Estaba previsto pero por una razón clara.
Yo ayer estuve hablando con Felipe y me dijo, es que estamos entrenando.
Claro.
Y lógicamente no.
Están preparando una nueva temporada.
Entrenan a las nueve de la mañana, están súper cansados.
Tampoco es cuestión de que, si el sábado no hubieran tenido entreno y hubieran tenido
fiesta, supongo que no habría habido ningún problema.
Sí, sí.
Y ellos tenían muchas ganas además.
Pero claro, la situación es un poquito delicada y tampoco es cuestión de que se les vea
por ahí cantando.
Tienen que estar un poquito a lo que están.
Pero Alfonso Muñoz sí que pot ser que estigui tocando la guitarra.
Yo creo que estará.
Es una altra de las previsions.
Diguem que son sorpresas, que poden anar apareciendo.
Es muy probable.
Y poden anar pasando durante este concert.
Lo que seguro que haremos es la canción.
Cantada por mí, eso sí.
Pero Alfonso es probable que venga y toque la guitarra, ya que él fue el compositor de la canción.
Compositor de la canción.
Compositor a mitges amb tu, también.
Sí.
Yo metí el Estimillo.
Explica'm una miqueta com va néixer tot això.
Ostras.
que lo sabe.
Que esteu vosotros por medio, como Mil Histórias, como Domingo García, que son los jugadores de Nástic.
que son los que cantan almenys en el que estamos sentint ahora mismo de fondo.
Y que Alfonso Muñoz va ser también una mica letrista.
Pero ¿com va surgir todo esto?
Porque claro, de cop y vuelta, nos lo vamos a encontrar.
Sí.
Fue cuando fuimos a hacer la versión del himno en el Nástic Lleida.
Que hicimos una versión acústica de Quique y yo en directo.
Y bueno, ahí nos vio Alfonso, que ya tenía tiempo pensado, él tenía compuesta una canción.
Sí.
Por si subíamos y tal, tenía la idea de que los jugadores la cantaran cuando se subiera.
Luego todo eso se ha cumplido, ¿no?
Sí.
Claro, el playoff iba bien, iba bien.
Ya lo hablamos, ¿no?
Cuando empezó el playoff, Joan Andreu Pérez, además, compañero vuestro, me llamó y me dice
oye, que Alfonso Muñoz quiere hablar contigo por un tema de una canción, no sé qué.
Me dio el teléfono, nos llamamos, estuvimos hablando.
Bueno, domingo, pues depende cómo vaya el tema, pues nos ponemos.
Como lógicamente, como era de esperar, como es el Nástic, no nos clasificamos hasta la
última jornada, como siempre, sufriendo un poquito.
Final, sí, sí.
Ya volviendo de Orense, ya hablando con Alfonso, dijimos, bueno, esta semana quedamos, parece
que la cosa está...
Más o menos que se...
Más o menos que se puede subir.
Que se encauza, ¿no?
Que no era muy difícil o imposible.
¿Qué te parece si quedamos, miramos la canción y a ver qué os parece, a ver si se
va a acabar?
Digo, bueno, vamos a quedar, ¿no?
Sí.
Todo fue fuerte porque quedamos el martes, quedamos el martes, que era cuando ellos descansaban
con Felipe y con él.
Sí.
nos enseña la canción, tal y cual.
Bueno, pues está muy bien esta canción.
Le faltaba, quizá, un estribillo, un poquito más...
Alguna cosa que encabéis de arduir una mica la canción, ¿no?
Sí, que acaba, sí.
Quizá fue el...
Dijo, sí, quizá lo estribillo y tal, saqué un estribillo yo y dijimos, venga, va, ¿qué?
¿La grabamos o qué?
También recibí una llamada de Xavi Monclus, del gerente del Nástic, que si podíamos volver
a hacer el himno, tal, que la verdad es que dio suerte en el Nástic Lleida.
Sí, sí.
Y dije, sí, pero es que yo...
Hicimos aquella acústica, pero tengo pensado hacer una versión así, más rockera, más
tipo Queen.
Dice, venga, va.
Bueno, todo empezó a cuadrar y el martes, pa'l domingo, nos fuimos a un estudio de grabación,
el de Miguel Ángel, que está allí al final de la Rambla.
Y, bueno, pues en una semana que fuimos, lógicamente, que fue totalmente dedicada a las dos canciones,
tanto al himno como a la canción de los jugadores, se fue grabando, ¿no?
Se fue grabando, fuimos grabando, fueron tocando.
el jueves por la tarde o el viernes por la tarde ya los jugadores vinieron a cantar,
el miércoles quedamos para ensayar con los jugadores.
Bueno, fue...
Que gran rarou, ¿eh?
Fue una locura.
Es veritat, porque todo eso, recordemos, claro, tú también tienes la teva feina.
Sí, no, no, esta semana...
Ells estaven entrenando...
Esta semana yo me dediqué exclusivamente a eso, o sea, no aparecí por la oficina ni de coña.
Ostras, ostras, ostras.
Claro, esto la gente lógicamente no lo sabe ni tiene por qué saberlo.
Pero para que se vea que hay una gran feina darrera, que hay muchas cosas que se han de hacer.
Claro, pues la gente se debe pensar que grabar una canción...
Claro, que grabar una canción es coger...
Ah, bueno, pues la graban...
Y vamos a cantar la cuatro, venga, ¿no?
Y venga, y...
Qué bonito.
Y se graba una canción y suena bien y todo, ¿no?
Aparte somos un poquito perfeccionistas y...
Sí, que vau fer repetir al jugador fins que...
No, jugadores lo hicieron bastante bien, ¿eh?
Hombre, yo creo que para ser jugadores de fútbol todos más o menos se afinen, hay alguna cosa...
Una excepción que confirma la regla, pero...
Si me ponen a mí a jugar a fútbol, lógicamente no lo voy a hacer como ellos.
Pero lógicamente...
Es lo que dices tú, es verdad.
Cada uno en su lugar, ¿no?
Exacto.
Es verdad, es verdad.
Déu nido, quina epopeya...
Bueno, fue tremenda.
Para poder grabar esta canción tan mal que sentían fue un momento...
Sí, y todo salió bien, que fue lo importante, ¿no?
La gente no saltó al campo hasta que luego saltaron, ¿no?
Pero bueno, ellos pudieron cantarla al público, dedicarla, se puso...
Bueno, fue muy emocionante, lógicamente nosotros súper contentos de haber colaborado en
todo lo posible porque somos bastante del Nastic, ya lo sabéis.
Pero bastante, para bastante, ¿eh?
Pero bastante, además.
Pero bastante de mucho, ¿eh?
De mucho, de mucho.
Somos socios.
El Nando y yo somos socios.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
El Nando y tú.
No, no, no.
Narcís.
Pero ha venido, ¿eh?
Muchas veces, ¿eh?
Ha venido muchas veces.
Le gusta, pero tanto como para hacerse socio, ya no.
No.
Muy bien.
Bueno, ya veurás que cuando toqui...
Este año igual se hace.
Segur.
Mira que no...
Este año igual se hace.
Ya nos dijo, ostras, esto está muy bien, ¿eh?
Sí.
Y todo esto que hemos comentado.
Es para saber precisamente que esta canción tiene una agenda arriba.
Y también que te la tienes la oportunidad de descarregar-te-la.
Entra en la página de los mil historias.
Sí.
En milhistorias.net, importante.
Es que el punto com lo tiene un tío registrado.
El otro día le pedí precio y me pedía medio millón de pesos.
3.000 euros te demanaba?
3.000 dólares.
¿Pel punto com?
Sí.
¿Pero dónde está esta mil historias que el tiene fuera?
Era un tío de Corea.
De Corea.
De Corea.
Son empresas que se dedican a comprar dominios que les parecen interesantes o que creen que
pueden vender.
Y el punto com es muy complicado de defender, a no ser que seas una persona física.
No.
Es muy difícil meterles en juicio porque tú te llames mil historias.
O sea, es muy complicado.
Y le pedí precio por curiosidad y la verdad es que ya podéis comprobar que...
Guarda tal, guarda tal, ¿no?
Y además no lo usa.
Porque el punés, ¿el té alguno o no?
Mil historias punés.
El punto es...
Es que ahora parece esto un masterclass.
No, pero yo te pregunto.
El punto es el que tienes que registrar aquí en España, que es un dominio nacional,
y esto tienes que tener la marca registrada, que nosotros la tenemos como grupo.
como grupo, como grupo, es fuerte porque hay mil historias, la revista, lo que era la farola, en Madrid se llama mil historias.
Lo que oyes, ¿eh?
Lo que oyes, ¿eh?
Ah, d'acord.
Sí, sí, se llama así.
Y ellos lo tienen registrado para...
Revista.
Revista.
Para publicación.
Y nosotros como grupo.
Claro, claro.
Y podíamos pedir el punto es, pero bueno, el punto es tampoco nos motiva mucho.
Hombre, el punto net también está bien.
Bueno, es de internet, sí.
¿Y qué trobemos?
A banda de esta canción que podemos descarregar-nos y hacernos, podríamos decir,
parte de la familia de los mil historias?
Sí.
Porque está muy bien, ¿no?
Que nos registremos y así vosotros también sabéis cuánta gente tenemos y cuánta gente está...
Así os vamos informando.
Claro que sí.
De un poquito de lo que hacemos y tal.
Se pueden, aparte de descargar la canción y el himno versión rockero,
pueden descargarse todas nuestras canciones directamente.
Somos un poco así...
Hombre, pero...
Sí.
A ver, Domingo, pero si hemos de traer aquel disc, no me acuerdo de todo eso, ¿eh?
No, pues ya sacaremos el disco.
Nosotros lo que queremos es que la gente escuche nuestra música.
Vale.
Entonces, yo entiendo que los discos cuestan dinero de grabar, como dicen todas las discográficas
y tal, pero bueno, nosotros somos un grupo que empieza y bueno, yo tengo la idea,
si todo va bien, de que si nosotros sacamos el disco, las canciones se podrán descargar igual
desde la web, ¿eh?
Muy bien.
Quien quiera tener el disco, quien quiera a un precio módico y quiera tener el disco
físico o que tenga, yo que sé, igual va un DVD cuando grabamos, algo más o sencillamente
diga, oye, me gusta, pues me lo quiero comprar.
Lógicamente el disco no va a costar 3.000 pelas.
No.
Valdrá menos, ¿no?
Claro.
Porque lógicamente tampoco vamos a ir a grabar a Miami.
Hombre, pues estaría muy bien, ¿eh?
Estaría muy bien.
Ah, mira, como idea, como idea, estaría muy buena, ¿eh?
Tenemos que ajustarnos para que el disco salga barato, de precio, de coste y entonces
podamos venderlo más baratito para que la gente lo pueda tener en casa.
Y que pueda arribar a tothom, que sería lo mejor.
Claro.
Pero bueno, claro, nosotros entendemos que si queremos que nuestra música se conozca,
como no tenemos dinero para ser número uno de cuarenta principales...
Ya llegará, ya llegará.
Número uno de Tarragüena Radio ¿cuánto vale?
¿Cuánto vale?
No hay número uno, ¿no?
No hay, no hay.
Por eso.
No, no.
Sí que ya puede ser número uno.
Mira, número uno de Tarragüena Radio.
Aquesta canción que estoy sentint, ¿veis?
Ya está, perfectamente.
Ya está.
Súper barato.
Si aquí regalado.
Y luego todas las otras cadenas ya es más complicado.
Tienes que pagar.
Diguem que sí.
Bueno, que cada uno tiene su negocio.
No lo comprendo, ¿no?
Sí, sí, sí.
Claro, tienes que jugar un poquito para que la gente te conozca de que la gente...
Si vas a tocar un pub de Valencia, pues a mí me gustaría que la gente...
Que así ya lo he hecho.
Porque vosotros os he movido bastante, ¿o no?
Sí, pero sobre todo en Madrid.
Exacto.
Íbamos básicamente a que nos escuchara alguna discográfica.
Siempre que hemos ido ha sido un poco relacionado con esto.
Cuando nos llevaban managers de allí y todo eso.
Y no va a haber suerte, ¿no?
No, no hubo suerte.
Encara que vau hasta punto.
Yo sé de varias vegades que voy a hablar con tú o voy a rebre noticias vuestras a través de un gran amic vuestro, un que está a la lluna.
Sí.
Y que em deia, es que están ahí, que lo están intentando, que lo están consiguiendo, que ya lo tenemos.
Muy cerca.
Sí.
Es más, estuvimos en la misma...
Estuvimos...
Fue justo cuando los secretos volvieron, después de mucho tiempo.
Y los dos finalistas éramos los secretos o mil historias.
Y eligieron uno.
Y eligieron uno.
Claro, los secretos.
Esto es real, ¿eh?
Ostras, eso es...
Sí.
Pero bueno.
Y llegar ahí no es fácil, ¿eh?
Y llegar ahí no es fácil, ¿eh?
Y llegar ahí esa decisión no fue nada fácil.
Pero bueno, es un disco que sale y ya te dejan de lado.
Ostras.
Bueno, el mundo discográfico es...
¿Continueu encara donant guerra?
¿Continueu enviant discográficos o dient, hey, que tenim aquesta web, entreu i escolteu-nos?
No, por ahora no.
No, no.
Es un interés a anar treballant, ¿no?
Sí.
Anar fent cançons, anar fent idees...
Sí.
Y la historia nos gustaría sacar el disco nosotros, el primero por lo menos.
Porque es más fácil de manejar un poquito cómo funciona.
Lógicamente no podemos llegar.
Pero claro, tampoco hay...
O fichas por una multinacional.
Hombre, teniu la xarxa que tú que no entens gaire, d'això d'internet.
Saps que hi ha pàgines que pots posar les cançons.
Y allá seguramente que ho heu fet, ¿no?
Sí, alguna vez.
Pero bueno, es...
Es complicado.
¿Quién te conoce?
¿No?
Sí, sí, sí.
¿Quién dice, ah, mil historias, lo voy a escuchar, ¿no?
Bueno.
Qui prova, ¿no?
Qui prova.
Bueno, tornem de nou al concert, que hem anat...
Nos vamos.
Has vist un munt de coses que hem dit?
Nos vamos.
Hem anat a Madrid, hem estat gairebé a un pub, que no hem arribat a un pub de València,
però de poc ens ha faltat.
No ens ha faltat.
No ens ha faltat.
Hem estat amb la cançó dels jugadors del Nàstic, amb l'himne, que també vau fer del Nàstic,
amb una versió així com a Mer Roquera.
Sí.
Tornem de nou al concert, perquè és que si no al final dirà la gent,
però bueno, aquesta gent toca o no toca?
Què fa?
Què fa aquesta gent?
Doncs si toquen aquesta mateixa nit, dins de la festa major...
No, aquesta no.
Ai, perdó, demà.
Demà.
Demà a la nit, que aquesta nit tenim els brams, és veritat.
Doncs demà a la nit amb els whiskins i els mil històries en concert.
Mil històries i whisking en concert.
A partir de les dotze de la nit hi ha el carrer Major de Constantí.
Delante de l'Ajuntament.
Davant de l'Ajuntament, que no té pèrdua.
Sí, sí.
Tornem a més d'agenda.
Perquè sé que el domingo a la luna, com que va agafar una mica de vacances...
Sí, ara és en verano.
Ho teniu paradet?
Sí, a ver qué hacemos el año que viene.
Estamos todavía...
Primero que nos...
La verdad es que en mi caso, yo me quiero centrar bastante en el tema del disco de Mil historias.
Molt bé.
Aprovechando que ahora, gracias al Nástic también, nos ha empezado a conocer más gente.
Pues bueno, creo que es un buen momento para intentar ya sí que de verdad sacar el disco.
¿No?
Sí, que demà a la nit hi haurà molta gent que no us estranyi que us demani a l'Himno del Nástic.
Sí, pero no lo haremos.
No.
No, no lo haremos porque pensamos que el himno solo lo haremos cuando vayamos a subir a la primera división en el campo del Nástic.
Creo que es...
Sería, eh.
Creo que es...
Parece que hemos dado suerte.
Vamos a intentar guardar esa carta.
Yo lo digo desde aquí, seguramente que el club lo pedirán seguro porque por ahora ha ido dando suerte.
Quiero no volver a tocarlo en directo hasta que no sea para subir a primera.
Molt bé.
¿Qué os parece?
Per mi perfecta.
Yo creo que estaría bien.
Per mi perfecta.
Este año no.
El que viene o el otro.
No, este año...
Si n'hi ha, aquest any, mira, también podría ser.
Bueno, hay que tener mucha suerte.
O l'any vinent, que es el 2004-2005.
O sea, que estaríem pendents de eso.
Ya hay otro bolo que ha salido también.
Ah, digues, digues.
Hemos aprovechado que salía un concierto en Cunit.
Molt bé.
Tocaremos en Cunit el día 7 de agosto.
Molt bé.
Que es ese y que es sábado.
Sábado con la cover band también que toca el Narcís.
Ahí sí que hace doblete real, eh.
Va a acabar reventado.
Sí, acabará para el arrastre, eh.
Veo un Narcís agotado.
Esa última canción y toda la gente, otra, otra.
Y el Narcís que no sabe si son suyos los brazos, si se los ha dejado alguien.
Sí, sí, ahí vuelve a tocar.
De unido.
Está bien porque es un torneo de vole y playa.
Te lo pierdes.
A ver, a ver, a ver, a ver.
Vole y platja?
Sí, en la playa de Cunit.
A la playa de Cunit.
Vosaltres.
Sí, dijeron, oye, que queremos dos grupitos y tal.
Porque estuvimos tocando el vendrell el año pasado y fue muy bien.
Muy bien.
Fue muy bien.
A la gente le gustó mucho.
Anem obrint de mica a mica.
Sí.
Anem fent camí.
lo que hay que hacer, ir tocando, ir tocando.
Que la gente te conegui, que la gente le va de las canciones y todo eso, ir a trabajar.
a trabajar.
Porque ahora ya lo suyo sería tener el disquito para tocar con un mínimo de decir, oye, ¿y qué?
¿Venís a tocar para qué?
Mira, porque hemos sacado un disco, esto y lo otro.
Tenía alguna excusa previa ja per poder moure's.
Sí.
Muy bien, muy bien.
Y tocaremos allí el 7, sí, 7 de agosto, también por la noche, no sé exactamente a qué hora.
Estará en la web, eh, la hora y todo eso.
Mil historias, punto.
I si no, si us feu de la familia, us rebreu directament amb el vostre mail, no?
Más fácil, imposible.
Perquè vosaltres, jo sé que ho portes això molt al dia, a nosaltres ens passa a la ràdio,
de cop i volta rebrem, ostres, mil històries en tant lloc.
Sí, sí, claro.
Si no, entrem actualitat de mil històries a la web, entra i informa't.
Sí.
Que ha obtenido un mola al día.
Sí, la verdad es que sí.
Es muy interesante y es para felicitar.
Me dedico a esto, claro.
Es la suerte también.
Pero, sí, pero es que es el enlace que tenemos con los fans.
Yo no puedo ir por la calle, oye, que tocamos el...
Mira, mira, no, toma, toma.
Claro, y a veces, pues, como todo cuesta mucho dinero, lo que es la distribución de carteles,
lo que es...
Todo esto es muy difícil de que funcione, como cuando hay un concierto, yo qué sé,
cuando tocan al Spets, pues, lógicamente, ahí hay un dinero ya invertido, que es el caché
del Spets, tienen que amortizarlo.
Claro.
¿Qué tienen que hacer?
Pegar carteles, todo el mundo se entera y todo el mundo va.
Pero claro, en conciertos más pequeños es más complicado.
¿Qué pasa?
Ahí tenemos nosotros el contacto.
Seguro que hay mucha gente de mil historias que le gustaría saber cuando tocamos y la
única opción que tienen muchas veces es por la web.
No hay otra opción.
Claro.
Llamar a todo el mundo que conocemos...
Es más complicado, ¿no?
Y sortiría una mica car.
Telefónica, de alguna manera...
Sí.
O sea, estaría muy great.
Hombre.
Segurísimo, ¿eh?
Pero mucho.
Y claro, como esto del email es gratis, teóricamente, pues, venga.
Algún día nos lo harán pagar.
Eso de la teórica me ha agradat, ¿eh?
Eso de la teórica me ha agradat, ¿eh?
Eso de la teórica me ha agradat.
Tienes que tener internet, claro.
Hombre, lo de los mensajes también se tiene una mica car.
Sí, también.
Porque yo te...
Pásalo.
Pero bueno, vamos pidiendo el móvil porque nunca se sabe.
¿Sí?
Sí.
Yo creo que el tema SMS tiene que ser...
En plan manifestación, todo estar aquí.
De aquí unos años...
Mira cómo funcionó.
No entremos, no entremos en detalles.
El día de las elecciones.
Yo no fui, ¿eh?
No vas a nada.
Josemari, nosotros no tenemos nada que ver.
Hombre.
Por favor, ¿eh?
Que aquí te acusen a la primera, ¿eh?
Domingo, no deixa aquí.
Bueno, vale.
Recordem que serà demà mateix.
Sí.
Al concert, al Carrer Major,
als Whiskins i als Mil Històries,
Mil Històries i Whiskins en concert,
a partir de les 12 de la nit.
Domingo, que quan tingueu el disc, us espero, ¿eh?
Pues yo creo que va a ser el primer sí que vamos a venir.
Eso te lo seguro.
Hombre, que no me enteré yo.
Que no me enteré yo.
Que no me enteré.
Gràcies.
A ti.
Hasta luego.
Y es que estoy contento, hoy soy feliz.
Un sol feliz porque estamos juntos, porque estás aquí.
Y es que estoy contento, un sol feliz porque estamos juntos, porque estás aquí.
Hoy montaremos en casa una gran fiesta con mis amigos, y como no tus amigas, nos bañaremos desnudos en la piscina.
No quiero acordarme de ir hoy a la oficina, quiero que olvides los malos rollos, ya se acabó.
Y no queremos arruinar, y solteremos el armario, el mal humor que aún nos queda.
Y es que estoy contento, un sol feliz porque estamos juntos, porque estás aquí.
Y es que estoy contento, un sol feliz porque estamos juntos, porque estás aquí.
Y es que estoy contento.
Y es que estoy contento, un sol feliz porque estamos juntos.