logo

Arxiu/ARXIU 2005/JA TARDES 2005/


Transcribed podcasts: 582
Time transcribed: 6d 0h 13m 53s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Música
Doncs no, no, primera rectificació que hem de fer no és dissabte, és divendres, divendres 15 d'abril, aquest divendres, concretament a dos quarts d'onze de la nit, quan podreu veure Guillermo Cides, un especialista en el que és l'Estic en directe al Teatre del Magatzem.
Què és l'Estic? Com es toca? Quines particularitats té? I com serà aquest concert de divendres al Magatzem?
Per respondre a totes aquestes preguntes tenim a l'altre costat del fil telefònic el Guillermo Cides, que no l'enganxem precisament a Argentina, tot i que ell és d'allà, sinó que està a Barcelona.
Hola, Guillermo, buenas tardes.
Hola, buenas tardes.
¿Ya nos visitaste el año pasado o hace dos años ya?
Ah, creo que hace un par de años, eh?
¿Sí?
Sí.
¿Que viniste con un disco llamado Primitivo, este que escuchamos de fondo?
Sí, sí, sí.
Pues te haremos repetir un poquito, eh? Cuéntanos, así aunque sea cuatro trazos, sobre qué es el Estic.
Bueno, pues el Estic es este instrumento que toco, que es una especie de... para los oyentes, imaginen una guitarra, pero sin el cuerpo de una guitarra, es solamente el mango.
Es un gran diapasón que se cuelga en diagonal sobre el pecho y que se toca apretando sus diez cuerdas.
Es un instrumento que combina el bajo y la guitarra y las cuerdas no se tocan como se toca habitualmente una guitarra, rasgándolas, sino apretándolas, como un piano, ¿no?
Es una especie de instrumento que combina la técnica del piano con cuerdas de bajo y guitarra, ¿no?
Es tres instrumentos en uno.
Yo no sé si es un instrumento moderno.
Sí, sí, es un instrumento eléctrico de la familia de los instrumentos eléctricos, que lo inventó hace ya veinticinco años un californiano, y bueno, actualmente somos pocos los concertistas de Estic que hay en el mundo.
De hecho, el Estic, ya nos lo comentaba Guillermo la otra vez cuando vino, ¿no?
El Estic, aunque no lo sabíamos, pues estaba incluido dentro de formaciones que podríamos considerar de pop rock y formaciones muy conocidas.
Que habían, pues en un momento dado, incluido el Estic. Yo recuerdo, por ejemplo, que hablamos de Peter Gabriel.
Sí, sí, Peter Gabriel quizás es el artista más conocido, más popular, por decirlo así, que ha utilizado y que sigue utilizando en sus grabaciones el Estic como sonidos de bajo y de guitarra, ¿no?
Para los Esticistas el músico más popular es Tony Levin, precisamente, que es el bajista que toca con Peter Gabriel, y que ha grabado con el Estic, no solo con él, sino con muchas bandas como King Crimson, Emerson, Lycan, Palmer, incluso en algunos discos de John Lennon se puede encontrar este sonido.
Hace dos años, Guillermo, viniste, ya te digo, con este disco Primitivo a presentarlo y tal, y también lo tocabas en directo. ¿En qué ha cambiado tu trayectoria? ¿Para dónde has ido en estos dos años?
He grabado un tributo a Bach, todas obras de Bach grabadas con Estic, tocadas con Estic y grabadas, y es un disco que se empieza a distribuir aquí.
De todas maneras, yo cuando doy un concierto, claro, yo soy un extraño desconocido para mucha gente, y el instrumento también,
entonces trato de hacer una especie de resumen de mis anteriores trabajos, de los nuevos trabajos, nuevas ideas,
y también para todos aquellos que nunca vieron un concierto de Estic.
O sea que el concierto de este viernes no va a ser directamente Bach, o vas a hacer un poquito de todo.
Hago un poco de todo, o sea, hay algunas cosas de Bach, también hay algunas cosas de Primitivo,
y hay algunas cosas nuevas que no están grabadas, que bueno, que estoy presentando también en concierto.
Ya te digo que el público siempre es el valiente, que se anima a ver artistas e instrumentos nuevos,
como es este caso, y esto es realmente nuevo, por decirlo así, en el mundo de la música.
¿Y por qué en este último disco has tocado piezas de Bach?
¿Porque te lo permite la composición que tiene Bach, o porque era una cosa pendiente que tú tenías?
Bueno, para mí era realmente un reto. Yo cuando comencé a grabar y a tocar con el Estic,
nunca había escuchado un concierto de Estic, ni sabía cómo podía ser, ¿no?
Tampoco sabía hacia dónde podía ir como artista del Estic.
Entonces, todos estos discos, incluido el primero, que se llamó El Mundo Interior de los Planetas,
y Primitivo, fueron búsquedas, ¿no? Con otros artistas, solo, en solitario, en fin.
Cuando se me ocurrió la idea de tocar Bach, claro, no había escuchado nunca ni había probado
cómo sonaría un disco tocado con Estic, ¿no? De Bach.
Y entonces me metí en un mundo y en una grabación, bueno, bastante inusual.
Y salió un disco, ya te digo, atípico en ese punto, porque no hay discos que estén grabados
con este instrumento, sobre todo en música clásica.
Es la primera vez que se hace, pues, Estic y música clásica.
Sí, sí, fue para mí un reto, fundamentalmente, más allá de que yo escucho mucho Bach
desde hace muchos años, como muchos músicos y personas, ¿sí?
Entonces, cuando salió el reto, digo, bueno, aquí, a ver qué pasa.
Y salió un disco muy interesante de obras de Bach, que no me considero yo músico clásico,
pero bueno, fue un tributo, precisamente, un homenaje, es decir, bueno, aquí dejo mi semilla.
En estos dos años que han pasado desde la última vez que hablamos, ¿ves que el Estic va más?
Que cada vez hay más gente que se interesa por ese instrumento, que aprende a tocarlo.
Sí, aquí, desde hace un tiempo, esta parte, en lo que es el Estado español, hemos armado un centro de estiquistas.
Y ha habido, bueno, no solo en estos dos últimos años, yo diría en estos últimos cuatro años,
la comunidad de músicos de estiquistas ha crecido mucho.
Hay muchísimos músicos que tocan ahora el Estic, dentro de un plano minoritario, estoy hablando de 30 o 40 personas más.
Y, bueno, ahora mismo estamos con toda una campaña de, no sé, de enseñar a los músicos, de promocionar este instrumento.
Es como una especie de club, esto, de los estiquistas.
Supongo que aprendéis los unos de los otros, ¿no? ¿Cómo están experimentando todo?
Sí, hemos hecho varios seminarios aquí, precisamente en Tarragona, uno de los pocos seminarios europeos.
Hay otro que se hace en Alemania y algo en Italia.
Y aquí hemos organizado un seminario exactamente en Biles, y hemos traído los músicos así más relevantes de la trayectoria del Estic,
el año pasado, en fin, y seguramente este año también lo repetimos.
Es una manera de relacionar nuestro, bueno, nuestro trabajo con el Estic, de una manera mucho más amena, ¿sí?
O sea, artística e instructiva.
Guillermo, pues ya vamos concretando. A ver, este viernes, recordamos, a las 10 y media en el Teatro Almagazem.
¿Cómo va a ser el concierto? ¿Estás tú solo? ¿Vienes acompañado de alguien?
Bueno, en esta oportunidad voy a estar solo presentando mis trabajos solistas, ¿sí?
Tengo varios proyectos que están a la vez, pero no para esta ocasión.
Voy a presentar, como te decía, lo que se puede hacer con el Estic desde un punto de vista solitario.
Voy a recorrer un poco mis discos, voy a presentar cosas nuevas, pero yo siempre me presento por primera vez
para el público, ¿no? Para mucho público que no me conoce y que no sabe del Estic.
Entonces, invito a todas estas personas a, no sé, a descubrir quizás algo nuevo, ¿no?
Además que es un instrumento que puede sorprender incluso a los amantes, como decíamos, de la guitarra,
del bajo y del piano, como mínimo, ¿no?
Sí, el público que hiciste a mis shows es muy curioso porque es una mezcla de, no sé, de estilos,
si es que se puede hablar de estilos de público, pero quiero decir, gente que escucha rock,
que escucha música clásica o, no sé, o músicos que escuchan jazz, en fin.
Hay una mezcla de público, por decirlo así, que es bastante inusual.
Supongo que porque el Estic es un instrumento sin historia, ¿no?
Cuando tú hablas de violín o de bandoneón, la historia de la música viene a tu cabeza rápidamente,
pero tú dices Estic y la música del Estic se está escribiendo en estos años.
Eso es lo más divertido y curioso de este instrumento.
Guillermo Cides, que vendrá a Tarragona, recordam la seta un com mes,
divendres, dos quarts d'11 al Teatro Magatzem.
Supongo que uno de los retos que tienes es esto, ir haciendo gira,
ir presentando el instrumento y a ti mismo en los diferentes escenarios.
Entonces, otro proyecto que tenías era crear un disco de Bach,
pero todo íntegramente con Estic. ¿Cuál es tu próximo reto?
Bueno, estoy en este momento, y de hecho mañana mismo tengo mi primer ensayo
con un nuevo grupo que se llama Electric Consort,
y es una mezcla de instrumentos como la zanfona,
la zanfona medieval de estas tierras,
con el Estic y con una percusión étnica,
pero un poco más electrónico en todo caso.
Estamos haciendo una búsqueda de sonidos con instrumentos inusuales,
y bueno, ese es el proyecto que viene próximamente.
Pero yo nunca dejo mis conciertos solistas porque es...
me la paso muy bien porque es un momento muy íntimo,
es Guillermo Cides en su intimidad, sería, por decirlo así, ¿no?
Lo otro es mucho más para divertirnos en grupo,
pero yo personalmente siempre prefiero mis momentos de soledad en el escenario
como lo que va a ocurrir ahora en el Magatzem.
Pues Guillermo, que vaya muy bien esta actuación del Magatzem,
y en fin, estaremos al caso, ¿no?
Como se suele decir de la evolución que vayas haciendo tú
y concretamente el Estic también.
Muchas gracias.
Gracias a vosotros.