logo

Arxiu/ARXIU 2006/PROGRAMES 2006/


Transcribed podcasts: 80
Time transcribed: 2d 4h 28m 6s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Ella me habló en la bahía
de la isla donde nació
mientras el alba naciente
surgió por el horizonte
bañándonos con su luz.
Mars de 2006,
diumenge doce,
comencem.
Habaneras desde el balcón.
En una tierra
donde no hay palmeras
y el horizonte parece un mar.
Quiero llevarte, amada mía,
vivir contigo, poderte amar.
Vente, mi amor, conmigo, ven
y anidaremos en el trigal.
En una tierra donde no hay palmeras
pero tesoros encontrarás
tendrás brillantes
y ricas perlas
que en hebras de oro
engarzaré.
vámonos pronto
que el alma mía
se angustia y sufre
se angustia y sufre
a tardes ven.
En una tierra
donde no hay palmeras
y el horizonte
y el horizonte parece un mar.
Quiero llevarte, amada mía,
vivir contigo, poderte amar.
Vente, mi amor, conmigo, ven
y anidaremos en el trigal.
En una tierra
donde no hay palmeras
pero tesoros encontrarás
tendrás brillantes
y ricas perlas
que en hebras de oro
engarzaré.
Vámonos pronto
que el alma mía
se angustia y sufre
se angustia y sufre
a tardes ven.
Era la habanera
de Castella-Lleó
en una tierra
o en una tierra
donde no hay palmeras
interpretada por
María Salgado.
Les veus de Reus
cantan de Narcís Oliver
y Josep Bastons
de Mariu.
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música

Música
Música


Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Música
Les veus de bot es ofereixen de Narcissa Oliver i Josep Bastons, mariner de terra endins.
Faig conèixer un vell pastor que ses ovelles manaves, cada jour de sol a sol amb sa flauta acompanyant, eixet una de cantades.
Eixet una de cantades, com t'era el mar, t'era blanc digant conmigui, t'era veritat, que te dices com la plata,
Tothom que el veu és que veig plebany o cançer, diguem-nos som que veig en una altra portada,
Alcissa Oliver i Josep Bastons, mariner de terra endins.
Tota la vida e viscou, aixit de ocala montagna,
Iperdines de povos, per veure la costa en unianes,
Sequeia meriterà, que te l'encir de consellens.
Sequeia barcos de verdes, sequeia maracaudelle,
Olles non espanjiguen, ne'n alcompat, ne'n lavanderen.
Tota la vida e viscou, aixit de ocala montagna,
Tota la vida e viscou, aixit de ocala montagna,
Iperdines de povos, per veure la costa en unianes,
Sequeia meriterà, que te l'encir de ocala montagna,
Sequeia barcos de verdes, sequeia maracaudelle,
Olles non espanjiguen, ne'n alcompat, ne'lavaneren.
Rairo maindremit del mar
Desde Euskal Herria, el grup Oskorri interpreta en euskera l'abanera,
Dabil beharrean.
Beti arrantzalia, maitia dabil beharrilan, ai, ai, ai, ai,
Beti arrantzalia, maitia dabil beharrilan,
Sareak edaturi, itxasogorri jan,
Galeren azekenaren, beti beldurri jan,
Eguzkiaren pean, edo elurri jan,
Beti arrantzalia, maitia dabil beharrilan, ai, ai, ai,
Beti arrantzalia, maitia dabil beharrilan,
Jala hartzalia, maitia dabil beharrilan,
Jala hartzalia, maitia dabil beharrilan,
Jala hartzalia, maitia dabil beharrilan,
Jala hartzalia, maitia dabil beharrilan,
Jala hartzalia, maitia dabil beharrilan, ai, ai, ai,
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Euskal Nulangileak modu zurri jan
Dirabudiru kontuan legezaharri jan
Gaizkien pagaturik itxasbazterri jan
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Zergatik horren beste utxitan barri jan
Eta hain zarri gero berriz negarri jan
Adanen pekatuko mentura txarri jan
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Betia rantzalia maitia da bilbe harri jan
Ai, ai, ai, veti a Ransòlia, noi t'hi ha d'anir-te a rillars.
Cançons de nada i tornada a les sabaneres, com també ho eren o són,
les colombianes, del seu álbum Ana Reverte, por colombianes,
sentirem una que ella subtitula Colombianes a ritmo de habanera
i que titula Cómo te amo.
Quisiera que una nube te traiga hasta mi cielo.
Que el lucero del alba te guíe hasta a mí.
Que se pierdan las dudas en nuestro caminar.
Que nuestros ojos vean el sol con claridad.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Yo solo sé que arde en ti, el fuego, el amor.
Que sueño cada día.
Con ser parte de ti.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Que tu boca es la mía.
Si así es, estás muy feliz.
Que te deje caer.
En mi ardil.
Quisiera que una nube te lleve en mí, te quiero.
Que el lucero del alba esté pendiente a ti.
Que el viento te beso y te recuerde a mí.
Que la brisa te lleve el color de mi jardín.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Cómo te amo, no sé si alguien te amó.
Cómo te amo, no sé si alguien me teme.
No sé si alguien te amó.
Y no sé si alguien te amó.
No sé si alguien te amó, no sé si alguien te amó.
El amor
Que sueño cada día
Con ser
Parte de ti
Que tu boca es la mía
Se sienta muy feliz
Que te deje caer
Ay, ay, ay
Ay, ay, ay
Ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay, ay
Ay, ay, ay, ay
No us heu equivocat de programa, no,
esteu escoltant habaneras
desde el balcó.
I això, segons Ana Reverte,
com es dite, eren colombianes
a ritmo de habanera.
I d'un estil de tocar la guitarra
a un altre,
el guitarrista chilè
Jorge Rojas Zengers
interpreta la habanera
de Felipe Ballester,
la criolla.
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
!
Fins demà!
Fins demà!
Yo no sé lo que me da, que quisiera estar bailando, estar bailando sin descansar.
Y aquí dentro siento un frío, que me causa mucho mal, que si bien fuera mareo.
Ay, si muy formal, si muy formal, por Dios mamita, quiero bailar, con un pollito, con un pollito muy regular.
Porque un pollito de cascarón, me da un poquito, me da un poquito en el corazón.
Y si bailando, me pide un sí.
Me pide un sí, me pide un sí.
Diré piano, diré piano, diré piano, pi-o-pi-o-pi, y si bailando me pide un sí.
Diré piano, pi-o-pi-o-pi, y si bailando me pide un sí.
Diré piano, pi-o-pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi-o-pi, pi-o-pi, pi-o-pi-o-pi-o-pi.
Ella me habló en la bahía
Al control, Núria Cartanyà.
Javier Pardina, qui us parla.
Tornem amb vosaltres el diumenge,
a dos quarts de deu del matí, a Tarragona.
Ara.
Sous-titrage ST' 501