logo

Arxiu/ARXIU 2008/ENTREVISTES 2008/


Transcribed podcasts: 1247
Time transcribed: 17d 11h 24m 11s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Aquesta nit tindrà en lloc la primera representació
que ve a ser un assaig general de la representació de la passió de Sant Fructuós.
El que són les representacions formalment dites seran el 19, el 20 i el 21 a l'amfiteatre de Tarragona.
La representació d'enguany o les representacions d'enguany,
òbviament, prenen un caràcter singular.
D'entrada, perquè és l'any jubilar i això ha donat una dimensió
a la figura de Fructuós i el seu dia a casa realment important i de caràcter internacional.
Això fa que dins del Congrés sobre el cristianisme primitiu,
que també se celebra aquesta setmana i les pròpies representacions de Sant Fructuós
hi hagi diferents personalitats vingudes d'arreu del món també per compartir aquest jubilar.
Les representacions d'enguany, en vostès que habitualment ja les han vist,
es veuran que hi ha moltes novetats, que hi ha diferències,
però no novetats per l'esperit de canviar, sinó per l'esperit de millorar la seva forma i el seu fons.
Ens acompanya Andreu Muñoz, president de l'Associació Cultural Sant Fructuós.
Andreu, molt bon dia. Molt bon dia. Esteu ja, ui, esgotats, no?
Tant d'ull de l'huracà.
Doncs la veritat és que sí.
Val a dir que la conversa d'avui la mantindrem fonamentalment en castellà,
perquè els nostres convidats, òbviament, no entenen el català.
Tenim una personalitat que ens acompanya des d'Uruguai,
també persones que no parlen ni castellà ni català.
Per tant, ja ens permetran que el castellà sigui la nostra llengua a partir d'ara.
Sobretot per saludar a Julio Bonino,
és el obispo de Tuacarembó, en el centro d'Uruguay.
Julio Bonino, molt bon dia.
Molt bon dia.
Benvenido.
Un saludo a la audiencia,
lleno de gratitud,
por esta posibilidad de estar compartiendo esta memoria
que ens une des de l'Uruguay a Tarragona.
A mí me han explicado que hay una fortísima devoción hacia San Fructuoso en Tuacarembó,
pero por razones un poco especiales que las podríamos comentar, ¿no?
El 21 de diciembre de 1832, de 1830, se fundó la ciudad donde vivimos
bajo el nombre de Villa de San Fructuoso.
Y el patrono de la primera iglesia que allí se construyó
fue, por este motivo de fundación, puesto este nombre y esta vocación.
Hoy día es la catedral de la diócesis de Tuacarembó.
¿Y qué provocó que San Fructuoso fuera el patrón y tuviera esa devoción?
Porque claro, aquí en Tarragona las razones son evidentes,
pero en Uruguay, y en particular, ¿dónde usted vive?
Bueno, quien mandó la construcción de esta fundación de Tuacarembó
es un personaje de nuestra historia llamado Fructuoso Rivera.
Y, bueno, esto que decía, es costumbre en América
que las poblaciones lleven el nombre del santo, de la virgen,
cuyo día se celebra.
Saludamos a Juan, que acompaña al obispo de Tuacarembó.
Y saludamos también a los otros invitados que tienen que ver con la parte formal,
¿verdad, Andreu, de la representación de esta noche, del vestuario, de la escenografía?
Efectivamente, nosotros tenemos el gran lujo de disponer de unos buenos amigos,
miembros también de la Asociación Cultural San Fructuoso,
que son Roger Olhamsted y David Richardson,
que nos están haciendo una ayuda extraordinaria.
Ellos nos ayudan a elaborar todo lo que es el vestuario,
con un gran rigor, con una gran fidelidad.
Y después, pues claro, con esta gran experiencia que Roger tiene como especialista
en escenografía, en vestuario, dentro de muchas películas,
pues para nosotros representa un lujazo, ¿no?
Poder tener esta gran ayuda y que podrán ver los tarraconenses
que lleguen al anfiteatro, podrán ver cuáles son los resultados, ¿no?
Como tenemos estos soldados del siglo III,
la representación de estas doce vírgenes, ¿no?
Que colocamos como un símbolo de la iglesia de Tarragón a través del tiempo,
que se visten con un atuendo también especial y unas coronas doradas de laurel.
Bueno, pues todo esto son creaciones de Roger, ¿no?
Basándose sobre todo en estas reconstrucciones históricas tan fieles
y después con tanto gusto y sensibilidad desde esta experiencia
en la cinematografía que él tiene.
Sí, porque Roger ya era...
Primero lo saludamos. Roger, welcome to Tarragón Radio.
Thank you very much.
Welcome, David.
Thank you.
Y hola, John, que nos hará de traductor.
Buenos días, bienvenido.
Buenos días.
A ver, lo primero es, lo hemos estado comentando,
ahora decía Rafael, su intervención en diferentes películas.
De hecho, ellos han trabajado como asesores en producciones importantes,
como Cleopatra o Yo, Claudio.
Nos han hecho ver que a través del cine también se puede hacer historia
y reflejar la realidad histórica, porque en otras ocasiones
hemos visto cosas que eran poco adecuadas o poco realistas
en cuanto al periodo histórico, pero su trabajo es muy coherente con la historia.
She's saying that your work brings more realism into the performance
because your work through the cinema has meant that you've had to research
and look into things as they've happened
and obviously this reflects in the work that you do, is that?
That's correct, yes.
My colleague David Richardson and I are involved in Living History Group
and we have thoroughly researched the Roman period
and this, of course, is a third century period
and fits very neatly into what we do.
And I've had experience making costumes of films
in which you also research very thoroughly.
So we're putting all that practical experience into the San Fruto.
So now they're watching, how can I say,
mirando this period of the III century that they're interested in
to try to put more life to the representation in the material that they're doing
and their experience of the two, one with armament and the other with vestuario,
in the film, that you also have to check out a lot of the material.
You have to investigate a lot of the material.
Yes, a lot of the history.
It's very helpful to this issue.
And, of course, this will help to do the representation
every year, better than what it is, I hope.
So, it's a long-term collaboration, not only puntual for this year.
Indeed, it's to say, that the goal is this plena integration,
both of Roger and of David, that it has, además, a long time
that we know, that we're working together together.
But, well, the idea is that we can project experiences of future.
How can we improve all this interesting part of the representation
in which we combine the two realities?
It's to say, being purists, being fieles to the historical reconstruction,
because the representation teatral, we always have said,
we don't do theater for the theater,
but that the theater is a language to be able to reach
to the sensibility of this historical patrimony.
But, at the same time, that this purism arqueológico
of reconstruction is accompanied by a sense of the aesthetic,
that we can transmit a beauty in the scenarios,
and this has to be conducted by the hands of specialists like them.
So, the way they live this event, how they feel this event,
it transcends to what is a simple technical collaboration.
It's to say, I think that here is the technical collaboration,
but also the passion of some inglese citizens that make their own patrimony,
which is the of Tarragona, and that help us to transmit it
in this way so beautiful.
How do you produce the contact in origin with David and with Roger?
The contact in origin is produced thanks to John.
John has both a friend with David and with Roger.
And how do you produce the contact with John?
Well, then, this contact in origin has been used for many years.
John is a person who comes from England,
but I think he had a double dimension.
He was enamored by one part of the archaeology and by the other of the Bible.
So, we entered in knowledge, he also investigated on the topic of San Fructuoso
and Mohsen Salvador Ramón, the famous Mohsen Salvador Ramón,
he presented.
So, we came to an amistad, we collaborated on the creation of the Biblical Museum
and in many other projects.
And from here, John also put in contact with the association
to Roger and David, who today are members of the association.
John, it would be interesting to ask both to David and to Roger
what has changed and why in terms of the armament of the soldiers,
but also the vestidos of the actors.
Let's first start with David.
With David, and so he intervened.
David, she's asking, you've intervened, obviously, from the military side.
What do you see that's changed and what can you change in the future
in what's been done in the passion?
Same Fructuosis has always been very beautifully set out,
but it really needed updating.
The costumes were wonderful, but I think we've brought it more up to date
and I think we can continue to bring it up to date with even more costume
and even sets, the building of a set which we've already started in England.
So, hopefully, it'll be an ongoing thing here in Tarragona
with the St. Fructuosis Committee.
Espera ahora que una colaboración que están haciendo ahora,
pero que sea más importante en el futuro,
porque ahora están montando un escenario nuevo ellos, completo,
tipo película, para traerlo más adelante,
si quiere la asociación usarlo en el escenario esto, si puede,
y trabajando también más en los trajes militares,
comprobando más cómo eran, anoche mismo estuvimos hablando
de los beneficiarios y las lanzas que llevan,
el estandarte más que las lanzas,
y estaban diciendo que...
Que no les acababa de gustar.
Sí, que van a hacer ellos como ellos creen que era,
entonces Andrés y la asociación son los que decidirán esa parte, ¿verdad?
Y ahora si quieres preguntamos a Roger sobre...
Perdona, me parece que os quieren cambiar cosas, ¿eh?
Que vienen dispuestos a cambiar muchas cosas.
Cuando hablamos de los beneficiarios, ¿verdad?
Estamos hablando de ese cuerpo de policía
que existía en el siglo III,
que detiene al obispo San Fructuoso.
Entonces, revisábamos el estandarte que teníamos,
que es un estandarte muy bien reproducido,
pero según ellos demasiado grande.
Entonces, bueno, pues esto hay que repetirlo,
pues habrá que repetirlo.
Habrá que repetirlo.
Aquí vamos.
Sorry, David, ¿has visto Tarraco Viva?
Yes, we took part in Tarraco Viva several years ago.
That was our first introduction to Tarragona,
though my wife and I visited Tarragona seven, eight years ago,
and we fell in love with Tarragona.
In fact, so much so, Roger's moving here.
No, no, me parece que se nos queda ya vivir aquí.
Yo en todo caso...
Bueno, lo traduzco.
Que, sí, por dos años,
ellos son los que empezaron Tarraco Viva,
es un grupo...
Ah, que es el grupo de reconstrucción histórica.
Que es la Segunda, la Legión Segunda Augusta.
Ah, la Legión Segunda Augusta es veterana en Tarraco Viva,
claro.
Sí, sí.
Hicieron los primeros dos años aquí,
y después los coquinos van cambiando.
Sí, sí.
Y ellos se han enamorado de Tarragona,
y él dice tanto que sí,
que ahora Roger se está buscando una casa por aquí.
O sea, que a Roger a lo mejor lo tenemos de vecino.
Sí.
Oh, qué bien.
Le preguntamos qué es lo que ha ido modificando
del vestuario, de la representación.
Roger,
¿qué has modificado en los vestuarios,
y qué futuro puedes modificar?
Creo que la principal cosa que estamos haciendo
es tratar de establecer la diferencia entre los romanos,
las fuerzas militares de los romanos,
y los cristianos opresados en Tarragona.
Así que lo hacemos,
parte por color,
y parte por aumentar el hardware militar,
en el show,
y hacerla parecer más auténtico,
para hacerla parecer mucho más difícil y más difícil.
Básicamente, lo que están haciendo,
lo que quieren hacer,
primero modificar el lado militar
para hacerlo parecer más fuerte,
no fuerte en personal, fuerte...
No, como poderoso.
Poderoso, sí.
Y en el vestuario,
representar los dos extremos,
la riqueza del lado romano,
del gobernador y su pandilla,
por decir algo.
El poder, vamos.
Y la pobreza de las personas normales,
que serían los cristianos primeros,
más primitivos,
de vestuario.
Y ellos quienes hacen esa representación más fuerte,
enriqueciendo los trajes de los romanos,
los que están en poder,
y más sencillos los otros.
De todas maneras,
yo recuerdo otras veces que hemos hablado
que incluso en los trajes
se ha intentado reproducir los tejidos,
sobre todo del pueblo,
para que den esa apariencia de...
Claro, efectivamente.
De la época, ¿no?
De la época, claro.
Las clases sociales,
el cristianismo,
¿dónde había permeabilizado en el siglo III?
Realmente sabemos que el cristianismo,
en Tarragona,
está introducido en las clases sociales altas
y en las clases sociales bajas.
Entonces, claro, por ejemplo,
pues un vestido de un cristiano
de una clase social más baja,
seguramente, pues que trabajaba con colores crudos,
¿no?
Porque los tintes eran en principio caros.
Bueno, pues esto es un elemento, ¿no?
En reproducir, pues, bueno,
vestuario, por ejemplo,
con lino,
con otros materiales,
que son propiamente de la época.
Esta preocupación por las texturas,
por los colores,
por intentar buscar modelos
a partir de pinturas catacumbarias,
de pinturas, por ejemplo, romanas,
es una de las grandes preocupaciones, ¿no?
De poderlo realizar de esta forma, sí.
De todas maneras,
lo que es el texto basado en las actas,
lo que es la representación,
no presenta cambios.
La escenografía, el vestuario
y esta apariencia está puesta en escena, ¿verdad?
Efectivamente.
Yo creo que, vamos,
también tenemos que ser fieles un poco
con lo que existe, ¿no?
No es que ahora hayan cambios en el vestuario,
sino que yo diría que hay una implementación
en el vestuario
y tal vez una puesta en escena
más espectacular.
Voy a poner un ejemplo, ¿no?
Con toda seguridad,
los soldados que van a detener a Fructuoso
o que van a ejecutarlo,
son soldados que van con una boina,
con un gorro, ¿no?
No íbamos cuando hacíamos la mili,
digamos, por la calle con un casco militar,
es cuando íbamos al tiro, ¿no?
Claro.
Por lo tanto,
irían con este gorro
que ya está reproducido.
Pero, en cambio,
Roger le ha querido dar esta dimensión
que dice de más fortaleza,
de más lujo.
Vamos a colocar los cascos
del siglo III, ¿no?
Vamos a dotarles
de una escenografía más espectacular.
Yo creo que un poco
los tiros van por aquí.
Por tanto,
hablamos más de una implementación,
¿no?,
de los vestuarios
que no de una sustitución,
porque vamos a ver
los vestuarios
que ya se habían empezado
a reconstruir hace unos años,
sobre todo hace dos años,
y los vamos a ver implementados
con este gusto,
con este lujo, ¿no?,
que vamos a, bueno,
pues a darle más escena,
más, vamos a darle un poquito
más de Hollywood, ¿no?,
tal vez a la representación,
que también le conviene,
¿eh?
Vamos a recrearnos un poco
también en nuestro plano.
Sí, sí, darle esa dimensión
que puede atraer muchísimo más
a los espectadores.
Si todavía hay alguien
que no haya visto
las representaciones,
que seguro que las hay.
Muchos nervios
en este momento,
porque, claro,
¿de cuántas personas
estamos hablando
en el escenario?
Contando músicos,
contando absolutamente todo.
Claro, contando todo,
estamos alrededor
de las 350 personas, ¿no?
Estamos hablando
de una obra coral-coral, ¿eh?
Es una obra coral,
porque aquí interviene,
pues claro,
la Escola Cantorum, ¿no?,
que ya son más de un centenar,
una orquesta,
claro, es un lujo también,
porque estamos haciendo
música en directo
con treinta y pico instrumentos.
Tenemos, pues,
en escena
más de 75 personas,
50 personas
en organización,
tramoyas,
estructuras,
y todo el mundo amatea,
además,
quiero decir,
voluntarios
que están dando su tiempo,
que eso yo creo
que es lo más bonito
que podemos tener
dentro de la representación.
Ciertamente,
hay nervios,
siempre hay nervios.
¿Cómo está fructuoso,
por cierto?
Fructuoso estaba ayer
con 38 y medio de fiebre
y sin poder venir
al ensayo general.
¿Cómo no?
Como casi cada año, ¿no?
Es lo que yo iba a comentarte,
que no es la primera vez.
Pero bueno,
exacto,
eres bien conocedora
de que el año pasado
ya nos volvió a pasar.
Pero bien,
está bien,
hoy ha ido a dar clases
y por lo tanto,
la cosa ya,
como el anticiclón,
se va situando
sobre la representación.
Además,
alguna ayudita recibirá
tratándose de un buen objetivo.
No lo dudemos,
no lo dudemos.
Yo no sé
si Julio Bonino
había estado anteriormente
en Tarragona
y había visto
alguna otra representación.
¿No es la primera vez
que va a ver la representación?
No,
la primera vez
de estar de este lado
de España,
realmente la invitación
recibida
ha sido sorpresiva
para todos los...
Nosotros
somos un país
de tres millones
de habitantes,
por lo tanto,
podemos decir
que casi nos conocemos
todos los uruguayos.
Se saludan por la calle
todos,
¿verdad?
Y si esto lo trasladamos
al interior del país,
más todavía.
Así que,
vinimos
haciendo
lo posible
por compartir
esta noticia
del Congreso
y de la representación.
Vamos a volver
seguros
de que vamos a tener
con quienes
socializar
esta vivencia.
Así que,
la primera vez
en Tarragona
disfrutando,
hoy de mañana
me di un paseo
por la orilla del mar
y realmente
el tiempo
es excelente,
así que este Mediterráneo,
nosotros venimos
del pleno invierno,
así que lo estamos
disfrutando mucho.
Es un cambio
radical
y además
el tiempo
que ha estado lloviendo
acompañará
porque recordemos
que la representación
es el aire libre
y el tiempo
pinta muy bien.
¿Andreu?
Pues el antífico
que nos envía
son fructuosos.
Claro,
vosotros tenéis enchufe,
por eso
os lo ponen todo
así estupendamente.
Importante,
no estarán a la venta
las entradas
justo antes de la representación,
se tienen que comprar
anticipadamente.
Este año
ha habido
un pequeño incremento
del precio
pero hay que explicarlo
por qué
y hay que explicar
qué parte de la recaudación
tiene un objetivo
muy concreto.
Claro,
hay que explicarlo
porque todo lo que se recoge
de la representación
va dedicado
a los proyectos sociales
del año jubilar
que es la ayuda
a los cristianos
palestinos
de Tierra Santa.
Recordemos que la situación
de los cristianos
en Tierra Santa
es complicada,
a veces no son bien comprendidos,
¿no?
Por una parte
porque son árabes,
por otra parte
porque son cristianos,
¿no?
Entonces,
es una ayuda concreta
a unos talleres
que se están haciendo
en la Efraín evangélica,
en lo que sería Taíba,
¿no?
Una pequeña población
cerca de Jerusalén.
dos proyectos concretos
en el corazón de África
y un proyecto concreto
que es un proyecto
de ciudad,
¿no?
Que es esta,
bueno,
llamada hasta ahora
Casa de Transeúntes,
¿no?
De que se intenta redimensionar,
ofrecer también un servicio
a este, digamos,
cuarto mundo,
¿no?
Que también tenemos
en nuestra ciudad.
Por lo tanto,
yo creo que bien se merece
que Fructuoso,
que fue un ejemplo
en su momento,
¿no?
De lucha también
por los valores,
vamos a decirlo así,
¿no?
Sociales
y por no mirar las condiciones
si una persona era cristiana
o no era cristiana
sino ayudarla.
Esta dimensión
que también tiene
la Iglesia actualmente,
bueno,
pues todo lo que se recolecte
va a parar en este sentido.
Incluso se ha creado
una fila cero,
¿no?
Por lo tanto,
las entradas,
pues sí,
se han incrementado algo,
de hecho un euro,
es decir,
son diez euros.
No, no,
pues decía que era sensibilísimo
el aumento.
La entrada, ¿no?
Cinco euros un niño
y después, pues bueno,
la fila cero
que servirá para que íntegramente
todo esto vaya
a estos proyectos.
Esto creo que a nosotros
nos motiva muchísimo
y creo que actualizamos,
¿no?
De alguna forma,
este testimonio,
¿no?
Que estos mártires,
que estos personajes históricos,
mártires para los cristianos,
pero ciudadanos ilustres
para nosotros como tarraconenses,
actualizar este mensaje
en pleno siglo XXI,
¿no?
En un momento que,
como en el siglo III,
también tiene sus contradicciones
y tuvo sus necesidades,
¿no?
Y que fructuoso augurio eulogio,
pues ahí estuvieron.
Es decir,
como en su calidad de cristianos,
pero también de ciudadanos comprometidos.
Y experiencias anteriores
han demostrado
que no solamente
es una representación
en dirigida
y que llenan personas
que son creyentes,
que son católicas,
sino, como decías,
personas que comparten
desde sus otras creencias,
valores universales,
como son el de la solidaridad
que comentabas,
y porque forma parte
de la tradición de la ciudad.
Claro, yo creo que sí.
Yo creo que el primer año
que lo representamos,
1990,
han pasado 18 años,
a mí siempre me cuesta creer
que es una obra consolidada.
Bueno, la consolidación
es algo que ya lo hablaremos
de aquí a 50 años,
¿no?
Pero de momento
estamos ilusionados,
construimos patrimonio,
reclamamos, pues,
estos valores
del cristianismo primitivo
y de la época paleocristiana
en Tarragona
y estamos muy bien acogidos,
¿no?
Yo creo que esto
es lo más importante
y ahí vamos, ¿no?
Entiendo que John
sí que ha visto
la representación
de San Fructuoso
otros años.
Sí, sí,
he tomado parte
muchos años.
Ah, sí, sí.
¿Y qué personajes?
Pontifex Máximus.
Pontífice Máximus,
es una personificación,
¿no?
Sí, sí.
Del sacerdote pagano.
Desde esta,
claro,
iba a decir,
se ha tomado parte,
él ya está absolutamente
integrado dentro
de lo que es.
es el momento más emocionante,
yo me imagino
que coincidirá
con muchos de los actores,
si se les puede llamar así,
y actrices
de la representación,
¿no?
Sí.
Es el momento del martirio,
seguramente, ¿no?
Sí,
yo creo que es el más bonito
y para mí el más bonito
es el que sale
en la portada
del libro
de las fotos
de San Fructuoso
que está el oficial
con la cabeza
un poco agachada
y están los mártires
allí en medio
de las llamas.
Para mí ese es el,
yo creo que es el momento
más bonito.
Por eso nada más
que se capta
por dos segundos
en vista
y eso te queda
siempre en la mente.
Ya para acabar,
Lele,
¿puede preguntar, John,
si es tan amable
a David y a Roger
desde dónde van a ver
la representación ellos?
¿De qué punto
esperas ver
the passion
during each night
possibly from different
points in the amphitheatre?
I doubt we're going
to have much of a chance
to actually watch it
because we'll be working
behind the scenes
with the costumes
and the props.
About,
I would say,
just over half
of all the costumes
are new.
We're using
some of the older costumes
and some of the new
costumes this time around.
Sí.
Creo que no van a tener
mucho tiempo
para ver la representación
porque van a estar
trabajando detrás
del escenario
porque dice que
la mitad
de los trajes
son nuevos
y son la primera vez
que se estrenan
este estreno mundial
y entonces
creo que van a tener
mucho trabajo ellos
allí.
Le pregunto a Roger
lo mismo.
Sí, Roger, a ver si.
Roger,
¿de qué punto
crees que estarás
viendo
la pasión
en el amphitheatre
o estarás
tan ocupado?
Creo que
normalmente
estamos tan ocupados
para ver
pero
me gustaría ver
los cambios
si los cambios funcionan
y si funcionan
y si funcionan
un poco
más
para el año
¿no?
Sí.
¿Para qué?
Pico
un punto
que se mencionan
sobre
Hollywood.
Lo que
me gustaría
decir
es que
es un look
que
no
me gustaría
decir
demasiado
pero
el
costumas
David
me
agree
es
notoriously
difícil
para ver
para las
mujeres
es muy
unflaturing
y
todo
lo que
he
tratado
es
cut
las
costumas
en
una
manera
que
the women
will look
and feel
more
attractive
as women
all over
the world
do
and
Roman
women
did
as well
Sí,
está hablando
de los trajes
que
primero
que
no tendrá
tiempo
para ver
mucho
de la
representación
porque
estará
concentrando
cuando está
mirando
en cómo
han quedado
el vestuario
y que
si hay
que hacer
algún
cambio
para el futuro
y lo que
ha tratado
de hacer
es
no
Hollywood
con esto
es tratar
de hacerlo
que
las
chicas
que
lo
lleven
se
sientan
guapas
y
atractivas
en los
vestidos
Pues es
para
agradecérselo
por parte
de las
chicas
que
están
en la
representación
por muy
mundanos
que nos
pongamos
no
tenemos
tiempo
nosotros
tampoco
ha sido
un
placer
Julio
Bonino
obispo
de Tuacuarembó
en el centro
de Uruguay
gracias
bienvenido
otra vez
gracias
Juan
que acompaña
también
al obispo
y naturalmente
muchísimas
gracias
a John
a David
a Roger
y Andréu Muñoz
presidente de la
Associación Cultural de San Fructuos
que sí un éxit
segur que lo será
gracias
bon día
a todos
gracias
gracias
gracias
Gràcies.