This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
I dins dels actes del TCC avui ens volem fer ressò d'un dels concerts que arribarà a Tarragona.
Serà dissabte, dia 11, aquest dissabte, quan tindrem aquí en directe a la sala 0 Les Migas,
una formació que en principi venen de Barcelona, però les seves quatre components són de procedències diverses.
Una d'elles és la Isabel Laudenbach, que perquè us feu una idea, doncs, prové de la Bretanya francesa.
Isabel, buenas tardes.
Hola, buenas tardes.
Les Migas sois un grupo de eso que llamamos mestizaje 100%, porque sois todas de sitios muy diferentes.
Sí, bueno, yo vengo de Francia, la violinista viene de Alemania, la otra guitarrista viene de Sevilla
y la cantante y cantadora es de Palafru Reil, o sea que somos un grupo, creo, puro Barcelona,
que es bastante reflejo del ambiente de Barcelona, que siempre se junta gente de países diferentes para hacer música.
¿Cómo os conocisteis?
Nos conocimos aquí en Barcelona, hace ya cuatro o cinco años, que estudiábamos, tres de nosotras,
la guitarrista, la cantante y yo estábamos en el SMUC, en la Escuela Superior de Música de Cataluña,
y la violinista yo la conocí en una clase de baile, que ella estaba ahí aprendiendo a bailar flamenco,
y yo estaba acompañando a la clase y me enteré que tocaba violín, y bueno, cuando llegó Marta Roble,
la guitarrista de Barcelona, se ha acabado de hacer un grupo, montó la historia y se juntó Lisa después,
y así se montó el grupo hace, bueno, cuatro, más de cuatro años ahora.
Las cuatro sois de procedencias diferentes, además tenéis influencias también muy propias, cada una.
¿Qué os une? ¿Qué es lo que tenéis en común, aparte de esta profesionalidad dentro de la música?
¿A nivel de estilo?
Bueno, supongo que el flamenco es lo que más nos une, ¿no?
Por lo menos al principio lo que nos ha unido es el flamenco, la ganada de tocar flamenco que teníamos todas.
Estábamos en el SMUG, estábamos Marta y yo estudiando guitarra flamenca,
entonces igual somos las más flamencas de todas.
Silvia, la cantante, estaba estudiando jazz, pero había hecho un instrumento un poco de cante flamenco
y le gustaba mucho la música.
Y la violinista Lisa, a ella siempre le ha gustado la música gitana del este y todo esto,
la música de circo también ha tocado.
Y cuando vino a Barcelona, bueno, siempre le ha gustado el flamenco,
y al venir a Barcelona pues ya se han puesto un poco las pilas, ¿no?, con el flamenco.
Entonces, bueno, el punto en común es el flamenco
y después cada una un poco aporta lo que sabe, lo que le sale más que nada, ¿no?
Pues será interesante porque grupos de mestizaje, como tú dices, en Barcelona hay muchos,
pero bueno, vosotros tenéis este distintivo de que sois cuatro chicas.
Imaginaos, dos guitarras, un violín y una voz principal, creo que sale por ahí un acordeón también.
Sí, bueno, salía. Ahora el tema con acordeón ya no se toca.
Vale, vale, no he dicho nada.
Y mezcláis flamenco con músicas del este, músicas balcánicas, gitanas y además un toque de jazz.
Todo esto lo tenéis ya materializado en un mini EP, ¿no?, una especie de CD con cuatro o cinco canciones
que salieron a partir de una banda sonora para una obra de teatro.
Exacto. Hicimos este mini disco como una maqueta así un poco más elaborada
porque grabamos la música de la obra de teatro Unas Beus, dirigida por Marta Angelat.
Y bueno, nosotras teníamos allí cuatro temas grabados desde hace unos meses
y grabamos el tema de la obra y Marta, la directora, propuso de hacer un disquito
así como para recuerdo para la gente que iba a ver la obra.
Entonces aprovechamos ya para hacer este disco, ¿no?, que está totalmente autoproducido,
que no está distribuido casi, pero bueno.
No lo vamos a encontrar, ¿eh?
Está en una tienda de Barcelona que no me acuerdo cuál es, pero está poco distribuido,
que no está ahí por todas las tiendas.
No los tenemos en los conciertos también.
En todo caso, podéis escucharlo a través de internet, ¿no?, a través de vuestro MySpace.
Sí, en el MySpace sí que salen unos temas.
Unos temas del disco y otros temas, algún tema en directo que hemos grabado.
Es la banda sonora de una obra de teatro, Unas Beus, dirigida por Marta Angelat,
que, bueno, ha obtenido premios en muchos sitios, va sobre la esquizofrenia
y es una obra que ha rodado mucho.
Vosotras también habéis hecho mucho escenario, creo, ¿no?, en el tiempo que lleváis juntas.
Sí, muchos conciertos.
Sí, sí.
En estos cuatro años hemos tocado por toda Cataluña, bastante en extranjero también,
en Italia bastante.
Fuimos a Hungría, a Croacia, a Bulgaria, un poco a Francia y un poco en el resto de España también.
Bueno, ¿y qué proyectos de futuro tenéis?
¿Proyectos de futuro? Bueno, nuestro sueño es hacer un disco ya más de verdad, ¿no?,
con más temas que los que tenemos en el disco que tenemos ahora
y que esté ya distribuido bien y con más producción, ¿no?
Este es el proyecto número uno que vamos a intentar realizar, bueno, dentro de poco, espero.
¿Cómo va a sonar el directo este sábado? ¿Cómo sois en directo?
Suena bastante acústico porque somos solo instrumentos acústicos
y nos gusta que suene acústico, ¿no?
Creo que la música que hacemos es bastante intimista, no es rumba.
Entonces hay muchos temas que son así bastante delicados, es mucho de escuchar
y suena todo como, bueno, como si fuera sin micro, pero con micro porque si no la gente no escucha.
Y eso, muy intimista y muy directo, yo creo, que llegamos mucho a la gente, ¿no?
Porque parece que estamos en el salón de su casa un poco, ¿no?
Como es así de pequeño formato.
Isabel Laudenbach, de Las Migas, muchísimas gracias por atender nuestra entrevista
y, en fin, que vaya muy bien la actuación y los proyectos.
Hasta luego.
Venga, hasta luego.