This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
La mujer más guapa del mundo
La que me pilla por sorpresa
Dijo no y fue un no rotundo
Y desde entonces no me besa
Serà el dijous a la vaqueria
en el marcan de la tardor literària
que tindrem la fortuna de gaudir
de la música, de la veu
i de la presència de Javier Crai.
Ens presentarà, ens cantarà
les cançons del seu treball
que herències i desvaríos,
però tant de bo que també es de canti
per recuperar alguns altres temes
de la seva trajectòria.
El tenim a l'altre costat del fil telefònic.
Javier Crai, molt bons dies.
Muy buenos días, muy amable
pero primero, se llama
Querencias y extravíos.
Y extravíos, y yo que he dicho
desvaríos, bueno, sí, más o menos, ¿no?
No, sí, más o menos.
Vale, pues nada, al dionista un capón, ¿eh?
No, y añado una precisión más.
No, no voy a cantar las canciones
de ese disco.
O sea, ese disco lo doy por...
Hace ya dos años.
Voy a dar un concierto con canciones de cualquier lado
y con canciones inéditas.
Mira, vamos por partes.
Una, no un capón, dos capones al guionista.
Y que sepas que públicamente,
en lo que es el otoño literario,
la tarda literaria,
están anunciando que cantarás esto.
Y a mí, no me ha hecho gracia,
pero digo, hombre,
cantará también la Marieta,
la Tormenta, la Ovejita Lucera,
yo que sé, de todo un poco.
No, no, no, ni hablar.
¿Tampoco?
No, no, ni hablar.
Bueno, oye, Javier, pues, ¿qué vas a cantar?
Ah, pues, si solo decido en el escenario.
Ah, bien, bien, bien.
Sí, previamente tengo una idea
de una docena de canciones,
pero, digamos,
si un concierto tiene 20,
pues hay ocho que no tengo ni idea.
Voy a saber en el escenario.
y, sobre todo, canciones...
Hombre, de ese disco,
pues, cantaré algunas.
Pero de la anterior, pues, otras.
Lo que dudo mucho es que cante Marieta,
que no la canto hace años.
Bueno, bueno, pues ya está.
A ver, solo faltaría tú.
Canta lo que quieras.
A ver, pero...
Ah, sí, sí, soy fascinario de eso.
Pero también te diré una cosa, ¿eh?
Que en la organización nos han puesto esto.
Por eso yo lo he dicho,
porque digo, calla,
que voy a quedar bien
con alguien aquí en Venero.
Aunque ahora me dirás cualquier barbaridad
desde hace muchos años.
Yo, de hecho,
quería hacerte la entrevista en verso,
pero soy incapaz.
Y he leído por ahí
que tú lo que eres incapaz
es de esplayarte mucho en prosa, ¿verdad?
Entre que yo el verso no lo domino
y tú la prosa parece que no te gusta mucho,
a ver si sacamos algo de esto, ¿no?
Seguro que sí.
No, ahora en serio...
Se te dio muy buena voluntad.
No, no, voluntad le pongo, te aseguro.
Luego ya virtudes no sé si tengo,
pero ganas no me las quita nadie.
No, Javier, ahora en serio,
aquí en Tarragona lógicamente
te conoce muchísima gente.
Hemos hecho la mención de la Marieta,
pero claro,
hay muchísimos seguidores ya
de cuando empezaste.
Que ya empezaste
Tayudito tú en la música.
Fíjate que nunca he cantado
en la provincia de Tarragona.
No, pero te hemos ido a ver a Madrid.
¿Qué te parece?
Sí, y a Barcelona también,
porque recuerdo un grupo de Tarragona
y tal y cual.
Bueno, yo he cantado.
De hecho, porque Tarragona sí lo conozco,
pero hace unos años y sin cantar,
o sea, de visita.
¿Y se puede preguntar en qué circunstancias?
¿Viniste a Tarragona de turista o...?
Sí, sí, sí, de turista, claramente.
Y bueno, ¿qué te pareció?
Haznos un diagnóstico.
Fui con mi mujer.
Y hace mucho, hace mucho.
Bueno, esto es porque realmente,
como viajo mucho para cantar
a un lado y a otro,
luego me suelo quedar en casa.
Pero yo, ojo,
encima que tengo que viajar el jueves
o tengo que ir y tal,
me voy a quedar en casa.
Entonces, viajo menos de placer,
pero, en fin, algo, algo sí, viajo.
O sea, que aquí has venido una vez,
pero ¿te acuerdas de algo?
¿O hace tantos años que se te ha olvidado?
¿De cómo es Tarragona?
¿Si te gustó algo en particular?
Ah, desde luego, donde estuve
era como casco antiguo.
Me gustó mucho.
Pero, no, me resultó difícil.
Es que lo he estado pensando.
Digo, mira, voy a ir a Tarragona.
Hombre, qué bien.
Qué curioso, ¿no?
Porque siempre apetece, ¿no?
Y también a Canterra,
un sitio donde no has ido nunca.
Pues, apetece.
Pero,
como voy a llegar
a comer,
luego tengo para,
tendré para pasear.
Puedes hacer un paseíto por la tarde, ¿no?
Antes de actuar.
Actúas en un local que se llama La Baquería.
Sí, eso he oído.
¿Eh?
Está bien, ¿eh?
Bueno, no lo conozco.
No, no, yo te digo que está bien,
que vas a estar a gusto.
Y aparte es de esos que tiene el escenario muy cerca,
que es un escenario pequeñito
y tiene al público muy cerca.
Que yo creo que esa es la manera
que a ti te debe gustar actuar, ¿no?
Así me gusta mucho.
Sí, sí,
en los sitios pequeños
y ahumados.
Este trabajo que decías,
este que no vas a tocar entero
y que yo le he cambiado el título,
tiene un par de años.
¿Estás haciendo cosas nuevas?
Porque también tengo entendido
que tú cuando te pones a hacer canciones,
pues tiras millas.
Luego no sé si las cantas o no las cantas,
pero que sueles trabajar a menudo.
Bueno, en estos momentos
tengo canciones para hacer un disco nuevo,
pero no tengo especial prisa,
porque estoy ocupadísimo cantando.
Había pensado, digo, pues mira,
enero, que suele ser un mes flojo
para esto mío,
me puedo meter a grabar enero,
pero ya me están saliendo actuaciones
para enero también.
O sea que no sé.
Pero sí, canciones sí tengo.
y de esas nuevas cantaré un puñado.
Ya.
Eso les interesará
a esos seguidores que dices que tengo.
Hombre, que sí, que los tienes,
que no te lo crees.
Pues yo te digo que sí.
Ya sé que nunca mientes, pero...
Jamás.
A lo mejor no son tantos como dices tú.
Bueno, el local tampoco es muy grande.
O sea que quedará lucido.
Me refiero que si me equivoco
tampoco quedará mal.
Yo estaré, te lo aseguro.
Yo no me voy a perder.
Hombre, porque yo soy parte
de esos seguidores
que desde hace muchos años
a mí me han gustado mucho
tus canciones.
¿Qué quieres que te diga?
Ya has dicho que no tocarás
de las antiguas.
Bueno, pues me tendré que aguantar,
pero seguro que las más recientes
pues también nos encantan.
O sea que ningún problema.
Dices que actúas mucho, Javier.
Y hay muchos músicos
que se quejan de todo lo contrario.
Que últimamente
la cosa de actuar
y de contratar
está muy bajita.
¿Por qué tú trabajas más
que los otros?
Pues...
¿A qué será debido?
Pues no lo sé.
Por eso te lo pregunto.
Pues...
Hombre, tengo...
Del jueves a fin de año
me parece que tengo 23 conciertos.
O sea que realmente
estoy hablando de que tengo muchos.
No, no.
Realmente es cierto.
23 conciertos hasta fin de año.
Pero también es verdad
que es así.
Sitios pequeños y tal.
Pero como es lo que a mí me gusta.
Pues todo...
Miren sobre hojuelas.
Pues la verdad es que sí.
Te iremos a ver el jueves.
Ojalá que te guste Tarragona.
Nos gustaría,
aunque sea a través de estas cosas
de internet y de los blogs,
que emitieras una opinión
sobre la ciudad
el ratito que te des una vuelta.
Y bueno,
que seas sincero
y que te lo pases muy bien.
Eso sí.
Pero sí.
Yo en internet entro
pero a curiosear.
Pero yo nunca
entro para poner nada de nada.
¿A tú no eres de los que escriben
ni versos?
No, no.
No entro en internet.
Entro en internet
ya te digo a curiosear.
Pero no...
Nunca he dicho nada en internet.
Pues mira,
si no es por internet,
no sé,
escribe una adhesión,
una pancarta,
un algo diciendo
me ha gustado Tarragona
por esto,
por esto y por esto
y lo cuelgas en algún sitio.
De alguna manera
intenta hacernos llegar tu opinión.
¿Qué te parece, Javier?
Bueno,
a ver cómo lo hago
porque claro,
lo fácil es por internet
pero sí que te digo
que me parece
que no sé hacerlo.
O sea,
no sé entrar
para intervenir.
Y mejor,
porque si no tengo que intervenir
y de todas formas
ya me he visto yo
opinando en internet
y no era yo
y sin embargo
me firmaban con mi nombre.
Pero eso está feo, ¿eh?
Pues sí,
no me ha gustado.
Eso está feo, la verdad.
No me ha gustado.
¿A ti lo que te gusta
es cantar?
Por encima,
como forma de comunicarte
con el resto del mundo, ¿no?
Sí,
me parece
de una manera estupenda.
Muy divertida para mí
y me gusta eso,
viajar.
Luego me gusta mucho
volver a casa otra vez.
O sea,
todo eso está bueno.
Y afortunadamente
pues tengo
bastante
conciertos
que efectivamente
el panorama
eso dicen.
Pues será así.
Si lo dicen
es que no soy muy consciente,
¿sabes?
Porque yo veo
que hay muchas actuaciones.
Veo los carteles
por la calle
y todo eso
y va pues parece que
pero a lo mejor
tiene relación.
Hay menos conciertos.
¿Me estás diciendo
que te preguntas
a ti mismo
por qué me contratan tanto?
Pues sí.
No puedo
averiguar
la razón
pero yo sé
que en el 92
en otoño
del 92
todos los periódicos
dijeron que había
una crisis económica
y entonces mi teléfono
empezó a sonar
sin parar.
Y ahora
pues será que
soy bueno
para las crisis.
Pues fíjate
encontrar ahí el...
Bueno,
pero desde
cuando no hay crisis
también has estado
y has seguido actuando
y por mucho que tú digas
tienes tu público.
Es verdad.
Javier...
Yo te digo
que no soy grave,
no soy el motivo.
Bueno,
pues nosotros
sí que lo sabemos
y por eso te iremos
a ver el jueves
a la vaquería.
Aparte,
actúas en el marco
de lo que es
un otoño literario
todo de actividades
que tienen que ver
con los libros
y eso.
Está muy bien.
Javier Crens,
muchísimas gracias
por atender nuestra llamada.
A vosotros.
Muy buenos días.
Hasta luego.
Amor mirió
y un último flechazo
que para mí
guardaba en su carcaja
de suerte
que fui aquel
en cuyo abrazo
desfallecida
y un último flechazo.
Más de la noche
que me llegue a la noche
a un sueño
con sus párpados dormidos
contra mi cuello
aún siento su perfil
aún en mi alma
aún en mi alma
aún en mis sentidos
gimen sus ecos
grita el mes de abril
y atormentaba
los celos
al rey
y a una tormenta
pese a su ley
a una tormenta
los celos
al rey
y a una tormenta
se rean
y
suscríbete