logo

Arxiu/ARXIU 2009/JA TARDES 2009/


Transcribed podcasts: 447
Time transcribed: 5d 1h 48m 5s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Fins demà!
Segur que l'heu reconegut, és el tema, el primer senzill, del nou treball discogràfic de Sidoní, El Incendio.
Venen a presentar-lo en directe aquest cap de setmana a Tarragona.
Serà dissabte concretament i apunteu el lloc perquè hi ha canvi d'última hora a la sala zero.
Sí, doni, tenen una estoneta per parlar amb nosaltres i tenim la Jesús Senra a l'altre costat del fil telefònic.
Jesús, bona tarda.
Hola, bona tarda.
Ara sou a Lleida, avui teniu actuació a Lleida, m'han dit, no?
Sí, sí, sí, ara mismo acabamos de... recién llegaditos estamos y vamos a ver si nos giramos un poco la barriguita, porque nosotros no tenemos barriguita, tenemos barriguita.
Pecañita. Sí, és veritat. Prims ho esteu, això sí.
Sí, sí, sí, sí que estamos llegaditos. Y mira que comemos, pero no hay manera.
Això és per la vida que porteu de volo en volo, de ciutat en ciutat. Heu girat molt ja amb el incendio o què?
Bueno, de la gira del incendio prácticamente comenzamos hace cosa de dos semanas. Empezamos por Levante, en Alicante, y estuvimos la semana pasada en Valencia, y pues eso ya hemos arrancado ya a tope.
que ya esta gira prácticamente nos va a llevar hasta noviembre del año que viene, o noviembre-diciembre del año que viene.
Sembla, nosaltres aquí a Catalunya no teníem cap dubte de qui era Sidoní, ho teníem molt clar i ja ens agradava, però sembla que el incendio ha sigut un boom definitiu ja a nivell nacional, no?
Les crítiques totes han sigut positives.
Sí, sí, sí, la verdad es que desde que salió el disco, bueno, primero en un single y luego el disco, pues bueno, han pasado cosas que nunca nos habían pasado y nos han sorprendido mucho,
como, por ejemplo, entrar en el número 4 de Lo más venido de España, o número 1 de Ventas del FNAC, y todas las críticas que el disco se está recibiendo, ¿no?
Todas muy buenas y la verdad es que estamos muy contentos. De hecho, de los seis conciertos que llevamos de gira, hasta el momento todos con entradas agotadas, o sea, te digo, cosas nuevas que nosotros no conocíamos.
I què deu haver passat? Com és que ha sigut aquest canvi? Heu fet un canvi en l'estratègia, canvi de discográfica, no ho sé. Què pot haver influït?
Bueno, yo creo que, por encima de todo, yo creo que, o quiero creer que son las canciones, ¿no?
Quiero decir que el incendio es un buen disco, yo creo que el incendio es un disco muy, primero un buen disco en lo que a musicalmente se refiere,
y luego es un disco también muy sincero, muy real, y yo creo que eso, quizás esa manera que, como lo hemos cantado y lo hemos grabado,
yo creo que lo hemos transmitido mejor, ha llegado más a la gente, yo creo que ese es el motivo, vaya.
Sí que es veritat per la preescolta que he fet, que no l'he escoltat a fons tot,
però per la preescolta que he fet heu donat una miqueta de canvi, no són el Cidó ni potser d'altres edicions.
Hem abandonat la psicodèlia i ens hem tirat a la guitarra? Com ha anat això?
Sí, bueno, és que és una cosa que a nosotros es como algo que siempre es un objetivo que siempre tenemos, ¿no?
Crecer a cada disco, o sea, no repetir lo que ya hemos hecho previamente, ¿no?
Sino siempre tirar adelante, evolucionar e investigar con nuevos sonidos, y para el incendio, a raíz de la gira de Costa Azul,
los cinco músicos que estábamos sobre el escenario, pues digamos que empastamos mucho, ¿no?
Y conseguíamos una energía muy bonita en directo, y queríamos transmitir esa misma energía, si era posible, al estudio, ¿no?
Entonces, digamos que a la hora de componer las canciones, los tres en el local, nos dejamos de estructuras raras y de experimentaciones,
y lo que hicimos fue acotar más la canción, ¿no?
Sino ir a hacer estructuras muy sencillas de estrofas y estribillos, que canciones que no fosen muy largas,
y sobre todo muy importante grabarlas en directo, todos juntos a la vez, quedarnos con la mejor toma que habíamos grabado,
y a partir de ahí, can Marc y yo cantarlas encima.
Y es por eso que sonaba el disco tan fresco y tan sencillo.
De fet, ara que dius això d'estructures molt concretes, cançons curtes, tornades, doncs, enganxoses,
llegeixo a la vostra pàgina web, en el full promocional, diu
No lo llames Sidoni, no lo llames Pop, llámalo Sidoni.
Us poseu l'etiqueta Pop perfectament, ¿no?
Sí, bueno, estas cosas de las etiquetas son más cosas de las compañías geográficas que nuestras.
Nosotros siempre hemos subido de etiquetas pop o rock o indie o mainstream o no nos gustan esas etiquetas.
Nosotros somos un grupo de música y lo que hacemos es música y ahí la ponemos, ¿sabes?
Porque la gente la escucha y la disfruta y cuanta más gente, pues mucho mejor, ¿no?
Pero vamos, si hay un estilo que nos define, definitivamente es el pop.
Diuen també que el Incendió es un disc d'amor, d'amor amb moltíssims matisos.
Seria el fil conductor de tot el disc, és el que pertenien?
Sí, bueno, és que, digamos que, siempre, bueno, Sidoni siempre la ha cantado a l'amor, ¿no?
Yo creo que es de Dragonfly, lo que pasa que siempre o lo hemos disfrazado con textos muy surrealistas
o, como en Costa Azul, lo disfrazábamos con personajes, ¿no?
En cambio, por eso decimos que el disco de l'amor es el Incendió porque son vivencias realmente que nos han pasado a nosotros, ¿no?
Y las hemos cantado, pues eso, con el corazón abierto y de una manera muy sincera, ¿no?
Digamos que hemos hecho como el Incendió ha sido como un exorcismo para nosotros, ¿sabes?
Todas las cosas que teníamos dentro las hemos escupido y lo hemos hecho de una manera muy sincera
y no hemos tenido ninguna vergüenza en decir cinco veces te quiero, como hacemos en mi garganta, ¿no?
No, no, no, es lo que sentíamos y lo que queríamos cantar, pues vamos a hacerlo, sin complejos.
Escolta, no sé si heu sentit a parlar d'això, si us han arribat a veus, si ja ho preteníeu o preveieu.
Si donís, ho relacionàvem, doncs, amb la música que volíeu fer i que, bé, en fi, no arribava a circuits comercials.
El fet que ara arribeu a circuits comercials, que esteu a, doncs, això, les llistes dels més escoltats, dels més venuts,
us ha provocat algun problema? És on volíeu estar?
És una mica, mira, ara si donís passen a ser comercials.
O ens deixem tots plegats de tanta etiqueta i anem a escoltar música i punt.
Sí, sí que no se ha dado problemas, porque siempre hay gente talibanes, ¿no?
Que piensa que el grupo es suyo y, ¿sabes?
Y esas cosas que pasan que son inexplicables, pero, bueno, pasan y ya está.
Pero nosotros siempre hemos defendido, o sea, aparte de huir de esas etiquetas que la gente nos quiere colocar,
nosotros siempre hemos huido de eso, ya te digo, y siempre nuestro objetivo es hacer música
y difundirla a cuenta de más gente mejor, ¿sabes?
No hacemos diferencias de públicos, índies o mainstream, nada.
Para nosotros es público y gente que disfruta tu música y ya está, ¿sabes?
Entonces no nos hemos escondido y seguimos sin escondernos, ¿sabes?
Seguimos siendo la misma banda, quiero decir, no...
De hecho, debería ser una alegría que un grupo como Sidoní o como Betusta Morla
o como, no sé, Lopold Lesbian, entrásemos en las listas de éxitos, ¿sabes?
Darle un poco de calidad a esas mismas listas, ¿no?
Bé, és que és això el que t'anava a dir, eh?
Sou un exponent de que es pot fer pop de qualitat,
perquè la paraula pop a vegades, tal com està la música aquí,
té una etiqueta pejorativa.
i vosaltres, bueno, és el que dius, ¿no?
Potser ja està bé que hi sigueu vosaltres com altres grups també per pujar al nivell.
Claro, claro, y eso se trata, es que, ya te digo, es que no tenemos ningún problema.
O sea, si tenemos que ser uno de los 40 principales, pues no pasa nada, ¿sabes?
Lo que quiero decir, no cuál es el problema.
Somos el mismo grupo, la música es nuestra y está colada en esa radio, ¿sabes?
Y la gente no debería de dar margen ni nada de eso, ¿sabes?
No pasa nada, es la misma banda.
Nosotros no tenemos ningún problema y nunca nos hemos escondido
y seguimos sin hacerlo, ¿sabes?
No pasa nada.
Escolta, ¿qué tal sou en directe?
¿Com serà el concert de dissabte aquí a Tarragona?
Bueno, pues, el concerto, bastante, bastante, más que nunca,
yo creo que es un concerto muy eléctrico, muy rock, ¿sabes?
Es como los cinco ahí a tope y muy engrasadísimos, además,
tocando prácticamente todo el disco de El Incendio.
Es la primera vez que lo hacemos siempre cuando sacábamos un disco,
a veces era costaba interpretar las canciones en directo, ¿no?
Porque tenía mucha instrumentación que no podía llevar en directo,
pero en el caso de El Incendio, como está grabado de esa manera,
prácticamente lo podemos tocar todo, íntegro.
Y es eso, vamos a dar muchísima prioridad a las canciones de El Incendio
y, como siempre, pues, espectáculo visual, que eso se verá.
Jesús, tenim moltíssimes ganes, eh, de que vingueu a Tarragona,
de veure el concert de dissabte, que aquí us tenim bastant de cariño.
Que lo sepas.
No, no, y nosotros también a Tarragona, siempre lo decimos,
y, de hecho, los primeros viajes que salíamos de Barcelona
eran para ir a Tarragona, al CAU, a tocar,
y para nosotros era como irnos a Inglaterra a tocar, ¿sabes?
Era como, hostia, y siempre vamos a Tarragona,
porque para nosotros, ya te digo, es una ciudad fetiche
y nos encanta, aparte de preciosa.
El CAU es nuestro pequeño Londres particular.
Sí, no, no, joder, menúas.
Nosotros hemos dormido hasta en el CAU, fíjate lo que te digo,
o sea, y de verdad.
Sí, sí.
Después de una noche dura y larga,
nos hemos quedado dormido en el CAU.
Mare de Déu.
Amb quina cançó vols acabar, Jesús?
Quina t'agrada, encara que, no ho sé,
la que vingui d'agost del disco?
Hombre, yo, para mí, mi favorita del disco,
y la que cuando toquemos en directo me vuelvo completamente loco,
y siempre se lo digo a Marc,
que es una de las canciones más bellas que has escrito nunca,
para mí es El Adiós.
Yo, El Adiós es una canción perfecta,
redonda y preciosa, una de las mejores canciones de Marc.
Doncs vinga, l'escoltem.
Si la voleu sentir en directa,
aquesta i les cançons de l'incendio,
si doni en directe dissabte a la Sala Zero,
participant en el Festival Insomni.
Jesús Senra, moltíssimes gràcies
i que vagi molt bé el bolo.
Muchas gracias a vosotros y nos vemos en el bolo.
Como un par de necios disfrutamos del incendio
sin saber que acaban cenitas
Reímos y lloramos en desvanes olvidados
Era el vals de un día en la vida
Cuando tú te ibas estaba perdido mi vida
Cuando tú te despedías
Adiós, muy buenas noches
Te digo adiós, adiós
Adiós, muy buenas noches
Te digo adiós, adiós
Adiós, adiós
La chispa y el viento se llevaron nuestros besos
Pobre luna se fue con las hadas
Bailé la cuerda floja con las rosas en la boca
Y tu amor en mi garganta
Romeo y Julieta caminaban a la vera
De aquel mar de olas negras
Adiós, muy buenas noches
Te digo adiós, adiós
Adiós, muy buenas noches
Te digo adiós
Las palos que se buscaban
Con ojos ciegos de madrugada
Adiós, tu cumpleaños en marzo
Con una vela y vino barato
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós
Adiós