Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Bona nit, Violeta.
Acomplim el passat,
afigurant vivències noves.
Sigues curiós amb la vida
i aprenes a ser inacabat
i de l'estrany
condueix-ne la llegenda.
Una llegenda carregada de somni.
Aquesta cara comença aquí a Tarragona Ràdio.
Des del 96.7 de la freqüència modulada
i també a través de la xarxa d'internet
a tarragonaradio.cat.
Bona nit, Violeta.
Bona nit de somnis.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.

I keep right on dreamin', dreamin', till my dreams come true.
Dreamin', I'm always dreamin'.
Dreamin', love will be mine.
Searchin', I'm always searchin'.
Hopin', someday I'll find someone, someone to love me.
Someone who needs me.
But until then, I'll keep on dreamin', keep right on dreamin'.
Dreamin', till my dreams come true.
Dreamin'', till my dreams come true.
Dreamin'', till my dreams come true.
Dreamin', ссылions.
Dreamin'', fillin'', pottery I'll find someone who needs money.
Puc pensar en tu fins que el meu cap se m'encengui.
Puc veure'm d'un glob totes les mirades i mentrestant
somrius a través de les ombres violetes de Tarragona Radio.
I de nou, t'acull la platja dels estius i plegats, passegeu vora mar.
Aquesta mediterrània que us remull els peus i us distreu amb el seu esporneig.
Agafat de les mans, però, els vostres pensaments a poc a poc es desprenen
i mentre els teus se'n volen cap al lleure perdut de la infància,
els meus trepitgen per primer cop la sorra de la teva platja.
I m'hi voldria revolcar amb una nova caiguda imprevista.
Voldria saber que és fer l'amor en tu a prop de la platja.
Voldria saber si em vol acollir el teu amor.
I want to love you
And treat you right
I want to love you
Every day and every night
We'll be together
With the roof right over our hands
We'll share the shelter
Of my single bed
We'll share the same room
Yeah
Put your profile on a break
It's this love, it's this love, it's this love, it's this love, it's this love that I'm feeling
It's this love, it's this love, it's this love, it's this love that I'm feeling
I wanna know
I wanna know, wanna know, wanna know now
I got to know, got to know, got to know now
Fins demà!
Fins demà!
Is this love, is this love, is this love, is this love as I'm feeling
Oh yes I know, yes I know, yes I know now
I am willing and able
So I throw my cards on your table
See, I wanna love you
I wanna love and treat ya
Love and treat ya right
I wanna love ya
Every day and every night
We'll be together
With the roof right over our heads
We'll share the shelter
Off my single bed
We'll share the same room
Yeah
Yeah
Just provide the bread
We'll share the shelter
La nit violeta. Sensacions d'eternitat.
I amb aquesta nit violeta, ets tu per mi, com una gavina,
com estimar la teua mar plena de peixos, com renunciar als crits que no entenc,
com interpretar el codi dels teus buflecs a l'aire per llegir el moviment fugaz del teu bec.
Criatura de l'aire, m'estremeixes amb les ales dels teus braços.
En el desert dels meus ulls, invocaré potser les espurnes de zeus
per mantenir-me despert davant el pas d'un temps que has d'haver insaciable només a mirar-te.
Ets per mi, aquesta nit, una gavina,
i et veig que voles cap a mi,
pausadament,
amb les teves ales.
Vine aquí a la nit, violeta.
Volem fer-te tantes carícies.
Acosta't una mica més.
No notes la meva mà.
Vol acariciar-te.
Ja.
No.
Gratis.
Jo ti sento
E così io so che ci sei
Tu da spazi e mesi
Da grandi distanze
Sei venuto e so che ci sei
Qui, là, dovunque sarai
Sento forte il mio cuore che va
Ancora la porta aprirai
Per entrar nel mio cuore
Il cuore mio vuoi
Per la nostra vita
Vivrà questo amore
Se saremo insieme
Io e te
Io ti ho sempre amato
Ti ho stretto davvero
E vivrà per sempre il mio amore
Qui, là, dovunque sarai
Sento forte il mio cuore che va
Il cuore mio vuoi
Il cuore mio vuoi
Il cuore mio vuoi
Il cuore mio vuoi
Il cuore mio vuoi
Fins demà!
Fins demà!
Com que no em pots sentir, vull dir-te que t'estimo.

Fins demà!
T'escric des de Granada.
Fins demà!
Fins demà!

Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Com aquell rodamont en la immensitat dels camins que potser no duen enlloc.
T'escric des de Granada, des del Passeu de los Tristes.
T'escric des del Passeu de los Tristes.
T'escric des del Passeu de los Tristes.
On van els que han perdut sort i sabates.
Descals com Boatildes de la Lambra.
M'han sequejat la casa i la bellesa.
amb un atac que no me l'esperava.
Ganivatada d'aigua de rosada.
D'un home platejat com un miracle.
De lluna regalant mil meravelles.
De lluna regalant mil meravelles.
Fins demà!
Fins demà!
T'escric des del Passeu de los Tristes.
T'escric des del Passeu de los Tristes.
I plora Boatildes de la Lambra.
I no li importa que li diguin dona.
O que és un guerrer dolç impresentable.
Tenia el cor de mel i què que passa.
I l'home que m'estimo s'ha desfet.
El seu dolç calçotet que se m'escapa.
Tot net de penes llunes i d'estrella.
I de besades planes de fortuna.
I de besades planes de fortuna.
Pregària d'una nit desesperada.
D'amora valenta, blanca i sentenciada.
Recordes del sacrifici necessari.
Escrit en el petó que sempre porto.
amb l'amora enamorat de l'aventura.
Estranya fam de llum assadegada.
de l'aventura.
Bevent camins perduts per tornar a casa.
T'escric des del passeo de los tristes.
T'escric des del passeo de los tristes.
T'escric des del passeo de los tristes.
T'escric des del passeo de los tristes.
T'escric des del passeo de los tristes.
T'escric des del passeo de los tristes.
d'aquests somnis tan nous, tu, mans i llengua,
m'envolcalles amb delícia.
Graduràs la llum, i tu seguràs a l'home,
i tu seuràs a l'ombra.
Si obres o bé ajustes els porticons,
si corres una mica a les cortines,
potser també encenent algun dels llums en un racó perdut.
Si ho fas amb cura,
podràs aconseguir formar part de la penombra
i rebre les visites.
Però si hi ha un vell rostre entre els que hi venen
i tots en són de vells, els que tu estimes,
obriràs les finestres
perquè la cambra s'ompli de música,
s'ompli de llum,
s'ompli de nit violeta,
enculpa ja el silenci.
Graduaràs la llum
i tu seràs l'ombra.
L'ombra és l'ombra.
L'ombra és l'ombra.
L'ombra és l'ombra.
L'ombra és l'ombra.
L'ombra és l'ombra.
L'ombra, senyorünüz-compa.
L'ombra és l'ombraus
no, steak,
s'ompli de llum
no l'ombra.
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!

Fins demà!
Fins demà!

Fins demà!
Fins demà!
Fins demà!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
com si això fos un mirall!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!