This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
Fins demà!
Aquest divendres al Palau de Congressos de Tarragona serà l'escenari del concert de Miquel Poveda a Tarragona.
Serà el vespre a les 10, un gran concert que arriba aquesta setmana a la ciutat de Tarragona.
I amb ell conversem avui, al matí de Tarragona Ràdio.
Miquel Poveda, bon dia.
Hola, bon dia, què tal?
La primera vegada que véns a Tarragona o ja hi havies actuat?
Em sembla que hi havia actuat fa molt temps.
I em sembla que és com si fos mi primera vegada aquí a Tarragona.
Per què?
Porque voy con concepció, porque creo que fui hace muchos años y es como volver por primera vez, ¿no?
Cuando pasas tanto tiempo sin ir.
Y tengo muchísima cama.
On creus, tu Miguel, que agrada més la teva música?
Pues, no sé, te pueden dar sorpresas los lugares.
Pero mi música, o sea, el flamenco está en todo el mundo, eso está más que demostrado, ¿no?
Pero hay lugares donde crees que no van a ir a verte o no te van a escuchar y de repente se llena.
Y hay lugares donde crees que la gente va a estar volcada y no aparece, ¿no?
Eso hoy día, con crisis y con todo ese tipo de cuestiones, difícil calibrar eso, ¿no?
Què podrem veure aquest divendres del teu concert a Tarragona?
Perquè a més estaràs acompanyat amb Joan Albert Amargós, molt ben acompanyat.
Sí, sí, bueno, es una parte, hago mi recital de cante flamenco, por supuesto, y Amargós está como invitado para recordar alguna de esas coplas que hice en ese pajo, en Coplas del Querer,
y también algunos poemas de Verraguer, del Sal, del Ferroter, en fin, una parte también, un bloque dedicado también a ese disco que hice hace ya unos años, que se llama El Blas,
y será pues un poco un recopilatorio de muchas cosas que he tenido la oportunidad de grabar hasta el día de hoy, ¿no?
Es un concepto muy completo.
Home, com les de Uquerera, a més a més, tot un èxit, disc d'or, més de 30.000 còpies venudes, tenim això per començar ja treballant en algun altre projecte?
O estàs ja treballant en preparar algun nou disc, Miguel?
Sí, sí, sí, ya estoy a punto de empezar a grabar lo que sería mi próximo trabajo, que es mi amigo.
Y estoy muy ilusionado porque hace tiempo que no grabo un disco así, volviendo un poco a mis raíces,
y con artistas como Lucía o como Moralito Chico o Manolo Sanlúcar van a estar conmigo y estoy muy, muy, muy ilusionado, con muchas ganas.
Què podrem veure, donc, en aquest nou treball?
Pues un trabajo de flamenco tradicional, clásico, con mis aportaciones, si es que las hay, pero las voy a intentar poner.
Y algunas piezas nuevas, algunas creaciones nuevas también, de Isidro Muñoz, Sanlúcar.
Y, por supuesto, pues, lo quiero hacer de una forma mucho más, lo quiero grabar un poco más en directo, ¿no?
No hacer un disco tan elaborado como a lo mejor otras veces.
Y para que se sienta un disco que esté vivo, ¿no?
De alguna forma que no sea frío, ¿no?
El hecho de hacerlo, elaborarlo en un estudio, ¿no?
De alguna forma hacerlo en un aspecto.
Tu, ¿quins diries que són els teus grans referents musicals, Miquel?
Uy, tengo muchísimos.
Muchos referentes musicales en el flamenco, en otras músicas.
Y de todos aprendo muchísimo.
En el flamenco darían millones de nombres.
Desde Tomás Pavón, que me encanta, Las Niñas dos Peixes, Camarón, Manolo Calacol,
Ezequiel Morente, por supuesto, y un largo, etcétera, ¿no?
Para no aburrir.
Y luego, pues, tengo otros referentes en la música también.
Otra gente que me encanta.
Xabella Vargas, que va a ser muy fan de Xabella, ¿no?
De esa forma de decirlo, de cantar el amor y decirlo.
A més de la teva afició al llarg de la vida, n'has fet una professió.
¿Com van ser els teus inicis, Miquel?
Bueno, empezaron en Badalona, donde yo residía.
Y, bueno, un poco, en principio, en todas las pequeñas andaluzas que había por allí, en Cataluña,
y luego, pues, en Torona y luego en toda Cataluña, fui presentándome a unos concursos
y hasta que llegué al Festival del Canto de las Minas de la Unión.
Y ahí, un poco, pues, ya empezó mi carrera más profesional, ¿no?
Ir a participar, pues, ya en cine, en diferentes artistas, con diferentes músicos de otros estilos.
En Barcelona, en el taller de músicos, tuve la oportunidad de convivir con muchos músicos, también,
de diferentes estilos y, bueno, y poco a poco ir creciendo en esto, ¿no?
A través, ya también, de los conciertos y los viajes y demás.
¿Quién creus que ha estat el gran èxit de la teva carrera?
Bueno, no sé si tiene éxito mi carrera, pero yo creo que la costa,
es la importancia, el amor, sobre todo, profundo a lo artístico, a lo que me gusta.
Y, bueno, creo que un poco eso, ¿no?, y el trabajo, que soy un incansable, ¿no?, en el trabajo.
Tenim prejudices, creus, Miguel, a Catabunya sobre la música flamenca,
o tu creus que, com a català i més, havent d'escolta a Catabunya, creus que has ajudat a trencar una mica aquests tòpics.
¿Qué creus?
Yo creo que cada vez hay muchísimos beneficios.
Yo sé de festivales y de artistas flamencos que van a actuar a diferentes puntos de Cataluña
y a un público, y a una cantera catalana, artistas como Martañizares, como Maite Martín, Gines Ortega,
Duquende, El Chicuelo, Joan Alberto Amargós, también, que es un artista que ha participado en diferentes historias flamencas,
con Paco de Ocía, con Camarón. Yo creo que cada vez hay menos perjuicios.
La gente disfruta de la música independientemente de donde venga y como sea.
La música te emociona. Y ahí no hay nacionalidades ni otro tipo de cuestiones, ¿no? Es música.
Enguany a mes has rebotado el Premi Nacional de Música.
Me imagino que todo un orgullo. No sé si tú esperabas.
Uf, no, no. Para nada. Todo una gran sorpresa, una gran responsabilidad, sobre todo en Cataluña.
Y espero, como digo siempre, estar a la altura de un premio así, ¿no?
Yo el compromiso, yo lo había adquirido con la música ya hace años,
y el luchar por lo que me gusta, por lo artístico, por lo puramente artístico, por la música, en definitiva.
Espero ahora seguir creciendo y que con los años siga estando a la altura de un premio así,
por dar a todas esas personas que han decidido otorgármelo, ¿no?
Aquest divendres et veurem a Tarragona.
M'imagino que durante todo el estiu gira.
No sé quins són els propers concerts que ja tens preparats.
Sí, ahí vamos a estar dando vueltas con este repertorio, con este concierto,
así como el año pasado estuvimos con Coplas de Querer y algunos recitales de flamenco.
Este año he unido esas dos partes y, bueno, ahí en la página web, en miguelpueda.com pueden seguir todas las fechas,
porque yo ahora mismo en memoria no las recuerdo, ¿no?
No sé si pares mou per Catalunya, Miguel, o per Badalona...
Sí, claro, allí tinc a la meva família, els meus amics de la infància,
i la meva germana també viva allà i, bueno, estan mis raíces, ¿no?
Estan mis vivències, todas las calles de Badalona estan imprennadas de vivències mías, de recuerdos.
Estem encara una mica amb ressac electoral.
No sé si estàs molt assabentat del panorama polític que s'ha obert a Badalona.
No sé com ho veus.
Perdón, perdón?
Del panorama polític que s'ha obert ara a Badalona,
està de plena actualitat ara amb les eleccions municipals, no sé com ho veus.
Con miedo.
Sí? Per què?
Una mica de por.
No sé, porque, hombre, realmente hay una situación que es muy preocupante
y por eso la gente ha salido a la calle y, bueno, los resultados...
pues son los que son. Yo no soy muy público, digamos, pero de cualquier forma la situación para mí sigue siendo preocupante, ¿no?
Miguel Pobeda, moltíssimes gràcies.
Que vagi molt bé el concert a Tarragona, perdona, aquest divendres a les 10 del vespre ho podreu veure, com dèiem, al Palau de Congressos de Tarragona.
Molta sort i gràcies per atendre els micròfons de Tarragona Ràdio.
Gràcies a tu, Ixet.
Que vagi molt bé.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.
Adéu.