logo

Arxiu/ARXIU 2011/ENTREVISTES 2011/


Transcribed podcasts: 1226
Time transcribed: 17d 9h 27m 58s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Doncs bé, bon dia. Ens trobem al costat de Jorge D'Alessandro, segurament la cara més mediàtica i més buscada actualment al gimnàstic de Tarragona.
Ahir es presentava com a nova entrada al Nàstic i Tarragona Radio i Xalte avui parlant amb el tècnic Grana.
Jorge, buenos días.
Muy buenos días, bienvenidos.
Antes que nada, eso, bienvenido.
Y me gustaría que nos contaras un poco tus primeras sensaciones desde que llegaste a Tarragona,
desde que se te dijo que eras entrenador del Nàstic y tu primer contacto con la plantilla Grana.
Bueno, en cuanto a todo este proceso ha sido casi fulminante, ¿no?
Visto y no visto.
Y también en cuanto a la decisión, surgió así de una forma casi, casi, entre el domingo por la noche, prácticamente,
primeras horas del lunes.
A partir del lunes ya prácticamente cerrado el caso, ya tuve que viajar, he llegado y, bueno,
como dice aquel, hoy martes tomando las riendas del equipo, ¿no?
Así que todo fue muy rápido, a ver si realmente me puedo aposentar para ya ir tomando un poco de tierra, como bien dice.
Sorprendió casi a todos que nos enteráramos que Jorge tenía esta oferta viendo la tele,
viendo el programa de Punto Pelota y viendo que tenías una oferta en directo.
Todo el mundo empezó a especular que sea el Nàstic, el Nàstic.
Nos sorprendió un poco a todos.
Sí, sí, ha surgido de una forma así muy rápida y evidentemente, claro, era la presión porque el Nàstic estaba tomando unas decisiones
y evidentemente tendría un catálogo de ofertas y evidentemente, obviamente, estaban un poco forzando la decisión, más que nada, ¿no?
Y bueno, ahí se tomó la decisión, se dio una prórroga hasta el lunes por la mañana.
Yo sé que es difícil y que supongo que esto es solo para el astronauta que ahora mismo pone pie en la Tierra
porque casi todo el mundo conoce a Jorge de Alessandro, pero si tú te dijeran quién es Jorge de Alessandro, ¿qué dirías?
Un apasionado de este juego, un hombre que vive las 24 horas, me gusta este juego, evidentemente, sobre todo las tripas del fútbol,
yo creo que es, en fin, no tengo otras palabras para definirme simplemente, ¿no?
Y aparte, con un apetito insaciable porque siempre estoy, pese a mi edad, siempre estoy tratando de estar en vanguardia, ¿no?
Nada me detiene, diríamos.
Ayer en el programa hablábamos con David Cuellar, que creo que lo conoces bien, hablábamos con Juan Vizcaíno,
que creo que a mí le conoces bien, y hablamos con Javi Hernández, un periodista de la Gaceta de Salamanca,
que creo también algo le conoces, todo el mundo nos contaba maravillas, nos decía, Jorge os va a salvar, Jorge os va a sacar de allí,
y Jorge, sobre todo, lo que cambia es la dinámica, pone una dinámica muy distinta en los entrenos, y esto el equipo lo agradece.
Bueno, siempre trato de ser absolutamente, trato de ser fundamentalmente justo, que es difícil,
porque a la hora de impartir decisiones, pero fundamentalmente lo que trato es de darle un...
que el jugador sepa cuáles son sus posibilidades, es decir, cuáles son sus límites.
Nunca le voy a pedir algo que no se puedan hacer, pero claro, ellos me tienen que convencer que su límite,
yo exijo mucho, y que su límite le pueden dar.
O sea, no me gustan los escaqueos y que los jugadores se escondan, eso no me gusta.
Y sobre todo que el jugador se acomode, eso es un poco la...
Porque ellos me van a tener a mí a tope, yo me voy a brindar a tope, así que espero la misma respuesta,
y cuando se produce esa comunicación, yo creo que al final es un ingrediente bueno eso.
Por lo que hemos visto en el entreno, pocos se van a poder acomodar, vaya actividad hoy.
Bueno, es mi estilo de trabajo, es decir, es mi metodología de entrenamiento,
es muy típico esa mezcla argentina-europea.
Estamos un poco en la línea, respetando la distancia, porque Bielsa es un gran maestro,
pero estamos en esa línea, de un trabajo entre el espacio reducido y el espacio intermedio
desde que trabajamos permanentemente ese tipo de estilo de entrenamiento.
Hablabas en la presentación a la rueda de prensa que le vas a dar el peso al equipo a los pesos pesados.
¿No te tomblaba la voz por decir, Morán va a tener que llevar el peso de este equipo,
Longas va a tener que llevar el peso de este equipo,
o Tuni va a llevar el peso de este equipo?
Sí, no, no, yo quiero responsabilizarlos también a ellos porque son la clave,
son los mejores jugadores que tengo.
Entonces, evidentemente, y se lo sabe todo el mundo,
es decir, aquí no vamos a andar compañeros calientes.
Entonces, yo lo que quiero es que ellos me asuman ese rol,
que sepan que realmente tenemos que transmitir esa responsabilidad
y, sobre todo, que vamos a jugar en torno a los mejores futbolistas.
Yo le voy a exigir a todos lo máximo, pero fundamentado en una coherencia,
no le voy a pedir aquel refrán que no le voy a pedir pelas al olmo, fundamentalmente.
Te he visto hablar mucho con Powell, ¿te entiende?
Sí, sí, me entiende porque hay un código universal.
Yo lo estoy... y si no, a pesado no me va a ganar nadie,
¿que me va a entender? Seguro, ¿eh?
Porque lo voy a repetir tanto, tantas veces que al final me va a entender.
La situación está complicada, Jorge, no vamos a ganar a nadie,
cuatro puntos en once jornadas, ¿cómo se saca esto adelante?
Ganando.
Metiendo un gol más que al contrario tampoco me vale.
Bueno, bueno, hay que trabajar, hay que trabajar.
Yo creo que la igualdad es máxima y si se trabaja con riesgo, con ilusión, con ganas,
yo creo que vamos a reaccionar, lo vamos a intentar.
¿Cómo definirías esta segunda división en la que nos vamos a encontrar a partir de ahora?
Bueno, es una división muy igualada, muy difícil, hay una enorme presión
y creo que también enormes sorpresas.
No hay ningún equipo que realmente, exceptuando ahora lo del Hércules de Alicante,
que ha marcado una diferencia, el resto está muy, muy igualado
y que no se adapta en esta categoría y esto lo hace muy difícil.
Y yo creo que si hacemos las cosas bien vamos a salir de esta situación.
Jorge, a nivel personal, a nivel de Jorge de Alessandro,
la afición de Cataluña seguramente aún le recuerda por esa etapa en el Figueras.
¿Qué queda de ese Jorge de Alessandro?
Queda todo, porque es ahí donde me forjé, fue mi primer equipo y fue el que me marcó.
Y entonces ahí es donde todo ese bagaje de ilusiones, de teorías,
las llevé a cabo y las vi reflejadas en el campo de juego.
Y después poco a poco han ido evolucionando con el tiempo.
Para mí fue mi piedra de toque y mi bautismo.
Y a Figueras enormemente agradecidos y fundamentalmente a Cataluña.
Te vas a estrenar con un derbi catalán precisamente contra el Sabadell este domingo.
Equipo revelación, lo que comentamos ahora también en la sala de prensa.
Un equipo que nos va a poner difícil y que le gusta mucho el fútbol.
No sé si la propuesta futbolística de Alessandro se va a parecer un poco
a la propuesta futbolística que está haciendo el Sabadell.
Sí, bueno, es diferente.
Ellos tienen un concepto de excesivamente posesión de balón,
posesiones excesivamente largas, pero muy bien distribuidas sus esfuerzos.
Yo respeto, pero evidentemente me gusta jugar bien,
pero también me gusta llegar bastante a portería.
Entonces vamos a buscar un plano intermedio.
Pero bueno, me gusta el Sabadell, me gusta mucho.
Para ir terminando, no sé qué mensaje le envía Jorge de Alessandro
a la afición del Nastic.
De fe, de confianza, de que crean en nosotros
y vamos a ver si podemos revertir esta situación.
Milagros no hay.
Y solamente vamos a ver si trabajando hay esa reacción que esperamos.
Había casi un centenar de personas viendo el entreno.
Sorprendente que en Tarragona, porque hace años que no se vio una cosa igual.
No sé si es el factor de Alessandro que es,
pero ha habido un cambio total la afición de momento.
Bueno, de momento sí, pero vamos a creer que es la fecha,
que es el primero de noviembre, ¿no?
Entonces vamos a atribuirlo un poco al calendario,
que va a parecer un poco más, menos importante el tema.
Y acabo con dos preguntas muy rápidas.
La primera, cuando salíamos fuera de micro, decía,
¿te gusta el campo?
Estamos en el campo, estamos en el césped del Novestadi.
¿Te gusta el campo?
Sí, me gusta el campo.
Es un juguete, es un campo muy acogedor,
un campo que abriga al jugador.
Y creo que esto hay que aprovecharlo, este campo.
Porque es un campo que imprime tensión, ¿eh?
Es un equipo que imprime a ritmo.
Este campo es difícil, ¿eh?
Vamos a ver si realmente lo hacemos un bastión importante.
Y un cotilleo.
Hemos encontrado un sustituto a Santa Teresa para en Tarragona,
si nos salvamos a hacer la peregrinación, ¿ya o no?
Bueno, pero por avión hay que hacerla.
Hay que contratar a el Europa que nos haga el viaje.
Porque realmente a pie ya es demasiado, a pie es demasiado.
Aquí tenemos Santa Tecla, no sé si te sirve.
Bueno, si va por Santos, nos vale, nos vale.
Jorge, muchísimas gracias y muchísima suerte en este proyecto
con el Nafti, que será la suerte de todos,
de Tarragona Radio, de toda la gente que nos está escuchando,
de toda la ciudad, si acabamos salvando la categoría.
Jorge, gracias y buena suerte.
Muy amable, gracias.