logo

Fans de Tarragona

Fans de Tarragona és el nou programa musical de Tarragona Ràdio. Està dirigit per la Sílvia García i aquí hi tindran veu tots els grups musicals de la demarcació, a més de les formacions que arribin a Tarragona durant l’any. En definitiva, un repàs global a l’agenda musical tarragonina: perquè ningú no digui que Tarragona no es mou! Fans de Tarragona és el nou programa musical de Tarragona Ràdio. Està dirigit per la Sílvia García i aquí hi tindran veu tots els grups musicals de la demarcació, a més de les formacions que arribin a Tarragona durant l’any. En definitiva, un repàs global a l’agenda musical tarragonina: perquè ningú no digui que Tarragona no es mou!

Transcribed podcasts: 66
Time transcribed: 21h 40m 17s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Deci he llegado a tierra, soy un animal. Tan solo en una cosa soy capaz de pelosar. Cruzamos las miradas en el boulevard. ¡Hey, chico guapo! Algo yo te puedo enseñar.
Por el precio adecuado vas a alucinar. Alucinar. Yo olvido. Prefiero que en el radio son rosados. Yo olvido. No me antojo de pelo.
No sé si vull saber el que està ensenyant, si és pernil dolç o és pernil sedat. No sé, no, estic veient alguna cosa per aquí que no sé què és.
Bé, aquí ja tenim tres dels quatre components d'aquesta banda que es diuen Snaked, que han trencat tot, que han tornat una altra vegada. Després una parada que ens ho han explicat algunes vegades, però ja sabeu que sempre els tornem a preguntar i que a més a més ens encanta que visitin els estudis de Tarragona Ràdio i alhora ens fa una por
És increïble. A veure, a veure, espera, espera. Anem poc a poc. Bompi, bona tarda. Bona tarda. Hola, ¿qué tal? Bompi. També tenim a Tommy Navoc. Tommy. Hola, ¿cómo estás? Gus Farinelli. Bona tarda, en Catalonia. I Lucio Portuano.
Luchó. Está luchando por su ano. Falla. Nos falla mucho, eh. Mira concretamente con lo que tú dices. The falla is because he is in València. ¿Ves? ¿Todavía está allí? Todavía, porque no ha encontrado salida. Se piensa que es uno escape room y dices, guilipolles. Llama airplane, llama avión privada. Claro. Hombre, y si no...
Estaba en el país valenciano con la dama de Elche. Claro, debe estar por allí. La dama de Elche Guevara. Elche Guevara. Ay, que no te oigo bien, Bompi. Buenas tardes. Hola, ¿qué tal? ¿Qué estás haciendo? ¿Te has traído las barbaridades en casa? A nosotros no nos gustaría nunca. With the naked hands, con las manos desnudes. Never.
Y te hemos hecho uno collar. Un trofeo para tú. Porque sabemos que tú, breve, tienes otro premio. Un collar de macarrones. Gracias. Cada vez que hay entrevista de Snaked, hay premio para así. ¿Y luego llegas a casa y lo puedes servir? Sí.
Tres macarones. Y con tomate, eso ahí… Mucho ricos. Mucho ricos. Lo malo es que cuando dices la palabra tomate y ves las imágenes que acompaña en el vídeo… Sí, pero… Si yo te quiero… Otro tomate, tomate fruta. Uno dacho internacional… Pero tomate… No sé, listen to me. Uno dacho internacional. Macarones en italiano is penne. Penne. Penne. Es verdad. Uno collar de penne.
Acabo de sufrir un accidente. Te pones mucho nerviosa. ¿Y tú sabes cómo se dice el pimienta, el pepe, el pepenero? Y entonces está el plato pene al pepenero. ¿Pene del pepenero? ¿Pepenero? ¿Pero qué les pasa a los italianos en la boca? ¿Y eso qué se come en el mes de enero? ¿El pepenero? ¿No hay pepe febrero?
Penes al Pepe, Nero. Y si no te llamas Pepe, ¿qué haces? A ver, a ver, a ver, a ver. Vamos a hacer una cosa, vamos a hacer una cosa. Vamos a retomar la historia. The history, yes. ¿Se puede fumar aquí, Sergio? Eso sí. ¿Se puede fumar penes? Eso sí. Estás fumando chumpene. De macarrones, de macarrones, de pene. Sí, hace un poco que le está costando la vida. Acaba un poco.
Hace poco que les graba más que tú, que me están entrevistando. Tengo que decir, en favor, que la locura que traen los Snaked es que llenáis la radio de energía nada más que entrar por la puerta, ¿eh? Es energía, ¿eh? ¿Cómo pudimos estar tanto tiempo sin ustedes? ¿Cómo fue? Por el COVID. No puede ser, no puede ser. Sería por el COVID. Y la guerra de Saigon también hizo mucho. Claro. Nosotros estamos hablando de 67. No entendemos tampoco...
¿Cómo podéis estar sin nosotros? Claro, claro, ¿cómo es posible? Nosotros no podemos estar sin nosotros. Claro. Bueno, sin nosotros, nosotros sí. Bueno, sin nosotros toros, sí. Uno poco sí. Uno poco sí, pero como mínimo uno tiene que estar de nosotros toros. Uno poco sí, uno poco yo. Poco yo es azul. Uno poco sí, macarrones. Estoy enebrando macarrones. Mira, uno de enebro. Uno de ferrero. No, te veo muy centrado, eh, Gus. Quiere...
Está muy bien, ¿no? Le veo muy centrado a Wiss. ¡Oh, qué bonito! ¡Qué bonito! ¡Qué bonito! ¡Te va a quedar guapísima! ¡Va a quedar súper bonito! ¡El príncipe de te va a quedar! ¡Ese es el de las galletas, ¿no? ¡El príncipe de te va a quedar! ¡El príncipe de te va a quedar! ¡Oh, beautiful! A ver, a ver, vamos por la canción. Este show más...
Show me now. No, no, poquet a poquet. Esto tiene una historia. Tiene una historia que tenemos que encontrar. Venga, show me now. Esta canción está inspirada en hechos de los reales, de lo que pasó en España, en Cádiz. Nosotros... We love España. Estábamos en casa y vimos en Internet, en YouTube.
Ah, perquè... Se dice també... No puede ser. What the fuck? What the fuck? What the fuck? En inglés decimos muchas palabras. What the fuck? What the fuck? Oh, come on. What the fuck? Y corrigimos y fuimos hasta Caris para investigar y entramos, nomás digan a Cadiz, entramos en el primer cibercafé, vimos YouTube y también decían la misma historia. Sí, pero porque era el mismo vídeo también. También somos guilipollas y buscamos el mismo vídeo, pero bueno.
Bumpy, dile cómo fuimos a Cádiz. Venga, va. ¿Cómo llegaron a Cádiz? ¿Cómo fue? En Zeppelin. ¿En Zeppelin? En Zeppelin. Pero yo tengo que decir una cosa, que es que, show me now, queríamos hacer un homenaje a la España.
Y dijimos, vamos a buscar una palabra muy típica de España. Claro, de España. Muy bien. Y entonces, es el palabra. Show me now. Es shumino. Que no pare eso. Y dices, ¿a quién no le va a gustar un shumino español? Del siglo XVII. De paleocristiano. Esto, tú ves vídeo y lo entiendes porque son. Claro, claro, es lo que tienen. Los marineros ingleses van a Cádiz.
Y están las mujeres que fuman y se hablan de Chu. Enfócale para mí mayormente. Enseñando el cosa que tienen ahí. Y entonces el alcalde de Cádiz dice, hey, hey, listen to me. Mujeres que fuman y hablan de Chu. Chu, no puedes enseñar estas cosas. Hombre, sí, en la calle no, no se puede. Y entonces, the next time, ellas no enseñan esas cosas y llegan marineros ingleses y dicen, hey, come on, show me now. Enséñame a mí ahora. Sí, claro, claro.
Show me now. Y de ahí viene el palabra. Es que habéis ido más allá. Es una maravilla. Hay mucha gente nacido en el España que no sabe que el palabra show me now viene de show me now. Perdóneme, señor Tomic, pero es que en este momento salía en el videoclip.
La niña del exorcista, y claro, no era creíble lo que se estaba diciendo. Se parece un poquito a lucha portuguesa. Así un aire, un poco. Para este videoclip… ¿Cuántos actores han tenido que participar? No hemos marchado a ningún animal. El pavo estaba muerto. Sí. El pavo en el jamón. Y el mapache también. Estaba muerto. Eso fue Campofrío, no nosotros.
Pero he visto que han tenido la oportunidad de tener figurantes, azores, actrices. Y peluquería también, porque el pelo era alizón. Contratamos a unas modelos que habían trabajado con nosotros. Queen of Zaya. Queen of Zaya. Nosotros estábamos mucho contentos con ellas y quisimos volver a contar para este videoclip. Sí, con ella que la albina.
Sí, sí, míratelas, míratelas. En este momento se veía en un momento. Hay alguna que tiene un poquito carpet bottom. Un culo de carpeta. Pero claro, ha comenzado el colegio. La edad. Todo se cae. Todo tiene valor, todo tiene valor. Pero si comienza el colegio hay que llevar carpetas.
Claro. Al final del colegio la carpeta está un poquito más gorda, un poquito más hinchadita. ¡Qué maja! Esta es una de las chicas. Tiene una mirada perfecta. Una mirada perdida. Yo me estoy poniendo chanchorrón viendo vídeos. Y esto de fregar mientras llueve está muy bien también. Claro, claro, una manera de ahorrar agua. Una manera de ahorrar agua. Sí, es un tributo a Freddie Mercury. Lo que no entiendo es qué le pasa al pobre pirata. Hay un momento que me despisto.
No sé qué le pasa en las uñas. Pobrecito, una manicura mal hecha. Tiene pelitos. De rascarse, tiene los pelos clavados en las uñas. Es como el sorteo de la once, de rasca a rasca. Pero no se deja de rascar. El rasca de Nebraska. Debe ser eso. Acaban de entrar a los compañeros. Hola, compañero. Mira cómo la policía, que soy compañero.
Bueno, me encanta, tengo que decir que me encanta el homenaje que se hace directa o indirectamente a Queen, ¿eh? Sí, tú lo has visto muy bien. Qué bonito. Sí, lo dice por mis bigotes en cejas. En todo, en todo. Y este Xiaomi Now, claro, de repente pega un cambio ahí con esa guitarra que estamos escuchando. Ese voy a ser yo. Que es maravilloso, ¿eh?
Si tenéis un grupo fantástico. Sí, es maravilloso, pero enfócalo a él, por favor. Habla chup, pero enfóquenme en mí. Mayormente. No has por chirarme, Flores, pero soy el pucho amo de las cuerdas. Por eso me han dejado que acabe esto y me estoy haciendo daño. Bueno, pues volvemos al videoclip, si os parece. Comentar un poquito, porque más a más también se hace guiños a alguna película. Mira, ahora mismo la niña...
Fuimos a Caribe a grabar este videoclip un poco. Sí, sí. Y luego ya bajamos a Cádiz a grabar un poco de videoclip también. Sí, pero lo más gracioso es que esperemos en Caribe hasta que llueve. Hasta que llueve. Claro, claro. La gente que va a Caribe es muy fácil. Nosotros como somos guilipollas, pues vamos a esperar lluvias.
No, pero que es muy fácil que llueva, ¿eh, Tommy? Y lluvias de torrentes, lluvias torrenciales. No es broma, ¿eh? Allí hay unas... De repente hay un calor y un sol que corta las piedras y en cinco minutos se te lía, ¿eh? Yes. Que eso de la lluvia seguro que os pasó eso. Claro, como se nota que tú tienes premios y también has estado en Carrives. En Carrives. Un cachito, un cachito. Ah, come on.
¿Cómo somos los estrellas? ¿Me caches en el mar? ¿Cuántos meses para grabar el videoclip? Porque esto es un tiempo, claro, de un lado para otro. Mira cómo se rasca. Buscando las actualizaciones. Claro. Sí. Fue el mismo sol en aquel momento. Mucho tiempo. Mucho. Mucho tiempo. Al igual demasiado. Tres semanas y media. Sí, con Mickey Rookie. Con dos días de descanso.
Fíjate si tuvimos tiempo que hay una chica que acaba el vídeo embarazada. ¿Qué dices? Embarazada muy gorda. Tuvimos que esperar nueve meses y llamarle chica es mucho. Una chica embarazada. No sabemos cómo ni ella, pero se embaraza al final. Bueno, pues tendríamos que mirar a ver a la criatura. Así es como acaban las películas. No, esperemos que no salga la criatura parecida a la madre. Sí, las películas de Buchanero nunca parecían el embarazo, pero acaban así. Bueno, o al padre.
Depende de cómo. El marinero puede ser un poquito menos feo que a la madre. El padre es Bompí. Por eso, por eso. No hagas spoilers. Has esperado. No hagas spoilers. Bompí, que al próximo videoclip o a la próxima canción podría ser aquello. Oh, muy bien. Qué bonito. Gracias. Ahora voy a hacer el anillo. Espera.
Venga, oye, Anillo. Ay, qué miedo. Tiene que calencharle el pasta. Con un poco de pasta. Yo le iba a pedir ahora mismo que nos cantara un poquito de la canción en directo, ¿no? Luego ya era… Ya era un anillo que convenga. This is for the first time. Yo, en vez de chocar con púa, voy a chocar con un pene. Con un macarrón. Voy a chocar con un pene. Ay, qué miedo. Mira, ¿quieres chocar con pene tú también? Sí. Choquémonos los penes.
Yo también voy a cantar con Pérez. A ver. Todos. Muchas gracias. No te lo quites, no te lo quites. Él me da igual, pero you ready? Venga, va, venga. You ready? Andaman, somis. One, two, one, two, six, nine. Au!
Hacemos dos vueltas si te hace falta. Sí, por favor, que he grichado muy contento. Voy para allá, ¿eh? Voy mal salido que un marinero de ultramar. Recién llegado a tierra soy un animal. Tan solo en una cosa soy capaz de pensar. Cruzamos las miradas en el boulevard.
Hey, chico guapo. Algo yo te puedo enseñar. Por el precio adecuado vas a alucinar. Alucinar. Come on, charragona.
El cielo tiene labios sonrosados y un mantojo de pelos rizados. Deja que te coma el cielo.
Ve yo púbico en mis uñas, no me dejo de rascar. Y aunque tú tengas la culpa, a mí todo eso me da igual. Como un calipó de fresa me escuece el misionar. Cuando tenga algo de dinero te volveré a visitar.
Show me now. El cielo tiene labios sorrosado. Show me now. Y un batojo de pelos rizados. Show me now. La, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la. Show me now. Deja que te coma el cielo. Show me now. Show me now. Yo.
Yo me no. El cielo tiene labios, son rosados. Yo me no. Yo matojo de pelos rizados. Yo me no. Yo me no. Yo me no. Yo me no. Deja que te coma el cielo. Yo me no. Yo me no. Ya.
Show me nooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Fantàstic, eh? A més a més, hem de dir per tots els oients de Tarragona Ràdio que crec que és la primera vegada que es toca aquesta cançó en acústic. I con penes. I con penes. Con un pene en el ojo al final. Sí, és veritat, me he dado cuenta que hi havia un pequeño accidente. Hi havia un pequeñito accidente. Ai, que pene más grande que tengo. Tengo un pene muy grande. Estàs clar. Me he tirado un pene en el ojo.
Una bocha, un pene. Lo que sea. Y esto encima del escenario, ¿cuándo? Porque tenemos... Es que es un himno. Es un himno. Estamos en trachamiento. En trachamiento para ser conscientes. No, no, en trachamiento mental. Es que es duro. Pero esto ha sonado ya en un escenario, en varios escenarios. ¿Sí? Sí.
A los Oscars. ¿A los Oscars? Lo que nos ensuraron. ¿En febrero? En los Grammys. Entonces nos vimos. En la presentación. Tranquilos.
No, no se guardó la puerta y no se se guardó. Dice que es la condición. Como es la condicional, dice, la condición es paciencia. Claro, claro, claro. Esa condición. Esa condición. En la fiesta de Brooklyn Manson también. Claro, también. Pero como en la privada, pues... No se se guardó. No se se guardó. No se se guardó. Bueno, pero queremos más, ¿no?
Hay un montón de peles por el suelo. Ahora después pasaré la escoba, ¿no? Ah, mira, como Alfredo, como Freddie Macri. Claro, claro. Y cantaré I want to burn free en el momento que salgan ustedes por la puerta. Hombre, hombre. Ahora os falta un pequeño homenaje, ¿no?
No sé, Freddie Mercury también estaría muy bien alguna de las canciones. Pero llevadas a la casa... Podemos tocar una de Freddie Mercury que chocó con nosotros. Ah, ¿cuál la fue? Casi todas. A chocar le gustaba mucho. A mí me gusta que me choquen.
Vamos a hacer una canción que hace mucho tiempo que nos tocamos. Una declaración de amor a nuestro Dios. ¿Quién? A Half Hour Woman.
Venga, va. A ver, es que claro, es que hace muchos años. Algo más movidicho. Algo más movidicho. Scavenger. Scavenger, muchas noches. Estaban ahí, ahí. Ah, Mondongo. Yes, yes. Hombre, Mondongo, Mondongo.
Es... Es beautiful. Yes, yes. Mondongo. Venga, va. Un cachito, venga, un cachito. Venga, va. Mondongo. Mondongo. Venga, va. Oh, qué maravilla, Marco. Ese Marco jovencito. A ver, por favor. Venga, adelante. Mondongo.
Aún recuerdo el olor de tus lentejas. Si las quieres, las comes y no las dejas. Mondongo. One, two, three, four. Para mí tú eres la más bella. Aunque las drogas te han hecho mella. Mondongo. Please. Mondongo.
Montongú. Buenas noches. ¿Hacías la calle para pagarme el colegio de la salle? Montongú. ¿Cuál será esa profesión tuya que todos me gritan? ¡Me gusta la frucha! Montongú.
Se participa mucho.
Béééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééé
1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4. No te vayas, por favor. Tengo miedo que un día no vuelvas. Desde este puerto italiano. No te vayas de aquí. No te vayas de aquí. No te alejes de mí.
Es estupendo esto, es una maravilla. ¿Qué tienes que hacer mañana?
Yo propongo que a partir de ahora, en todas las entrevistas, tengas una bolsa de penes de estos. Es fantástico, es que es fantástico. Es una maravilla, ¿eh? Y podrás hacer trampetilla, como encares. Eso es para las próximas. For the carnivals. For the kia carnivals.
Snaked, es que ya no nos queda más tiempo. Oh, come on. Que ya se ha acabado el programa, casi, casi. No te preocupes, porque el collar ya está acabado. Qué rápido pasa tiempo cuando lo pasas. Sí, es verdad, eh. Tienes razón. Bueno, que quiero verlos en directo, que necesitamos... Yo también quiero verlos en directo. Mucho pronto. Mucho pronto. Mira, mira, mira, Alfredo. Mira, mira. Alfredo, Alfredo, Alfredo.
Es como si estuviera aquí con nosotros. Es una maravilla. Es una maravilla. Es magia. Es magia esto de la radio. La magia del Seinime. En la radio. Y bueno, impresionante veros y ver este videoclip en esta pantalla grande. En cine debe ser ya...
Próximamente estará en los cines. Y con las gafas VR que parece que nos puedes dar collejas. Tiene que haber un parque temático de Snaked ya. Con las gafas 4D te pican, te pican al cuerpo. Michael Jackson nos lo dijo también. No, no, pero dijo. Que habla muy flojito, es verdad. Pero habla claro, que no se te entiende que le falla.
Que paz descanse, que paz descanse. No, Michael, Michael. Y nosotros le decíamos, Michael, lo tienes claro. Sí, un poco durillos también, ¿eh? Hacíamos muchas bromas. Muchas bromas. Michael y Miller Benson.
No es. No es. Sí es. Siempre dice yo no soy el que te calles.
¿Qué decías de niño judío? Hombre, por favor. Hombre, es que de verdad que no se entera, gente, hombre. Bueno, familia, gracias. Gracias, gracias. Os esperamos otro día, de verdad. Y enhorabuena por este premio que vas a recibir. Bueno, estamos ahí. Esperamos que te guste el regalo. Esperamos que te guste mucho el regalo. Tenemos que hacer el vídeo de entrega, ¿eh? No se vayan, no se vayan. Gracias. La charla es larga.
Gracias. Muchas gracias. Adiós, adiós.
Bona nit.