This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.
Falten dos minuts per un quart de dotze del migdia.
A aquesta hora, ho comentàvem al principi del programa,
parlem d'una exposició que tindrà lloc a l'Espai de Creació Carme Malaret.
Ha estat una iniciativa de la Laura Baringo.
Aquí tenim amb nosaltres el programa. Hola, Laura, què tal? Bon dia.
Si pots ajustar una mica més el micròfon.
Molt bon dia.
Una mica més.
Un pèl més.
Ara sí, ara.
Ara ja?
Sí, ara et sentim bé.
Molt bé.
Doncs aquesta exposició que s'inaugura dissabte a les dotze es titula E-Museum.
Què vol dir això?
E-Museum, bueno, vol dir Jo soc museu.
Aquesta idea va a partir d'un projecte d'André Malraux, que és un novel·lista francès,
i bueno, ell en un moment determinat escribe en nuestro museu imaginario en 1947
y lo que nos comenta es que con la impresión, digamos, la Bellas Artes, lo que ha logrado es que yo puedo llegar a tener en mi casa un museo tan grande como el Louvre,
porque puedo hacer impresiones de cualquier imagen que a mí me guste, partiendo de esta idea, lo que hemos querido crear es con una participación colectiva,
que es así como siempre nosotros celebramos los aniversarios del SPI, y en este caso estamos celebrando el quinto aniversario,
es con acciones participativas, como hubo hace dos años la cadira.
Y entonces es, bueno, quiero decir, que para participar en Yo soy un museo o donde hay un museo es enviarnos una postal de 10 por 15,
de una imagen que te haya gustado mucho, te haya emocionado o te haya influido a lo largo de tu vida, ¿no?
Per tant, com dèiem, també se celebra el cinquè aniversari de l'Espai de Lliure Creació Carme Malaret,
de un i dos, cinc anys, també, ja estem...
Molt, molt.
Això ha passat ràpid?
Mira, ha passat ràpid, però sobretot, bueno, yo creo que lo más importante es el hecho de...
la cantidad de gente que al final nos está ayudando, nos está apoyando, es decir,
en este proyecto han participado aproximadamente 130 personas, eso es una maravilla,
estamos sumamente sorprendidos y agradecidos, y yo creo que en estos cinco años hemos tenido,
es decir, seguimos con una línea, la línea además creemos que funciona, que gusta,
y bueno, luego tenemos lógicamente nuestros sistemas de divulgación y la gente poco a poco,
es decir, es de Sant Lluís, pero a la vez de la comarca, y a la vez, ¿no?
Y poco a poco se va adiviendo y se va ampliando, exactamente, la familia, porque realmente es una familia.
Perquè aprofitem també aquesta efemèride per comentar una mica quin és l'objectiu de l'Espai de Lliure Creació Carme Malaret,
què és el que acostumeu a fer?
Mira, normalmente, es decir, nosotros trabajamos con varios, es decir, hacemos un proyecto que es anual,
que es la custodia, que es una, digamos, es una pieza como de unas medidas que más o menos, digamos, crea el artista,
y que nosotros podemos llegar a transportarla a través de 11 particulares que se prestan a tener esa obra durante un mes en su casa.
Entonces, la custodia es 11 artistas con 11 custodios, llamémosle, y tú tendrás en tu casa cada mes una obra.
Yo creo que eso es muy bonito y la experiencia que llevamos ya tres años haciéndolo,
la experiencia de todo el mundo que ha participado les ha apasionado,
porque en el fondo, al final, tú tienes una obra en tu casa muy cercana, ¿no?
Por otro lado, se hacen trabajos en el aparador, tres o cuatro al año, es decir, que eso está muy bien,
que se llaman artistas para que, de alguna manera, creen algo en el aparador.
Y luego hay muestras express que duran durante tres días y se van haciendo a lo largo del año,
también cuatro o cinco, a la vez que conferencias, debates, es decir, que es un espacio abierto a muchas cosas,
sobre todo, yo creo, al arte, evidentemente, pero al concepto arte y ciencia,
siempre es una cosa que nosotros hemos querido reivindicar.
Una amiga de anexo de unión, ¿no?
Efectivamente, queremos reivindicar y queremos este anexo de unión entre arte y ciencia,
a la vez que cada, evidentemente, esta es la tercera, aunque celebramos el quinto aniversario,
es la tercera, de alguna manera, proyecto que hacemos colectivo.
Primero, yo soy, es decir, el primero de todos, Cuéntame un cuento,
el segundo fue la cadira y el tercero este, que yo soy museo, hay museo, ¿no?
Parlem una mica més d'aquest projecte particular, d'aquesta exposició que s'inaugura dissabte.
Heu rebut postals d'obres d'art durant els últims dies, les últimes setmanes.
Sí, mira...
Com funcionava el procés?
El proceso, bueno, nosotros cuando creamos este proyecto era un poco la idea de que era, bueno,
invitaba a reflexionar sobre qué obras, si tú tuvieras que colocarte unas obras en tu casa,
o qué obras te han emocionado, te han transportado, te han impactado, y qué obras tú pondrías.
Entonces, lo que tenías que hacer era imprimirlas en un formato postal, o podían ser postales, evidentemente,
y enviarlas tanto fuera por correo como en un buzón que habíamos puesto en el SPY para que la gente fuera tirando las postales, ¿no?
Entonces, sí que es verdad que al principio, bueno, piensas de que en un momento determinado nosotros,
a través de nuestros sistemas de divulgación, tanto Facebook, Instagram, mails, boca a boca, evidentemente,
y emails, bueno, todo el grupo de gente que te conoce, y esta gente lo va ampliando, va, digamos, informando.
Y entonces, lo que ha estado, para mí, bonito del proyecto es el hecho de cómo se ha interpretado, ¿no?
Es decir, yo creo que la gran, bueno, sorpresa es la cantidad de gente que ha participado,
estamos hablando casi de 130 personas, y por otro lado, también, una maravilla, la cantidad de miradas, ¿no?
Es decir, tenemos muchas miradas, cada mirada es muy diferente, ¿no?
Es decir, hay gente que ha cogido y ha ido a su memoria, y entonces, en esta memoria se ha mirado a lo largo de su vida
cuáles son las imágenes que le han impactado.
Hay gente que ha empezado hasta con una revista que podía ser del purgarcito.
Hay gente que, en un momento determinado, pues, ha querido hacer imágenes de su propia biografía.
Es decir, que el arte tampoco le interesa tanto, y entonces es, pues, un paisaje, una puesta de sol, o una ciudad.
Es decir, no había una obra de arte, concretamente.
Es decir, es un poco, el tema es, yo lo puedo interpretar como una obra de arte,
pero en el fondo era, yo soy museo, tú que tendrías en tu museo.
Es decir, tú eres museo.
Hay gente que ha sido su propia persona museo.
Es decir, se ha fotografiado a sí mismo.
Y entonces, sus imágenes han sido...
Es decir, la gente...
¿Qué diría eso del museo de algún?
Que el museo de algún sea el mismo.
Claro, pero es que hay gente que...
Supongo que habla mucho, ¿no?, también, de la personalidad.
O gente que solamente ha puesto obras suyas.
Es decir, hay gente que ha puesto obras, imagínate, desde la antigüedad, es decir, hasta una cosa totalmente actual,
a gente que solamente ha puesto obras pintadas por sí mismo.
Es decir, te está diciendo mucho de cada persona.
Lo importante para mí es que luego, al final, ya veréis cómo están colocadas las imágenes,
no estamos hablando ni de mí, ni de ti, ni del otro.
Es decir, estamos hablando de una obra que, al final, es AIMUSEUM 2018 del SPI,
de Yura Creación Karma Malaret.
Es decir, todos hemos conformado esta obra.
Y entonces, las miradas son múltiples.
No tenemos una mirada.
Es una suma de miradas, ¿no?
Hay gente que, en un momento determinado, lo que ha querido hacer es un proyecto de abecedarios,
o un proyecto de Venus, o un proyecto de su currículum personal.
Es decir, qué imágenes a lo largo de mi vida de museos me han impactado o me han condicionado.
Entonces, yo creo que todas estas miradas, bueno, digamos que a todos nos van a enriquecer muchísimo cuando la veamos.
Yo creo que es una muestra sumamente interesante de verla.
Al principio parece que te emborracha cuando ves tantas imágenes, porque ochocientas imágenes son muchas,
pero luego, cuando te vas metiendo, es muy interesante.
¿Y cómo heu organizado estas imágenes?
¿Ha sigut, también, alguna criba?
Es decir, ¿hay alguna imágenes que no apareguin o todas aparecen?
No, todas aparecen.
Mira que hubo un momento que lo pensábamos, porque, claro, el concepto, es decir,
cuando tú abres un concepto así, puedes llegar a pensar, bueno, pero yo lo voy a limitar de aquí a aquí,
pero llega un momento en que el concepto es el de cada persona.
Yo no lo puedo limitar, ¿me entiendes?
Nosotros como SPAI, como comisarios de este proyecto, nosotros no podemos limitarlo.
Si no pierde una mica la esencia, ¿no?
Claro, si no pierde la esencia, ¿me entiendes?
Que me puede parecer mejor o peor, es que no me tiene que parecer a mí.
Esto es un concepto ya abierto al espacio y esas obras están ahí.
Entonces, lo que lleva, es decir, hemos construido una caja de madera para que nosotros, digamos,
en fechas, esto estará abierto de las dos semanas que viene, el jueves y el viernes de 6 a 8,
y el día 28 de junio nosotros cerraremos con una conferencia que la dará Marta Balada,
y luego la gente que esté en el espacio, que haya venido a, digamos, acompañarnos,
sacaremos las imágenes de las paredes y las meteremos en la caja,
que es la obra en sí, esto se guardará, esta obra en el SPAI,
y yo creo, yo, bueno, animo a la gente para que primero venga a verla expuestas todas ellas,
porque yo creo que es muy impactante, pero después a que consulte,
porque como te puedes imaginar, hay muchas obras que por detrás, esas postales están escritas,
y entonces nos cuentan muchas historias, hay gente que ha sido un momento muy determinado de su vida
que le pasó, eso le impactó, y te lo cuenta.
Eso podrá verla.
Y eso la gente lo podrá consultar, es decir, esto es una obra que está en este espacio,
y cuando este espacio esté abierto, tú puedes ir a pedir consultar en la obra,
y tú puedes entonces mirar y leer estos escritos que hay detrás, o hasta estos dibujos,
porque hay gente que, por ejemplo, igual te ha puesto un manet,
y detrás ha puesto las pinturas que ella cree que ha hecho,
que están influenciadas por Manet, es decir, que hay una información que yo creo que es muy rica,
que creíamos que en estos momentos para la inauguración no era importante de ver,
pero que sí que consideramos que posteriormente todo el mundo.
Es interesante que lo consulte, porque yo creo que nos da una información
que a simple vista, ya con la que tenemos, yo creo que es muy grande,
pero no hemos dado la posibilidad de más, ¿no?
Y cuando acabi l'exposición, ¿mantendréu aquestes obras para que la gente las pueda consultar?
Sí, la mantenemos para que las pueda consultar, y una de las cosas que también queríamos,
es decir, si no te has enterado, si en un momento determinado no ha llegado a ti esta información,
este proyecto sigue vivo.
Eso significa que si tú en un momento determinado lo oyes hoy y quieres participar,
o dentro de un año quieres participar, nos tienes que mandar una postal de tamaño 10x15
de una obra de arte o de un momento que para ti haya sido primordial en tu vida
o te haya gustado simplemente, ¿no?
Es decir, que esto sigue abierto.
Luego, por otro lado, hemos abierto una cosa que yo creo que también está bien,
es decir, queríamos que fuera físico porque queríamos guardar la obra físicamente,
es decir, el hecho de que las postales fueran enviadas, pero físicas.
Pero hemos abierto una cosa en Instagram que es Just iMuseum
para que de alguna manera, si yo quiero enviar imágenes, tú puedas enviar imágenes
y entonces esas son imágenes digitales que están ahí, que es un hashtag y lo tenemos allá.
Entonces eso también está bien porque, bueno, si tú no quieres imprimir,
si no quieres mandar por correo, esta es una nueva vía que se ha abierto ahora, se abrió.
Y, bueno, 800 postales son muchísimas, yo me las imagino exposadas, ¿cómo las he ordenado?
Mira, lo que no intentábamos era que tuviera el protagonismo una persona,
es decir, hay cosas que son muy impactantes, hay selecciones que son inmejorables,
son muy buenas, pero no pretendíamos eso, es decir, que cogiera entidad la persona que lo ha hecho.
Esto es un proyecto colectivo, eso significa que no está ordenado ni por años,
ni por épocas, ni por temas, es decir, está totalmente mezclado,
es tal como ha llegado, ni por proyectos personales, es decir, que es,
están todas salpicadas por la pared, es decir, que el impacto es muy fuerte.
Molt bé, doncs aquesta exposició s'inaugura dissabte, demà, a les 12 del migdia,
hi haurà també una mica de cerveza artesana, no?
Sí, una mica de cerveza artesana, como siempre, ya sabéis que os pedimos que colaboreis
con algo de aperitivo, para poder hacer un, digamos, un aperitivo común y colectivo
y poder hablar de nuestras experiencias y de las vuestras, que eso es lo importante,
sobre todo agradecer muchísimo la participación de todos vosotros
y de los que vais a participar, seguro, porque yo creo que si lo veis os va a apasionar
y evidentemente un agradecimiento a todo el equipo, es decir, a la Karma, al Kim,
a la Olga, a la Teresa, a l'Ángel, bueno, a todos, a la Raquel,
todo el mundo que ha participado, que siempre, bueno, siempre es un equipo magnífico
y de entrega absoluta y total.
Molt bé, doncs ja ho sabeu, una proposta artística, demà a les 12,
tothom, doncs, que tingui ganes de veure aquest projecte iMuseum,
amb postals a l'espai de llibre de creació Carme Malaret,
demà a les 12 del migdia, inauguració,
i l'exposició estarà fins al dia 28 de juny,
per tant, també tindreu temps per veure-la.
Moltes gràcies, Laura Baringo, per haver vingut a la ràdio
i explicar-nos una mica més de què tracta aquest projecte.
Moltes gràcies a vosaltres.
Adéu, bon dia.
Adéu, bon dia.
Adéu, bon dia.
El fang, el sol o la música electrònica més suau.
Smooth Jazz Club
100% música relaxant
Cada dia, de dilluns a divendres i de 4 a 5 de la tarda.
Smooth Jazz Club
T'hi esperem.
Cada tarda de 5 a 7
Escolta'ns, explica'ns, participa, proposa
La plaça Mireia, amb Mireia Redondo
Cada tarda de 5 a 7
Ens veiem a la plaça
Estudis de la Universitat de Massachusetts
Afirmen que el 95% d'habitants del món
Esperen divendres per sortir a festa
L'altre 5%
L'espera per escoltar alt
Juguem a casa!
Cada divendres
De dos quarts de 8
Fins a un quart de 9
Amb tota la informació i entrevistes
Sobre l'esport local
Bé, i una mica el que ens passa per cop
Les últimes enquestes de mitjans de comunicació
Certifiquen que el 0,1% de la població de Sant Just
Escolta la desbernada
I tu, t'apuntes?
No et quedis fora de joc
Escolta la desbernada divendres a les 8 del vespre
I dissabtes a les 12 del migdia
Aquí, a Ràdio Desvern
Ara escoltes Ràdio Desvern
Sintonitzes Ràdio Desvern
La Ràdio de Sant Just
98.1
Ràdio Desvern
98.1
Ràdio Desvern
98.1
Ràdio Desvern
98.1
98.1
98.1
98.1
98.1
98.1
Ràdio Desvern
Sintonitzes Ràdio Desvern
La Ràdio de Sant Just
98.1
98.1
Ràdio Desvern
98.1
98.1
Ràdio Desvern
98.1
98.1
Bits
Bits
Molt més que nits d'electrònica
Bits
Ara divendres, dissabtes i diumenges a 10 a 11 de la migdia
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
Bits
a dues noies de batxillerat. Ens faran l'entrevista
l'Aina, el Joan i l'Arnau.
Hola, bon dia, soc l'Arnau i tenim aquí
l'Andrea Grau i la Clàudia Foix
i, bueno, nosaltres ens hi farem unes preguntes
i, bueno, 118 alumnes
són molts, no? Oi, que veu, no?
Bueno, o sigui, esperàvem que hi haguessin
més alumnes, però tot i així va haver-hi gent.
Bueno, a veure, esperàvem més alumnes,
alguns no es van presentar, però, bueno,
amb els que vam ser jo crec que vam tirar endavant
bastant bé, doncs, el que volíem
que era, doncs, mostrar els poemes
que havien guanyat algun d'ells i, bueno,
ens ho vam passar bé, no?
Va estar bé.
I, bueno, ja m'heu respost una mica
a la pregunta de què us ho veu passar bé,
però va estar interessant?
Bueno, sí, perquè el que vam fer va ser
llegir els poemes i després també vam fer
un petit col·loqui sobre la literatura
i, bueno, els autors dels poemes i la prosa.
Aleshores, bueno, la veritat és que va ser
bastant interessant.
Sí, sí, o sigui, els vam fer preguntes
a la gent que havia escrit i després també
entre els pares que hi havia, doncs, vam parlar tots.
Està bé i vam arribar a la conclusió
que podríem fer un brana literari,
que seria, doncs, quedar uns quants
i parlar de llibres i tal.
I vosaltres, vau pensar que els premis
van ser justos o no?
Bueno, jo suposo que sí, suposo que el jurat
va valorar com havia de valorar
i que sí que els premis van ser justos,
però com que tampoc he llegit tots els poemes
ni els textos que es van presentar,
doncs no ho puc saber al 100%.
I dels poemes que vull llegir,
quin un us va agradar més?
Jo crec que un que va fer una noia
de tercer de l'ESO, que era dedicat a la seva mare.
Sí, sí, estava molt bé i també un de segon de batxillerat
del Joan, que era com un conte, una novel·la
una mica curta, així, que ho hi hagi tot
i va estar molt bé, molt bé.
Vosaltres vau presentar algun poema?
No, no, no.
De batxillerat crec que de primer només
va presentar una noia, o sigui que nosaltres no.
I anant allà, vau anar per obligació,
per pujar nota o perquè volíeu?
A veure, a mi m'ho van proposar d'anar
perquè necessitaven gent
i jo vaig estar encantada
i va estar bé per desconnectar una mica dels exàmens.
Sí, bueno, jo vaig anar perquè l'any passat
ja el projecte de l'APS
ja havia anat alguns cops
i aleshores aquest any em van dir
de tornar-ho a fer i vam anar.
I de gran, si es posés de moda fer poemes,
vosaltres hi faríeu?
Bueno, jo, a veure, no soc molt aficionada a la poesia
ni a llegir ni res,
però bueno, m'agradaria doncs
que m'agradés, bueno, trobar algun gènere
que m'agradés molt i començar a llegir
i a lo millor qui sap
doncs acabar fent poemes.
I jo, és que tampoc,
escriure no se'm dona gaire bé
aleshores sí que m'agrada llegir una mica
però escriure no crec que m'hi dediqués
perquè no se'm dona bé.
I us va agradar
la xerrada, bueno, els premis,
o sigui, el concurs de poemes?
Sí, sí, va estar bé, sí.
Jo crec que...
Sí, sí, va ser interessant.
Sí, sí.
Bueno, i totes aquí.
Moltes gràcies.
De res, adé.
Gràcies.
Gràcies.
La météo en français.
Aujourd'hui, le 8 juin, ce matin, il y a des éclaircies et peut-être il pleut un peu.
Pour l'après-midi, il y aura un peu de soleil et de copes de nuages.
Finalement, pendant tout au long du soir, il y aura des nuages.
Les températures en hausse. Avec une température maximale de 23 degrés pendant l'après-midi et un minimum de 17 degrés le matin.
Il n'y aura pas un vin à décorner les bœufs vers le nord-est.
Les jours souviens, le samedi 9 juin sera un soleil avec quelques nuages pendant toute la journée.
Il y aura plusieurs nuages pendant l'après-midi. Il ne le ploupera pas.
La température sera même en hausse avec 23 degrés le maximum sur l'après-midi et 19 degrés le minimum le matin.
Il y aura un vin à décorner les bœufs vers le nord.
Dimanche, le 10 juin, pendant le matin, il y aura des éclaircies avec beaucoup de soleil.
Il n'y aura pas un soleil de plomb.
Vest l'après-midi, il y aura aussi des éclaircies avec beaucoup de nuages et peut-être un peu de pluie.
Le soir sera pareil au matin.
Des éclaircies avec doux soleil.
La température reste la même que le jour précédent, avec 19 degrés le minimum le matin.
et 25 degrés le maximum l'après-midi.
Le vin soufflera pour fort en direction nord.
Et finalement, le lundi 11 juin, pendant tous les jours, il y aura des éclaircies et pour être des pluies.
Mais le lendemain, il pleura qu'on batte qu'il puisse.
L'après-midi, les nuages parlent et il y aura beaucoup de soleil.
Les températures en hausse, avec la maximale de 23 degrés.
L'après-midi est 20 degrés le matin.
Le vin soufflerà plus fort ou no?
Merci beaucoup pour votre attention et bon weekend.
Bueno, ara començarem amb els gomets que ens els faran el Joan, el Gerard i l'Àlex.
I bueno, comenceu.
Hola, em dic Àlex i faré el gomet verd que parlaré del mundial que comença aquest dijous dia 14.
i bueno, és una notícia molt bona per tota la gent que li agrada el futbol i li agrada veure'l o practicar-lo
i per tots els aficionats que aniran a Rússia a veure el partit.
Bueno, si es poten 64 partits, comença aquest dijous i bueno, un clàssic,
que ara havia s'haudit contra Rússia aquest dijous.
Dóna un pas al gomet groc.
Bé, jo porto una veu notícia que Cristiano Ronaldo, l'estrella del Madrid,
ha demanat 80 milions d'euros a Florentino Pérez
i es veu que el president no està molt d'acord
i volia dir que això és una bona notícia pels culers
i una mala notícia pel Real Madrid i per la Liga Santander, no?
Correcte.
Jo soc el Joan i us explicaré una notícia vermella,
que és que els Mossos d'Esquadra estan investigant la mort d'un home del barri de Gràcia
que se'l van trobar ferit molt greu amb arma blanca aquest dimarts a la tarda en un local
i sobre les 5 i mitja de la tarda van avisar els serveis d'emergència
i quan van arribar no van poder fer res per poder salvar la seva vida.
I fins aquí la secció de gomets.
Fins aquí la secció de gomets. Esperem que en un futur siguin gomets verds i no vermells.
I ara donem pas a teatre, a la secció del teatre.
Jo i la Paula hem fet la del teatre
i és sobre un teatre que vam anar nosaltres el dia 16.
Vam anar al TNC a veure l'obra que es diu
La importància de ser franc
i jo i la Paula...
De dir-se franc.
Perdó, perdó.
Bueno, de dir-se...
Ah, no, de ser, de ser, de ser.
Joder.
Doncs de ser franc.
I bueno, jo i la Paula la comentarem
i explicarem els que més ens ha agradat, el que menys i aquestes coses.
Bueno, doncs aquesta obra anava de...
El John Worthy, que era un home que de petit va ser abandonat.
No sap de quina família ve ni quins pares té.
I llavors, doncs té una doble vida.
Una fa que és un home que treballa...
Bueno, que és el padrí en el camp
i un altre que és un home d'empreses a la ciutat.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.
Gràcies.