logo

Veus Parròquia

Informació sobre activitats de la parròquia dels Sants Just i Pastor. Notícies d’església, fe i actualitat, etc... Informació sobre activitats de la parròquia dels Sants Just i Pastor. Notícies d’església, fe i actualitat, etc...

Transcribed podcasts: 440
Time transcribed: 9d 9h 37m 51s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

Bona tarda, amics uïdors de Ràdio d'Esbert.
En tots vostès, veus de la parròquia.
Com un dimecres al mes, amb la Montserrat Giró.
Bona tarda, Montserrat.
Hola, bona tarda a tots vosaltres.
Tenim el goig de tenir una mica aquí entre nosaltres.
Hola, Màrio, després parlarem.
Hola.
I farem el nostre programa de Paraula Viscuda.
I per això estem en col·laboració,
si li hem demanat la col·laboració, al nostre amic Màrio.
Ell ens dirà el llibre que ha pensat que era interessant,
i jo el confirmo, perquè és així,
i el per què, i el per què ha triat aquest llibre.
Màrio, benvingut.
Hola, bona tarda.
Màrio, et presento.
Ah, bona, sí, sí, vale, vale.
Sí, sí, voy muy rápido.
Màrio Martínez Carrasco.
Ell és nascut a Cornellà,
però ara hi ha Sant Justenc de totes totes,
perquè actualment està vivint a Maslluí
i la seva companya tenen dos nenes,
una nena que té sis anys i una altra...
I un nen que té... el petit és nen.
Ah, petit és nen i el nen que en té quatre.
I dels dos van a l'escola Canigó.
Per tant, podeu veure que és un Sant Justenc
que està en els llocs millor
que és quan els nens van a escola,
que és quan es fan més relacions amb altres pares.
O sigui que...
Ell, de professió, és fisioterapeuta.
També actualment està treballant a Sant Just com a fisioterapeuta,
però ell ha estat durant sis anys a França,
quatre anys a França,
i això li ha comportat un bagatge i una experiència
i després uns aprenentatges
que els està aplicant en aquest moment
en el seu treball a Sant Just.
És molt esportista.
És una persona que, si el veiéssiu,
que hi ha tot el...
Corredor de fondo.
Això.
Per tant, gràcies per ser aquí amb Mario.
Bé, el Mario ens ha triat un llibre
que es diu Sapiens,
i si jo he comentat aquest llibre Sapiens
amb persones conegudes, amics, fills i el que sigui,
tot s'ha coincidit.
I aleshores també em donen a entendre
per què el Mario ha agafat aquest llibre.
Ell després ara ens ho dirà tot,
el per què l'ha agafat.
Però aquest llibre que està escrit
por Yabel Noah Hariri,
que és israelita.
Israelita.
Israelita.
Doncs és un llibre didàctic
que el poll de Gí,
no diria la seva nena de sis anys,
però sí una criatura de deu,
perquè és senzill, didàctic,
t'expressa aquesta història dels Sapiens
des del moment en què surt
de la Tierra, podríem dir, no?
Sí.
I ara jo ja no dic res més,
perquè tota la feina és teva,
de dir el per què t'ha agradat aquest llibre.
Bueno.
Bueno, a mí me ha gustado este libro
porque reúne tres cosas que a mí me gustan,
me parecen interesantes,
que es la biología,
un poco la filosofía y la historia, ¿no?
Yo creo que mezcla estas tres cosas
de una manera que a mí me resulta muy interesante.
Me ha llamado mucho la atención este libro
porque, bueno, supongo que como yo trabajo
con personas.
Con personas.
Muy bien.
Yo lo haciendo, ¿eh?
Y dentro de mi profesión parte de ello
es un poco entender, ¿no?
A las personas y, bueno,
y entender un poco su situación y su contexto.
Bueno, me ha hecho ver un poco,
me ha ayudado mucho a ver un poco
cómo somos los seres humanos, ¿no?
Los humanos.
Cómo funcionamos a nivel individual como especie,
incluso colectivo como sociedad también, ¿no?
En el libro se va explicando, bueno, pues eso.
Cómo se van formando todos.
Cómo se van formando desde que...
Desde el nerdental
y pasamos ahí a los que vienen
y a los diferentes tipos de sapiens que van saliendo, ¿no?
Y cómo evolucionan
y cómo incluso socialmente
cómo se van...
Se establecen.
Se establecen, ¿no?
Esas, bueno, esas interacciones sociales
y esas sociedades, ¿no?
Que van creciendo poco a poco.
Y me parece interesante
muchas cosas de las que comenta, ¿eh?
Pero sí, una cosa de las que me hizo pensar bastante
cuando lo leí
es que habla del concepto un poco
o de la dicotomía, entiendo yo,
entre la libertad y...
¿De la imaginación?
No, es la libertad y la igualdad.
Y la igualdad.
Que a veces, ¿no?
En este lema un poco también de Francia
que comentábamos antes, ¿no?
De igualdad, libertad y fraternidad.
Fraternidad, los tres símbolos.
Sí.
De la revolución francesa.
Y a veces encuentro que son como
cosas que hay que tener un equilibrio
pero que se contraponen, ¿no?
Porque si hay un tipo de...
Pues de política o de sociedad
que priva más la libertad
la igualdad se pierde un poco, ¿no?
Porque si cada uno puede hacer lo que...
Lo que le da la gana.
Lo que le da la gana
todos no haremos lo mismo, ¿no?
Entonces hay uno que, pues, no sé,
trabajará más, conseguirá más cosas,
más bienes o más dinero
y otro que no, ¿no?
Se dedicará a hacer otras cosas,
trabajará menos.
Entonces ese concepto de...
Cuando hay más libertad
el concepto de igualdad
se desdibuja un poco.
y yo creo que es al revés, ¿no?
Si lo hago un poco...
Lo asociaba yo también
un poco a nivel político, ¿no?
Una sociedad más...
Pues eso, que busca más la igualdad, ¿no?
Entre todas las personas
también coapta un poco
el que si yo quiero hacer más cosas
no puedo
porque al final vamos a tener
todos lo mismo, ¿no?
Entonces cuando explicaba un poquito esa...
Yo nunca lo había...
Lo habías visto desde este ángulo.
Este matiz.
Sí.
Y por ejemplo esto me gustó ese...
Bueno, ese matiz que le daba, ¿no?
Pero fíjate que cuando se habla
de igualdad y fraternidad
y eso, entonces dices
si la fraternidad estuviese muy asociada
muy vinculada a esta igualdad
las cosas serían mejores, ¿eh?
A lo mejor la clave es la fraternidad
de la que no se habla, ¿no?
Claro, claro.
El tercero.
Claro, porque, claro, el ser...
Perdona, Montse
el ser hermanos de la fraternidad
el querer entre todos
no sé
no haber diferencias en ese aspecto
es una igualdad
pero es una igualdad con cariño
Si es que, bueno
tú con tu hermano te llevas bien
porque si te llevas a matar
entonces no, ¿no?
Entonces no, Año.
És que, jo penso que en quant a la igualdad
podem dir que hi ha uns pensaments actualment
que la superen
i què diria jo
com ara tu que estàs en tracte amb persones
sí, cada persona té les seves capacitats
les seves actituds
i tots
o sigui
per això ja no parlem
que uns
poden ser d'una manera o d'una altra
a nivell com a capacitats
sinó que aquí
no hi entra la igualtat
sinó que és el valorar la persona
cada persona
amb les seves diferències
jo penso que això
en aquest sentit
està superat
i això
va
sí que va acompanyat
amb la llibertat
des del meu punt de vista
perquè és aquesta llibertat de ser
aquesta llibertat d'estimar
aquesta
sí, sí, sí
és que
con eso te digo que yo
le encuentro como muchos
como muchos matices
de relación entre las dos
exacte, perquè dius igualtat
sí, però
si volem una igualtat
hi haurà persones
que quedaran al marge
i es tracta
que les persones
no quedin al marge
no, però si és igualtat
precisament no tindrien
que quedar al marge
no, no
però des de la història
veiem que queda en el marge
bueno, perquè això
és l'homo sapiens
segurament un altre
no ho faria
però l'homo sapiens
té les seves preferències
i ara
i una
bueno
tu has dit
que t'havies
d'aquesta cosa
que t'ha fet pensar
si no n'hi ha una altra
jo voldria explicar
una cosa
del llibre
que m'ha fet molta gràcia
a veure digues
i la
otra
cosa
que també
me llamo mucho
l'atenció
que habla un poco
de cuando
el
hombre era
bueno
se
digamos
estaba
formado
por cazadores-recolectores
las sociedades
eran de cazadores-recolectores
y eran más nómadas
entonces hay un momento
que llega la revolución
agrícola
y entonces pasan a ser
sociedades más estables
y demás
entonces
él plantea un poco
también la idea
de
es como que el hombre
digamos que
domesticó
domesticó
al trigo
entonces
él habla
de no saber si es el hombre
el que domesticó al trigo
o el trigo
el que domesticó al hombre
porque entonces
veía las cosas positivas
o negativas
de
la diferencia
entre ser una
cazadora-recolectores
o ser una sociedad agrícola
entonces
al depender
de un solo
producto
si la cosecha
va mal
o el tiempo
es malo
no tienes
producto
no tienes
digamos
el trigo
que necesitas
pero en cambio
los cazadores-recolectores
como podían cosechar
diferentes cosas
diferentes animales
cuando no había uno
iban al otro
y si no se podían mover
en cambio
la sociedad agrícola
era más estable
y lo otro que planteaba
era que
a nivel de seguridad
respecto a otras tribus
que podían atacar
o podían
quitarles las zonas
donde recolectaban
bueno
los cazadores-recolectores
en un momento dado
podían irse a otra zona
que podía ser arriesgado
pero tenían la posibilidad
de moverse
si se sentían amenazados
en cambio
la sociedad agrícola
si estando
tu tierra
la vas a defender
porque viene alguien
que te la quiere quitar
porque si no tienes la tierra
no tienes nada más
entonces a nivel de seguridad
tampoco les suponía tanto
¿no?
entonces
claro
decía
y después hacían
los agricultores
claro
necesitaban hacer acopio
de lo que iban
sacando de esto
para en un momento
de sequía
o un momento de escasez
poderlo tener
por lo cual
ya creaba
unos intereses
que el otro
no los tenía
el otro
disfrutaba
de lo que iba encontrando
claro
¿no?
es
no solo disfrutabas
a nivel de alimentación
era variado
era muy variado
claro
lo que necesitaba
no más
de lo que necesitaba
y aquí
o sea
en un momento
si que en algún momento
pues si había
preveían
que podía haber escasez
pues
hubo por esto
los genes
pueden ser
puede venir
o
va hacia la obesidad
en este sentido
pero no porque
comieran en exceso
porque siempre
comían
lo que recolectaban
eso es
en el nivel de alimentación
ahora estás hablando
perdón
lo que yo quería explicar
del libro
al principio
que la verdad
me hizo mucha gracia
y que según
Insimoa
pues quizá
todavía hay algunas
tribus de estas
por el Amazon
o lo que sea
que lo hacen
y es
una mujer
ahora que vemos
cosas que son
decimos
esto no puede ser
pues a una mujer
era muy interesante
ser fecundada
por muchos hombres
y esto
dices
y por qué
bueno porque ellos
consideraban
que los genes
que los semen
o los genes
de los varones
siempre eran
los más buenos
y entonces
el hijo que nacía
era el hijo de todos
por lo tanto
era un miembro
que formaba parte
de todos ellos
¿no?
dices
ah caramba tú
pues ahora que vemos
esto
eso de la
poliamor
y todo eso
entonces
o sea que hay cosas así
pero
a mí lo que me ha llamado
la atención
es que
el animal en sí
o el nerdental
que aún no llegaba
no el sapiens
que el sapiens
podríamos decir
que es más pícaro
que es más
no más inteligente
pero busca otras cosas
y es un poco
el enredón
de la película
aunque eso de esto
es que
el animal en sí
no
lo que hizo el sapiens
fue
agrupar
y entonces
con este
tiene una cosa
que no tienen los animales
y esto se puede rebatir
que tienen la imaginación
y al tener la imaginación
hay cosas que no
nosotros
no las podemos
ni tocar
ni ver
ni percibir
como pueden ser
ideas
que pueden ser religiones
que pueden ser dioses
que pueden ser
amores
y entonces
el sapiens
ha ido formando
todo esto
para que ya no sea
una sola persona
que piense
en aquello
que podría ser interesante
sino que
muchos grupos
muchos grupos
están con la misma idea
o sea es una idea compartida
una idea compartida
¿verdad?
¿estás de acuerdo?
habla un poco
es un poco esto
que su
yo
otra cosa
de las que
con las que me quedé
es que
su capacidad
para ponerse por encima
de otras especies
o de evolucionar más
incluso de los animales
¿no?

físicamente quizá
un animal
podría ser una amenaza
pero su capacidad
de colaborar
entre grupos
de mucha gente
incluso de diferentes sitios
de diferentes idiomas
y demás
¿no?
pues es lo que le ha hecho
al final
ser la especie
dominante
¿no?
es lo que decías
que iba de lo individual
a lo colectivo
claro
al final
el colectivo
es el que ha hecho
que sea una especie
por encima de las demás
¿no?
no, no
porque claro
resulta que
si todos van
con aquella fuerza
por alá
vamos a ir
contra el mundo
y contra todos
los que no piensen
como nosotros
o por Dios
o por lo que sea
o por Buda
¿no?
quiero decir
y entonces ahí
volvamos a los tres principios
igualdad, fraternidad
busquemos la fraternidad
incluso lo que tú dices
¿no?
es como que
ahora mismo
damos por hecho
que todos
en todo el mundo
tenemos
acuerdos
¿no?
de cómo funcionamos
a nivel económico
geopolítico
más o menos
estamos todos de acuerdo
pero eso es una idea
que hemos creado
o se ha creado
entre todos
porque
ahora creemos
que esto es así
así y así
pero porque lo hemos creado
nosotros
desde la nada
lo has creado
de lo que te imaginas
si los sapiens
claro
es un acuerdo
en nuestro imaginativo
colectivo
que funcionamos
pues
y que creemos
que es verdad
claro
y a lo mejor
dentro de mil años
otra sociedad
nos mira ahí
y esta gente
cómo funcionaba
si no
de esta manera
pero es interesante
conocer
porque
el libro
está muy bien documentado
o sea
lo que no se explica
es porque
aún no se sabe
porque no todos
los datos
se han encontrado
y está
pero sí que es
bueno
ver
el proceso
este proceso
poderlo leer
y poderlo entender
porque
nos damos cuenta
de que el hoy
es hoy
pero que
nuestra historia
y nuestros genes
y nuestro
nuestro saber
también viene
porque
un libro
que se llama
Cocinar
hizo al hombre
porque a través
de
¿Cómo se llamaba?
Montse, perdón
Cocinar
hizo al hombre
Cocinar
Ah, sí
La supeta
Sí, porque
a partir
de aquí
el lenguaje
la necesidad
de expresarse
y de transmitir
lo que estaban
haciendo
es un libro
muy interesante
hecho por un antropólogo
y creo que
conocer
estas las cosas
que son
que nos han hecho
llegar a ser personas
es importante
Yo, perdón
yo le hice una pregunta
a Mario
cuando hablamos
de esto
digo
que ahora
es que tú has dicho
unas palabras
dice
llegar a ser personas
llegar a ser sapiens
yo no sé
qué diferencias
grandes puede haber
del primero sapiens
a los sapiens
que estamos ahora

porque todos vamos
un poco vagando
Bueno
tenemos cosas
en común
al final
claro
yo creo que
al final
las necesidades
básicas
como especies
son un poco
las mismas

lo único
que más me gusta
del libro
y supongo
que a ti también
es el lenguaje
tan claro
tan sencillo
tan didáctico
os voy a leer
un trocito
que no tiene que ver
hablando
de las diferencias
que habían
y que son creadas
más bien por el hombre
que no por los animales
es por ejemplo
incluso diferenciar
unos grupos de otros
unas razas de otras
y tal y cual
y aquí
lo ha abierto
el Tuntún
dice
no querían
que los negros
votaran en las elecciones
puesto que los negros
eran ignorantes
e inmorales
tales temores
venían reforzados
por estudios científicos
que demostraban
que los negros
eran realmente
menos cultos
que entre ellos
eran comunes
varias enfermedades
y que su índice
de criminalidad
era mucho más elevado
los estudios
ignoraban
que estos hechos
eran el resultado
de la discriminación
contra los negros
supongo que
veis que ya estamos
hablando
de Estados Unidos
¿no?
esto aún
perdura
y dices
bueno vale
Titus
esto
¿qué?
es decir
el hombre
pero es que
este buen señor
yo creo que
cuando escribe
escribe
de tal manera
que es como si
te narrase
sin
sin
ningún partido
de un estudio
exhausto
de este paso
del hombre
esta historia
del hombre
a través
muy objetiva
¿no?
muy objetivo
con una distancia
te explica hechos
¿no?
te lo explica
no toma parte
no solamente
no toma parte
sino que te da
también la libertad
de interpretarlo
pero es que es tan claro
tan didáctico
que te encuentras
muy a gusto
con el libro
porque va del pasado
al presente
yo al presente
no he llegado
por eso
porque el libro
tiene 450 páginas
o más
que es muy interesante
que es muy interesante
porque
los
los
homonoides
llevaban
llevan
más de
de
20.000
2.000 años
ahora no
2.000 no
tiene que ser 20.000
te lo acepto
20.000 años
o sea
su proceso
es de 20.000 años
en cambio
actualmente
solo llevamos
8.000
y con la diferencia
que
la pasividad
y la forma
de vivir
ha sido
pausada
en cambio
actualmente
o sea
la velocidad
actual
de crecimiento
de la tecnología
es más rápida
que la evolución
natural
y la adaptación
nuestra
y esto
conlleva
unos desajustes
importantes
a nivel de salud
tanto a nivel
de salud
como
en la forma
de
comportarnos
etcétera
que
es un desfase
temporal
que nos está
afectando
hay la ciencia ficción
Montse
de que
al final
estaremos dominados
por las máquinas
por los robots
y esto
lo tenemos aquí
tocando
ahora los coches
ya no necesitan
llevar conductor
bueno parece mentira
que hace tiempo
no dijéramos esto
pero
escucha
yo uno de los hijos
que es médico
trabaja con robots
y dice
llegará un momento
que el robot
me lo hará todo
yo nomás quedaré
por aquí
por allá
y nada más
porque claro
el robot
también es
mira como
el autor
que hace las cosas
sin implicarse
de una manera emotiva
o de una manera emocional
más que emotiva
emocional
que más
Mario
que más
a lo que comentabas antes
yo lo veo mucho
en el día a día
que esta velocidad
de cambio
de hábitos
incluso
con la tecnología
de la manera
de relacionarse
pero incluso
a nivel de la alimentación
nuestro cuerpo
nuestro cerebro
nuestro cuerpo
nuestro metabolismo
no está hecho
para la sociedad
que tenemos ahora
digamos que
no ha podido evolucionar
tan rápido
entonces tenemos
hay muchos problemas
como te decías
de la obesidad
de salud
y demás
que vienen asociados
un poco
de esto
de esta velocidad
porque hay muchos
inputs
que nos están
cambiando
yo
pensándolo un poco
una de las cosas
que remarca un poco
el libro
es que
el sapiens
digamos
que la capacidad
principal que tiene
al final
es la de relacionarse
la de asociarse
y yo creo que
con el tema
de la digital
digamos
de la digitalización
de todo
con internet
incluso
esa capacidad
de relacionarnos
y de crear imaginarios
que decíamos
vamos
se multiplica
por muchísimo
yo creo que
por eso
se ha hecho todo
quizás
se ha disparado
más rápido
porque tú puedes
relacionarte con internet
una persona
que está
totalmente diferente
incluso no hay barrera
del idioma
porque yo puedo
poner un traductor
y podemos estar
con el mismo interés
viendo lo mismo
incluso colaborando
entonces yo creo
que
me hacía pensar
un poco en eso
que esta velocidad
se va disparando
conforme
nosotros encontramos
formas de interaccionar
más
cuando yo me casé
resulta que era
una de las pocas
personas afortunadas
que tuve teléfono
aquí en San Just
fue una de las primeras
bueno
tuve que tenía teléfono
el día que me casé
y esto hace
en el año 62
imaginaros
o sea
en el paleolítico
y el teléfono
iba con butano
pero bueno
es igual
y entonces
ahora imagínate
el teléfono
si es muy interesante
pero ahora
con un móvil
con cualquier cosa
de estas
te comunicas
con el otro extremo
del país
es impresionante
y a veces digo
a mí me revienta
el teléfono
no me gusta
bueno
no me gusta
porque me gusta
más la conversación
con la persona
pero es que
yo tengo un nieto
que juega partidas
de ajedrez
con uno
que está en Malasia
o no sé dónde está
es decir
que eso es bueno
pero por otro lado
aleja un poco
la comunicación
entre personas
o sea
tiene sus pros
todo
todo en la vida
tiene sus pros
y sus contras
la sociabilidad
esto lo
desconecta

claro
porque
bueno
y al final
por lo mismo
como especie
siempre
hemos evolucionado
buscando ese contacto
entre las personas
y hay contacto
pero en esa comunicación
hay una parte
de contacto
bueno al final
va a ser lo que
la fraternidad
eso
la clave de hoy
al final nos vamos a ir
con la fraternidad
que es lo que se puede perder
también
cuando yo me comunico
por una pantalla
no tengo esa cercanía
o esa presencia
que me puede crear
esa fraternidad
de la cercanía
incluso te da
según cómo
o no precisamente
a la gente
de bien pensar
pero sí
una libertad
de decir
o exponer
lo que a ti te dé la gana
aunque sean
los llamados
fake news
y entonces también
se extienden
y tal
y dale
digas que
mientras bull
bull
¿no?
esto es muy
muy catalán
esto de bull
bueno
pero ahí está
un poco
ese concepto
de libertad
también
Mario
y a ti
personalmente
qué es lo que
te ha motivado
o te ha impresionado
y que de alguna manera
parece que lo puedes llevar
a la práctica
del libro
pues el
sobre todo
el
el tomar un poco
esa
esa distancia
¿no?
de decir
ostras pues parece que
como personas
como
bueno
pues como personas
como especie
como sociedad
somos muy importantes
estamos por encima de todo
y al final
oye
si lo miras con distancia
somos uno más
¿no?
en el tiempo
bueno
y visto
ahora este tiempo atrás
hemos pasado dos años
que parece que no nos tocaba nada
y un bichito
que no podemos ver
nos ha trastocado
nos ha trastocado todo
es interesantísimo
la cosa de decir
bueno
es que
miro
y soy uno más
dentro de las especies
que hay donde el planeta
no
somos ¿no?
la más importante
y al final pues
un poco cura de humildad
¿no?
eso
ahora
ahora es la palabra
que más me gusta
un poco la cura de humildad
como persona personalmente
y viéndonos
a todos
como funcionamos
de decir
bueno
a lo mejor
tampoco es tan importante
todo lo que puedo hacer
o todo lo que puedo
llevar a cabo
o todo lo que puedo yo creer
que puedo hacer
no
yo me están haciendo
aquí en la radio
pues mira
como estamos
de sapiens subidos
tiene tiempo limitado
y entonces ahora nada más
que para nuestra misión
nos quedan dos minutos
te damos muchas gracias
por haber venido
has sido muy amable
el libro lo recomiendas
supongo que sí
lo recomiendo
y que lo puede ver
quien quiera
y nosotros
nos tenemos que despedir
de los oyentes
nuestra parte
hasta el mes que viene
pero antes de despedirnos
normalmente
siempre leemos
el evangelio
que corresponde
a este domingo
este evangelio
como es la ascensión
es muy cortito
yo no sé
si nos da tiempo
Montse
lo tengo aquí apuntado
pero bueno
es el evangelio aquel
en que Jesús
ascienda a los cielos
porque la liturgia
que se lee
es la liturgia
del día de la ascensión
que antes era en jueves
en jueves
y ahora toda esta liturgia
ha pasado el domingo
así es que señores
damos las gracias
a Mario
ha sido un placer
comentar este libro
ha sido un placer
que tú pudieses venir
y nada señores
hasta la próxima
Montse

yo solo quería
que
només volia acabar
amb una frase
que diu
per comprendre'ns
a nosaltres mateixos
convés seguir
la pista
de l'antropòleg
Yuval Noah
que això ho va dir
que ho va dir
el Jordi
que és
el que havia sigut
el director
del Museu de la Ciència
de Barcelona
que era
o sigui
científic
però també
les seves maneres
d'explicar-se
era un gran educador
i també
per la seva seriesa
bueno
torno a remarcar
el que ha dit
la Montse
per comprendre'ns
a nosaltres mateixos
convés seguir
les pistes
de l'antropòleg
el
Yuval
Noah Harari
gràcies Mario
i hasta la próxima
la propera
això
tornarà a repetir-se
el dissabte
a dos quarts de dotze
o les dotze
dos quarts de dotze
dos quarts de dotze
dos quarts de dotze
senyors
fins la propera
i moltes gràcies
adeu
bona tarda
gràcies
a tu
a l'escoltes
ràdio desvent
sintonitzes
ràdio desvent
la ràdio de Sant Just
98.1
ràdio desvent
98.1
ràdio desvent
98.1