logo

Arxiu/ARXIU 2005/ENTREVISTES 2005/


Transcribed podcasts: 1390
Time transcribed: 18d 4h 18m 22s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

TARRAGONA RÀDIO
TARRAGONA RÀDIO
TARRAGONA RÀDIO
TARRAGONA RÀDIO
És en aquest edifici històric on es celebraran els sopars que us proposem avui.
Per parlar d'aquests detalls tenim avui dos protagonistes
que són els culpables que aquests sopars tinguin tant d'èxit en els tarragonins i les tarragonines.
Amb nosaltres avui Caterina Pinedo, que s'encarrega de l'organització dels sopars
i és la directora de l'Uter Usa Imperial Tàrraco. Bon dia.
Bon dia.
I d'altra banda ens acompanya també el segon xef Carles Salvador, que s'encarrega de muntar els plats
i decidir quins seran els sabors predominants en aquests sopars de l'amfiteatre.
Quins són els sabors estrella d'aquest any?
Hola, bon dia.
Doncs són així com un bufet d'amanides, molt fresques i fredes i bastant espaciat
perquè és com els romans menjaven i això, i molts vinagres que també menjaven llavors diverses maneres
de veure les vinagretes i coses així, i amb forces espècies.
I per a aquests ciutadans de Tarragona que encara desconeguin aquest espectacle d'estiu
que se celebrarà tots els dijous d'agost, alguns dissabtes i el primer dijous de setembre,
hauríem d'explicar a l'audiència una miqueta en què consisteixen.
Com són exactament aquests sopars a l'amfiteatre?
Bueno, como idea que surgió ya en el año 2003 y debido al éxito que hemos tenido,
pues deseamos cada año, o sea, en agosto, que es el mes más adecuado por el tiempo,
que colabora en el sentido de que no hay lluvias ni mal tiempo y es las fechas más adecuadas,
pues seguimos manteniendo este sentido especial de las espacias con historia en el mismo amfiteatro.
La idea, ¿cómo surge? Pues creemos que tenemos en Tarragona unos monumentos pocos conocidos
que creo que se deben dar a conocer y por qué no combinarlos con el tema gastronómico
que creo que también es un arte, ¿no?
Y empezamos de esta manera y debido al éxito y como también es un lugar bastante reducido
y máximo son 80 o 90 plazas, pues cada año lo probamos.
Hay muchos clientes que al final se quedan pendientes para el próximo año
porque el espacio es pequeño, ¿no? Donde realmente realizamos estas cenas.
Las cenas pues consisten en una visita guiada, tres cuartos de hora,
que es una manera para que el invitado, el comensal que llega allí, pues conozca dónde va a realizar su cena, ¿no?
Conoce algo de historia del amfiteatro y luego se les ofrece una copa de bienvenida.
El primer plato es buffet, o sea, hay una variedad de ensaladas combinadas en colores, sabores, como ha dicho Carlas, ¿no?
Y luego pues el segundo plato como el postre y el café es servido en mesa, o sea que es un mixto, ¿no?
Desde un buffet a servicio normal con un camarero.
El cliente sale pues muy contento, porque claro, el ambiente, el lugar es que es insólito, ¿no?
Creo que no es costumbre hacer una cena justamente en un anfiteatro
y creo que uno se lleva un gran recuerdo cuando hay noche con luna llena,
que tendremos alguna justamente en agosto, pues el cliente esto lo saborea muchísimo
y con vistas al mar y encima con el anfiteatro iluminado y a cuando anochece, pues es muy romántico.
Para las parejas, supongo.
Bueno, no, más que parejas, bueno, tendremos a tener parejas, pero hay grupos de amigos.
Alguna vez alguna familia con niños, pero no es habitual los pequeños, quizás por el horario,
pero normalmente hay toda variedad de personas, muchos de Tarragona y otros vienen de Torre de Embarra,
de Barcelona, hay muchos clientes o muchos invitados que vienen de fuera.
Veiem ara què ens pots explicar, Carles, i donar-nos algunes pistes, suposo,
sobre quins són els plats que predominaran en aquests sopers a l'amfiteatre.
Sí, tant. Són un sortit d'amanides, doncs com hem dit abans.
Llavors, doncs la primera seria una amanida de moretum, que és com una pasta de formatge sec,
que hi posem espècies, all, i llavors després ho amanim amb una vinagreta de romaní,
que també conjunta molt bé.
Després faríem una amanida molt típica de pasta, amb llacets, normal i corrent,
però li posem una vinagreta de cidre també, doncs que ja fa una mica especial.
Després una amanida de pasta amb una vinagreta de xerès, també molt bona.
Després un molon pernil, que clar, doncs no pot faltar,
a l'igual que els embotits catalans, allà una bona taula d'embotits amb el pan tomàquet,
i llavors per acabar, doncs, una amanida de sardines marinades, també,
amb un vinagre de fòrum, que també és així com més dolç, més bo.
Llavors després, doncs, passaríem ja el que és el servei a taula,
amb un asturió marinat, que hi fem també una salsa de pebre rosa,
així també, doncs, també espaciat, no?
Així, doncs, per recordar, doncs, els temps romans, així una mica...
Molt bé, m'imagino que aquests plats són plats que estan pensats
per qualsevol tipus de persona i, suposo, per qualsevol tipus d'edat, no?
Sí, sí, sí, pot menjar tothom, a veure, espaciat,
però no està molt carregat com s'ho menjarien antigament, no?
Vull dir, seria impossible menjar-nos-ho ara, de la manera que ho feien ells.
Molt bé.
Quan parlem de l'amfiteatre, sovint ens imaginem que el visitem de bon matí,
amb el sol, el mar de fons i tot això,
però suposo que mai pensem això de gaudir de l'amfiteatre,
que és un lloc tan característic de Tarragona,
i fer-ho de nit, m'imagino que és una cosa molt curiosa, no?
Per què es va decidir que l'amfiteatre seria el lloc
que acolliria aquest tipus de sopers?
Bueno, todos intentarlo.
Se hizo la propuesta al Museo de Historia en su día,
a ver si era posible, creo que gustó la idea,
se hizo en una ocasión para ofrecer algo especial en un congreso,
y de ahí surgió la idea de por qué no se podía hacer,
aunque sea cinco días en el mes de agosto,
y quedó como ya establecido.
Cada año hacemos la petición reglamentaria y nos lo cede.
Bueno, es muy especial, no siempre se puede hacer estos actos en el anfiteatro, ¿no?
Pero nos esmeramos a que todo quede luego impecable, limpio,
y que no se haya visto que haya...
Bueno, que no quede ni un resto de comida,
queda totalmente limpio,
como si no hubiese habido ningún acto, ¿no?
Pero, en fin, yo creo que es una idea muy bonita,
es original, es cautiva,
porque hemos tenido muy buenas opiniones
de todos los clientes que han estado con nosotros en esta noche,
y, bueno, hay como listas de espera, ¿no?, en este caso.
Y este año, pues, haremos el día...
Los días previstos son todos los viernes,
y en este caso el día 20,
aunque el 19 Santa Tecla...
Bueno, perdón, es la fiesta mayor de San Magic, ¿no?
Ya estamos casi...
Es una fecha muy comprometida,
porque hay ya casi bastantes invitados.
El día 20 también habrá otra alternativa,
porque si el 19 estábamos al completo,
pues ofrecerá el día 20, que es el sábado, ¿no?
Normalmente se hace el viernes,
pero, en fin, este año hemos probado el sábado,
a ver si también tiene éxito.
Para aquellos que el viernes no puedan acudir,
lo hagan el sábado.
Muy bien.
Me imagino que, al tener tantas partes del anfiteatro,
elegiréis alguna específica para montarlo todo.
¿Cómo lo montáis exactamente a nivel de mesas?
Bueno, generalmente se montan las mesas
conforme a las peticiones que vayan surgiendo.
O sea, que si hay mesas de dos, serán mesas de dos.
Si hay mesas para cuatro, de cuatro.
De seis, de ocho, o mesa para doce, ¿no?
O sea, el máximo son doce personas.
Pero se suele montar la mesa según la petición o demanda que haya.
No es decir, todas son de doce, ¿no?
Hay mesas de dos, de cuatro, de seis, de cinco.
Se monta la medida.
Passem ara una altra vegada a la gastronomia,
per canviar una miqueta.
I parlem ara dels postres.
Perquè és una cosa que...
A mi, per exemple, el postre és de les coses que més m'agraden dels àpats, diguéssim.
Què tenim de postres, aquests sopars a l'amfiteatre?
Doncs donarem una... perdó, una mousse de roncremat,
amb una crema anglesa i unes brotxetes de fruita.
Melo i síndria, normalment sempre posem, que és molt fresa,
i així, doncs, ara a l'agost que fa calor, doncs està bastant bé.
I el del roncremat era perquè posar com a espècies en un postre,
doncs, que era una mica més xocant,
i llavors, doncs, ho hem fet així, que també és molt típic nostre,
i que creiem que quedarà prou bé.
Quan es va pensar d'organitzar esdeveniments d'aquest tipus,
per què es va pensar... o sigui, perdó,
en algun moment vau pensar que la proposta seria tan ben reguda pels tarragonins?
Sí, però aparte d'aquest, este any sí hem fet una gran campanya
per a que llegue a tots, perquè crec que és una actividad que debe conocerse a tots els nivells,
no només és per a un sector, sinó per a cualquier família,
els visitants, com els tarragonins, no?
però encara queda que se conozca més,
perquè també en agosto és un mes que la majoria dels tarragonins estan de vacances,
i sempre diuen, ah, per què no la hacéis en septembre?
Muchos, entonces, este any hemos puesto el día 2 de septembre
como último día para aquellos que regresen a tiempo en agosto,
a finales de agosto, para que puedan también saborear estas noches con historia.
únicamente que el 3 de septembre, ya entramos en septembre
y esperemos que haga un buen día,
es lo único que no haya lluvia, vendaval o mal tiempo,
que entonces sí es complicado ofrecer algo al aire libre.
Ahora ya una curiosidad que tengo es,
¿qué tipo de gente asiste a este tipo de cenas?
Pues, pues, asisten jóvenes, parejas, amigos,
personas que están de vacaciones en la ciudad
y, bueno, aquellos que sean amantes también del tema arqueológico,
¿no?, porque eso sí también es curioso
y muchos están como muy intrigados, ¿no?,
de conocer el anfiteatro y es como una novedad.
Mira, pasamos a una parte un poco más práctica ahora.
¿Dónde podemos conseguir las entradas para las cenas?
Y, bueno, ¿hay entradas o no hay entradas aún?
Se nos ha olvidado decir cuál es el precio por persona,
que es 45 euros será incluido.
Los niños, en caso de ver niños,
se les hace un menú infantil y el precio son 23 euros,
más asequible.
Y luego, donde tienen que reservar o comprarle el ticket,
es en el mismo hotel o siempre y el Tarraco,
en la misma recepción.
Lo que si rogamos, a la hora de reservar,
pues, den luego un teléfono de contacto para reconfirmar
y, como son plazas limitadas,
al menos tenerlo bien consolidado, ¿no?, las reservas.
Per últim, m'agradaria que algú de vosaltres
ens convidés a tots, a mi, a tota l'audiència,
a anar a aquests sopars,
perquè, bueno, yo creo que la gent ya estará convençuda,
pero potser hi ha algú que encara diu,
un asesinario o tal.
¿Qué le dirías?
Pues que, con mucho gusto,
nos gustaría que toda Tarragona estuviera cada noche con nosotros
y todos vosotros, y sobre todo los medios,
que es importante porque siempre insisto cada año,
estáis invitados a venir a cenar
y siempre por el tema de trabajo,
por el tema de los horarios que tenéis a la hora de trabajar,
es muy complicado,
pero a la hora es mejor verlo, insisto,
cómo funciona, que hablarlo aquí de una forma abstracta, ¿no?
Se compraba mejor saboreando tanto el lugar,
los platos y estando allí en compañía con todo.
Molt bé, doncs moltes gràcies, Catania Pinedo,
directora de l'Hotel Lusa Imperial Tàrraco
i organitzadora d'aquest sopars,
i Carles Salvador, xef d'aquests menús,
bueno, segon xef d'aquests menús d'agustació,
per haver estat avui amb nosaltres.
Murallas, murallas de Tarragona
I amb els que ens escolten,
quedem demà aquí un altre cop a l'embalat,
cap a un quart de dues del migdia,
per continuar parlant de festes
i espectacles curiosos.
Molt bon dia i bones vacances.
Murallas, murallas de Tarragona,
cinturón de los romanos,
testimonio que pregona
otros tiempos soberanos.
Murallas,
tenéis colores de corona,
de riquísimo valor,
y por eso
Tarragona
os quiere con tanto amor.
Murallas,
murallas de Tarragona,
cinturón de los romanos,
testimonio que pregona
otros tiempos soberanos.
murallas de Tarragona,
murallas de Tarragona,
cinturón de los romanos,
testimonio que pregona
testimonio que pregona
otros tiempos soberanos.
murallas de Tarragona.