logo

Arxiu/ARXIU 2012/ENTREVISTES 2012/


Transcribed podcasts: 1220
Time transcribed: 17d 4h 50m 41s

Unknown channel type

This graph shows how many times the word ______ has been mentioned throughout the history of the program.

.
En punt tres quarts d'una del migdia,
seguim endavant el matí de Tarragona Ràdio.
Com sempre, ja el sabeu, fem esment,
fem parades en molts dels actes que es fan
a la ciutat de Tarragona, i precisament
avui a l'agenda d'actes de Tarragona,
i concretament a la sala d'àmbit cultural
del Corte Inglés, hi haurà una xerrada
que abordarà la importància de la respiració
a la nostra vida i a la nostra sabut.
Tot això té una base científica
que avui es parlarà i ara tallarem
amb el psicoterapeuta
i també director del Centre Paciència de Tarragona,
Manuel Cuesta, que avui ens acompanya en directe.
Manuel, bon dia.
Hola, buenos días.
Aquesta tarda una activitat interessant,
a més a més en una persona que ho explicarà
i que domina molt el tema.
Bueno, serà el viernes.
El viernes, perdona, això.
És el viernes a les 7,
i sí, tenim el privilegiu de que Mara Luisa Becerra,
que és reconocida internacionalment,
vindrà este viernes a fer una mesa redonda
per presentar tota la seva experiència,
que són moltíssims anys d'experiència
en torno a lo que és la respiració consciente,
el pensament creatiu, l'autoestima,
la capacitat de lideratge.
I després, a més, d'aquesta mesa abierta,
hi ha un taller també que es va fer a finals d'abril
i després una escola que vam fer aquí a Tarragona,
que durant tot un any,
i que és per formar precisament a terapeutes capacitats
per aquest tipus de treball.
Quan parlem d'això de la importància de la respiració
a la vida, a la nostra sabut,
què estem dient exactament?
Per començar, estem dient que respirem molt mal.
Només, el que estem fent és fer respiracions molt cortes,
amb la parte superior dels pulmones,
no fent tot l'aire que hi ha.
Llavors, el que es queda és un aire residual.
Ese aire residual lo que fa és generar,
aparte de multiplicidad de enfermedades,
el que fa també és darnos una sensació
de que no lleguem,
com que també afecta emocional i psicoemocionalment
a nostre dia a dia.
Llavors, hi ha moltes pràctiques,
com per exemple, el yoga,
o a certes tipus de actividades
que ajuden molt a això,
que ponen molt énfasi en un tipus de respiració,
però quan això ho treballem des de la terapia
i que començem a fer una respiració consciente,
la informació a la que podem acceder
sobre nosaltres mateixos és molt amplia,
és molt rica.
Llavors, fins i tot començem a entendre
patrones de conducta que tenim
des de moments en els que ni siquera recordàbamos.
Empiezan a liberar-se ahí
el que se llama una informació,
que són les emocions perinatales,
estan guardades dentro de la memòria celular
i segons aquesta respiració,
si haces una respiració consciente,
el que ocorre és que se libera aquesta informació
i ens dona molta informació
sobre nosaltres mateixos,
cosa que ens permetre luego reparar
problemes que podamos tenir en el nostre dia a dia,
com per exemple, problemes d'autoestima,
problemes per a resolver problemes
en els àmbits cotidianos,
per a llevar projectes adal·lant, etc.
I quines tècniques es poden autoritzar?
Però què podem fer per això?
Per millorar aquesta respiració
i aprofundir en tota aquesta informació
que a més a més podem descobrir
de nosaltres mateixos?
Sí, perquè el procés és un procés llarg,
és un procés que es entra a la teràpia,
és un procés que es fa acompanyat
d'un terapeuta especialista
en aquest tipus de tècniques
perquè el que sorge allà
és una informació molt rica
per a la persona que està fent aquest procés.
Per exemple, en el moment del nasciment,
segons com nosaltres nascem,
inclús també com ha sigut el parto,
hi ha una informació que queda gravada en el nen.
Llavors, aquesta informació,
encara que nosaltres no tenim memòria d'ell,
en el nostre corpus està perquè l'hemos vivint així.
En funció de com això ens passa,
després tenim un guió marcado.
Ese guió pot afectar-nos
en funció de com nosaltres
tenim nostres relacions sexuales,
o ens identifiquem amb unes persones
i no amb altres,
com, per exemple, podem solventar
quan hi ha un moment de crisi,
com és que hi ha persones que en seguida
cogen i diuen,
tiro para delante,
m'invienta coses noves,
o hi ha persones que se quedan bloqueades.
Això està demostrat
que té molt que ver també
amb com nosaltres nascim.
Llavors, amb aquesta respiració,
o que es gooïa és
a aquest о normale oritzин guió,
el renacimiment,
el renacimiento es,
a veces puede parecer un nombre
así como muy místico y tal,
nada más lejos de la realidad.
El renacimiento simplemente es
como un trabajo que mediante la respiración
uno llega e incluso
se puede llegar a revivir
emociones, sensaciones
en torno al parto. Esas emociones
se hacen conscientes y automáticamente
lo que pasa es que
uno puede resolverlas, puede
modificarlas, puede generar
nuevos hábitos que le permiten
estar mejor en su día a día.
I dèiem, a més, també que respirar bé,
una bona respiració, pot anar bé per la nostra
salut, també, doncs. Claro, absolutament.
Sí. La respiración, normalmente,
nosotros, como te decía antes, la tenemos
bloqueada,
bloqueada por diferentes cosas que nos
siguen pasando durante la vida, pero normalmente tenemos
bloqueada la respiración a nivel diafragmático
o también en la parte de la garganta,
apretamos mucho la mandíbula,
no ejercemos una
respiración completa. Entonces, ese
ciclo, de por sí, ya está generando
un malestar diario. Lo que pasa
es que nos acostumbramos, somos capaces de acostumbrarnos
a casi cualquier cosa.
Si yo me pongo una pinza en la oreja,
al principio me estará doliendo,
pero a los diez minutos ya se me lo ha olvidado.
El cuerpo es capaz de acostumbrarse a eso.
Sin embargo, eso no es cierto,
no deja de ser cierto de que ahí estamos
ejerciendo una presión y un dolor.
Lo mismo pasa con la respiración.
Nosotros nos acostumbramos a respirar
de una manera deficiente
y cuando empezamos a hacer
una respiración más abierta,
lo que empezamos a sentir
es tener una mayor presencia.
Es como que somos más conscientes de lo que nos pasa,
de nuestras emociones, de nuestros sentimientos,
de nuestras necesidades
y, por tanto, tenemos más capacidad
de defenderlas, de ponerlas en el mundo,
de decir, bueno, esto es lo que yo quiero,
esto es lo que yo necesito
y puedo ir a por ello.
Cuando la respiración es muy cortita,
lo que nos pasa es como si no existiéramos,
como si fuera más difícil
que nosotros pudiéramos estar en el mundo.
Entonces, desde ahí es más difícil
que yo pueda llevar a cabo mis proyectos
o mis necesidades
o expresarse simplemente como yo estoy
o incluso darme cuenta como yo estoy.
Entonces, en el grueso de la población
lo que nos pasa muchas veces
es que estamos, por un lado,
pensamos una cosa,
por otro lado, sentimos otra
y por otro lado, necesitamos otra.
Y hay como una especie de desorden,
¿no?
De nuestras necesidades,
de nuestros sentimientos
y de lo que necesitamos realmente.
La respiración es un eje vital
que nos ayuda a equilibrar
esas tres partes de nosotros, ¿no?
Eso lo hace una mica la sociedad,
es decir, no tenemos tiempo
gairebé ni para respirar.
Eso lo hace al nuestro día a día
que siempre anemos a un y a vall.
Claro, yo digo que la velocidad mata.
O sea, la velocidad, el estrés,
todo esto que estamos ahora mismo viviendo,
que nos parece como natural
e incluso la sociedad en sí misma
lo apremia muchas veces como que
si una persona está haciendo muchas cosas,
está haciendo muchos proyectos
y no tienes tiempo
ni de siquiera estar en casa
con tus hijos en casa,
pues parece que está bien
porque es un hombre muy ocupado,
una mujer muy ocupada
y parece que es algo que se apremie.
Pero eso tiene un precio,
y tiene un precio muy caro, ¿no?
Ya lo estamos viendo con nuestros hijos,
pero sobre todo en nuestra salud,
en nuestro contacto con nosotros mismos,
esa velocidad nos impide
que nosotros estemos en contacto
con nuestras necesidades realmente.
Si a veces paramos,
si solamente parásemos un poquito
para respirar,
si le hiciésemos ese parón un poquito
para respirar,
una respiración consciente,
muchos de los problemas
que tenemos en nuestro día a día
dejarían de existir.
no porque se resuelve el problema
por respirar,
sino porque seguramente
ya ni siquiera se crearía.
O en podemos encontrar
potser mejor
fins y todo la solución, ¿no?
Desde luego,
cuando uno se para,
ante esa vorágine
de cosas que nos van pasando,
cuando uno se para,
es como que tienen
la perspectiva más amplia.
La respiración ayuda
a tener una visión
mucho más amplia
y general de las cosas.
Eso es lo que se dice
de dar un paso atrás
para poder ver el bosque, ¿no?
Com dèiem,
d'això se en parlarà
aquest divendres
al Corte Inglés
a Tarragona,
la sala d'àmbit cultural
i això, com deia el Manuel,
es pot fer a través d'una teràpia.
No sé si ho feu
al vostre centre,
Paciencia Tarragona.
Sí, no solamente
yo lo hago
y no solamente vamos a hacer eso,
sino que además
vamos a hacer un seminario
a finales de abril
que será de viernes,
sábado y domingo
completo con María Luisa Becerra
y ella va a enseñar
parte de su trabajo.
Y luego,
a principios de junio,
empieza lo que llamamos
la Escuela de Renacimiento
y la Escuela de Renacimiento
es para capacitar
a formadores,
a terapeutas
que se van a dedicar
durante todo un año
y va a ser precisamente
para ayudar a personas
a que se formen
en este tipo de procesos, ¿no?
Es fundamental.
El nombre de Renacimiento,
insisto,
es como algo
que parece muy abstracto,
pero no es otra forma
que simplemente
como ir al contacto
de uno mismo.
Entonces,
lo que ocurre
es que cuando uno contacta
consigo mismo
a través de la respiración,
realmente es como un renacer,
es como un darse cuenta
realmente de lo que yo soy
y de lo que yo quiero,
¿no?
Por eso tiene ese nombre,
¿no?
Porque realmente
se experiencia,
incluso hay casos
de personas
que llegan a experimentar
momentos claves
de su nacimiento
y luego han ido
a preguntárselo
a sus padres,
oye,
¿realmente esto pasó?
Bueno,
¿y cómo lo sabes?
¿Cómo lo sabes?
Estabas naciendo,
¿cómo puede ser
que sepas eso?
Bueno,
hasta ese punto, ¿no?
Lo que pasa es que
lo que tú decías,
¿no?
La velocidad a la que estamos
en el día a día
no nos permite conectar
con nosotros,
vamos como
a salto de mata,
vamos dejándonos llevar
por esta corriente
y cuando nos paramos,
ostras,
respiro,
me centro en mí
y se me aclaran
mucho las ideas,
ese runrun
continuo
que tengo en la cabeza,
esa bola
de pensamientos
que está continuamente ahí,
de repente,
bueno,
se para un poquito,
me dejo sentir
un poco más
el corazón también,
noto más lo que necesito
y desde ahí
puedo ponerme en marcha
hacia algo más
productivo,
más rico para mi vida,
no tanto dejarme llevar,
sino contactar
con lo que realmente necesito
y me hace bien a mí
y por tanto también
me hace bien a los demás,
hace bien a mis amigos,
hace bien a mi pareja,
me permite estar
más en contacto
con la vida.
Déu-n'hi-do,
interessant la conversa,
ja ho sabeu,
d'això en parlarem
i en coneixereu
més detalls
aquest divendres
a la sala d'actes
del Corte Inglés,
això,
la importància
de la respiració
a la nostra vida
i a la nostra salut,
entre ells també hi haurà
el Manuel Cuesta,
que avui ens ha acompanyat
psicoterapeuta
i director
del Centre Paciència
de Tarragona.
Manuel,
moltes gràcies
i que vagi
molt bé la xerrada.
Ha sido un placer,
muchas gracias.